18 تیر و سرکوب دانشجویان
بخش بزرگ دانشجویان از قشر جوان تشکیل شده که در سنین نوزده تا بیست وپنج سال هستند. بنابراین جنبش دانشجویی جنبشی ترکیب شده از قشر جوان کشوراست. غالب جوانان از لحاظ رفتار و کردار در جهت مخالف محافظه‌کاری و لفافه‌گویی گام برمی‌دارند، چیزهای تازه را سریع‌تر پذیرفته و سنن و رسوم بجا مانده از گذشته را با شک و تردید می‌نگرند و موشکافی می‌کنند. نوجویی، نوخواهی و نوپذیری در میان جوانان امری بدیهی و ممکن است و برخلاف اکثر میان‌سالان و سالخوردگان، خواستار تحول بنیادین در نظام موجود هستند. متاسفانه در این برهه از زمان هنوز جنبش دانشجویی از نظم و سازماندهی در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی برخوردار نشده‌اند، چه بسا که با تحول بنیادین در تشکل‌ها و اجتماعات خود می‌توانند به استقلال عمل و ثبوت بیشتری در جامعه دست یابند. دانشجویان از پنجاه سال گذشته تا به حال، نشان داده‌اند که ضرورت تغییر در حکومت و سیستمهای زمان خود را شناخته‌اند و به همین دلیل است که رژیم جمهوری اسلامی از انتقال موج تحول به سوی جامعه عادی توسط روشنفکران و دانشجویان در هراس است و آنان را چونان هجدهم تیر ماه، سرکوب خواهد کرد. در این میان متاسفانه خلا یک پل ارتباطی بین دانشجو، کارگر و کارمند با دیگر اقشار مردمی ناراضی به چشم می‌خورد که اگر این پل وجود می‌داشت، مرحله براندازی جمهوری اسلامی بدینسان پیچیده نمی‌شد. پراکندگی عمل و افکار هم در این بین مزید بر علت گشته و همانطور که می‌بینیم هر گروه و حزب با تشکل سعی بر آن دارد که خود را به عنوان محور و هسته جنبشی اعلام دارند که نتیجه آن در ابهام قرار گرفته است. در نهایت آنطور جداگانه و بدون هماهنگی و بی آنکه هدف مشترکی را دنبال کنند به راه کج طریق خود ادامه می‌دهند و دقیقا همان اشتباهی که اپوزیسیونهای خارج از کشور هم درگیر آن هستند، مرتکب می‌شوند. این واقعیت انکار ناپذیر را باید پذیرفت که برای براندازی رژیم و نظام جنایتکار اسلامی با یک جنبش عمومی و سراسری، به یک رهبر بی طرف و نماینده از طرف تمامی قشرها نیاز است که تحرکات و خواستهای بجا را در مسیر درست و مقتدری جریان اندازد. جمهوری اسلامی با تفرقه افکنی و ایجاد تشکلهای بسیج و نظامی کردن دانشگاه‌ها سعی در ایجاد تفرقه در میان دانشگاهیان و نیز بدبین کردن مردم به تشکلات و حرکات دانشجویی دارد که ظاهرا تا حدودی به خواست خویش رسیده است. این خود دانشجویان هستند که باید انگلها و دانشجونماها را از میان خود شناسایی کرده و با افشاگری، مجال هر عکس العمل و عملی را از آنان سلب نمایند تا آنروز که بتوانیم شاهد یک اتحاد آهنین در بین اقشار مختلف مردم باشیم و در این صورت رسیدن به پیروزی چندان دور نمی‌باشد.
زنده باد ملت ایران
افشین بعیدی
08.07.2006