بيژن نيابتی
30 تير 1384
علاقه "
حزب حکمتيست " به جدال تئوريک !
يادداشت هفته من در ديدگاه اينبار هم بدون واکنش نماند ! نمی دانم که تقصيراز من است يا مطالبی که بعضا ناآگاهانه ! برمی گزينم . با اينحال خوشحالم که از روی آنها برخلاف بسياری از مطالب ديگر بی اعتنا گذشته نمی شود . فکر می کنم که فلسفه باز شدن ستونی به نام يادداشت هفته در ديدگاه هم نه فقط قلمی کردن نظرات اين يا آن نويسنده و تحليلگر ( امری که در ستون مقالات صورت می گرفت و می گيرد ) در يک ستون جديد بود ، بلکه مهم به چالش کشيده شدن نظرات آنانی است که جدای از تحليل صرف مسائل ، فعال سياسی نيز هستند . مهم دامن زدن به بحثهايی است که حرکت ايجاد کند ، مغزها را فعال کند ، خواننده را به تفکر وا دارد ، حتی شايد رگهای گردنی را نيز متورم کند ! هر چه باشد بهتر از بی تفاوتی است . انديشيدن حتی اگر هزار مشکل و معضل بيافريند ، حتما بهتراز نينديشيدن است که خود بزرگترين مشکلها و عمده ترين معضلات جامعه انسانی است . اين همان " افيون" واقعی جامعه است . همان که انسانها را مسخ می کند و آنها را در چارچوب اين يا آن " سيستم " تبديل به " ابزار" می کند . بگذريم !
جدای واکنشهايی را که شخصا دريافت داشتم و همينطور آنهايی که در کادر نظردهی های پايين مقالات در ديدگاه آمده است ، مقاله ای بود از فردی بنام " جمال کمانگر" که آسمان و ريسمان را بهم دوخته بود تا در اين هير و وير " سازمان مربوطه " مرا ! دراز کند .
طبق معمول سنواتی ، هنوز مرکب مقاله اولی خشک نشده بود که يک بابای ديگری که او هم احساس کرده بود که مبادا منافع انقلاب ! در اين هير و وير به خطر بيفتد ، از موضع هوادار " سازمان مربوطه " مرتکب يک فقره ابراز نظر! شده و ضمن مقايسه حرفهای من با سخنان بقول خودش " آيه اله احمد جنتی " در کنار تاييد ! حرفهای جمال کمانگر ، عاجزانه درخواست می کند که مبادا اين " تحليلهای چپ"
فلانی را گردن مجاهدين بيندازيد ! به اين در فشانيها دقت کنيد :
اما درمورد نوشته آقای جمال کمانگير و انتقاد هايش به مطلب آقای نيابتی که روی نکات درستی انگشت گذاشته است و لی در انتهای تحليلش از اين نوشته به جای آنکه اين زاويه چپ و توجيه کاری را درمورد تروريست ها گردن همان تحليل های چپ که آقای نيابتی درچارچوب آن گرفتار است بيندازد به گردن سازما ن مجاهدين انداخته است چرا که آقای نيابتی از ان سازمان حمايت می کند .
بی آنکه اشاره ای هم داشته باشد که بيشترين بار مبارزه با اين غول جديد يعنی ارتجاع مذهبی را سازمان مجاهدين تاکنون برداشته است و همان زمانی که نيروهای به اصطلاح چپ شعارروزشان مبارزه با امپرياليسم بود و در ضديت با مهندس بازرگان و ليبرال ها طرف بهشتی و خمينی را گرفته بودند شعار روز مجاهدين آزادی بود و مرگ بر ارتجاع .. من خود م به خاطر دارم که درزمانی که ميليشياهای مجاهدين در خيابان شعار مرگ بر بهشتی می دادند . نيروهای چپ در همانجا کنار آنها شعار مرگ برآمريکا می دادند. .و از سال 60 به بعد هم مجاهدين تضاد اصلی شان را ارتجاع مذهبی شناخته اند. کتاب بنيادگرايی خطر جديد جهانی را مجاهدين نوشته اند و همه کتابها و نوشته ها و انتشاراتشان نشانگر شناخت دقيق و درست آنها از ارتجاع مذهبی است که مرکز قدرتش هم ايران آخوندی می باشد و فريادشان که البته هنوز هم از طرف دولت های غربی شنيده نشده است .
تاکيدها از من است .
يکی از اين سايتهای مدعی هواداری از مجاهدين هم نبود که در کنار چاپ اين خزئبلات از نويسنده مربوطه بپرسد که عمو تو مثلا هواداری يا مامور تخريب سازمان مجاهدين ؟
يکی ديگر هم مانده بود که آخر سرچشمه فلسفی و علمی و يا ايدئولوژيکی " تئوريهای من" در کجاست و ....
