|
بهار
می خواهم بهار را ببویم می خواهم بهار را ببوسم بویش بهار ورویش بهار دور از یاران ، دور از د یار کدام دیار؟براستی کدام دیار؟ دیاری که دیریست در چمبره درد به خود می پیچد وکابوس سرمایه پیکر سنگینش را بر شانه های کارگران یله داده تا ته مانده جانشان را از چشم کودکان کار بیرون بکشند می خواهم بهار را ببویم می خواهم بهار را ببوسم بویش بهار ورویش بهار را عاشقانه فریاد کنم با تمام حنجره های خفته برخاک بهار، بهار ای سر چشمه شکوفائی با شکوفه های خشم فرو خفته در سینه ها بازت می ستانیم وبا سرخی انقلاب به استقبالت خواهیم آمد با دشتی از شقایق شبنم شرم را از گونه هایت خواهیم زدود ودیگر سفره ای خالی نخواهد ماند ودیگر پیکری در چرخ دنده کار له نخواهد شد می خواهم بهار را ببویم می خواهم بهار را ببوسم
محمود خلیلی اول بهار 1385
|