بهرو ، در اين ميان ای ــ ميلی از سوی " ايران تريبون " ، سايت اينترنتی حزب کمونيست کارگری ــ حکمتيست ، دريافت کردم مبنی بر اينکه جوابيه " جمال کمانگر" را در کنار مقاله من برای اظهار نظر روی سايت گذاشته اند . فرستنده هم همکار سردبير " ايران تريبون " و عضو کميته مرکزی " حکمتيستها" ، يعنی " محمود قزوينی " بود که برخلاف جمال کمانگر که نامش را قبلا نشنيده بودم ، می دانستم که از کادرهای مسئول " حزب کمونيست کارگری " چه پيش و چه پس از انشعاب بوده است . برای او نوشتم که اگر مقاله کمانگر بيان نظرات شخصی خود او باشد که هيچ ! ولی اگر اينکار نشاندهنده تمايل حزب به ورود در يک بحث تئوريک باشد ، با کمال ميل آنرا خواهم پذيرفت .
پاسخ محمود اين بود که : " نظرات ابراز شده توسط کمانگر در خط حزب بوده و مورد حمايت کادرهای حزب قرار می گيرد . فکر می کنم جدا ی از آنکه حزب حکمتيست مايل است يا نه ، نظرات ابراز شده توسط شما و جمال کمانگر دو خط سياسی متفاوت را نه تنها در ايران بلکه در سراسر جهان منعکس ميکنند . خوب است جدالی جدی بر سر اين خط مشی ها درگيرد. هم شما و هم جبهه مقابل شما روشنتر از اين جدال بيرون می آيد. "
بدنبال اين پاسخ سری به سايت " حزب حکمتيست " زدم و با مراجعه به اسامی اعضای کميته مرکزی حزب با حيرت تمام نام " جمال کمانگر" را در ميان آنها يافتم . يکبار ديگر رفتم سراغ به اصطلاح مقاله ای که بقول محمود بايد " خط سياسی متفاوتی " را نه در ايران که در جهان انعکاس می داد ! نمی دانم ! صادقانه به عجز خود در فهم گوشه ای از اين خط سياسی متفاوت که بايد با آن به جدال تئوريک می پرداختم اقرار می کنم ! دقت کنيد :
" آقای نيابتی دايی جان ناپلئون وار که " کار کار انگليسهاست" می خواهد از به اصطلاح تخصص خود در جنگ چريکی بهره ببرد و ثابت کند که اين کارهای که می شود کار بمب گذاران اسلامی نيست بلکه کار خود آمريکا و انگليس است . می گويد: "متاسفم که نمی توانم تفسير رسانه های خوشنام غربی را دررابطه با انفجارهای لندن و نيويورک آنهم به نقل از منابع خوشنامتر از خودشان يعنی مقامات دولتی آمريکايی ــ انگليسی، باور کنم. باور نمی کنم که خالق 11 سپتامبر 2001 "القاعده" بوده است." .
اما گويا جنابعالی کارشناس جنگهای چريکی هستيد وکوبيدن دو هواپيما همزمان بر برجهای تجاری نيويورک در قاموس" چريکيسم" شما نمی گنجد.آنرا قبول نداريد. اين تفسير شما را، همان زمان کل اسلام سياسی در منطقه بدست داد. که اين کار خود آمريکا و صهيونيسم است. دفاع شما از اسلام سياسی از سر بی اطلاعی تان نيست منافع زمينی با اين جنبش ارتجاعی 30-40 ساله اخير داريد!
غيراز اين است که در جناح چپ جنبش ملی –اسلامی در اپوزسيون قرار داريد. غير از اين است که به دنبال "جامعه بی طبقه توحيدی" هستيد ......... در نوشته شما بطور ضمنی اين عمليات های انتحاری مورد ستايش قرار می گيرد. و خجولانه در صدد تئوريزه کردن "عمليات انتحاری" هستيد. اگر دنبال انگيزه اين کشتارها هستيد. برو زحمت بکش و به قران و به باب "جهاد" و همان باب "شهادت" که اتفاقا سازمان مربوطه شما اساس سر پا ماندنش است مراجعه بکن. خيلی ديگر شور می شد و گرنه بمب گذاران اسلامی را " شهدای مبارزه با امپرياليسم" می ناميديد.
لابد عمليات انتحاری در عراق و سر بريدن انسانهای بی گناه را جلو دوربينهای تلويزيونی " کار انگليسيها " ميدانيد؟!. نکند مثل سال 57 که جنبش شما در آستان " امام خمينی" به بهانه مبارزه با امپرياليسم روزگار می گذراند، کار تروريسم اسلام سياسی را هم مبارزه با امپرياليسم می ناميد؟
تاکيدها از من است .
جدال تئوريک را مشاهده کرديد . بی انصاف جدای از اينکه اصلا مواضع تئوريک من راجع به بنيادگرايی مذهبی به گوشش هم نخورده است ، نکرده که از چهار نفر بزرگتر از خودش درهمين " حزب مربوطه" که از قضا مرا اندکی بيشتر از او می شناسند ، کسب اطلاع کند ! نه اينکه با يک شبه مقاله تک صفحه ای ! که نود در صد آنهم يا اتهام است و يا خالی کردن عقده های ديرينه روی " سازمان مربوطه " من ! دون کيشوت وار به جنگ آسياب های بادی برود . بگذريم ! قرار شد که بحث تئوريک کنيم ! خوب منهم می روم روی توضيح مواضع تئوريکم در رابطه با " بنيادگرايی مذهبی " يا بقول " حزب مربوطه " ، " اسلام سياسی " !
" گلوباليستها نه تنها آتش آغاز " جنگ چهارم " را در11 سپتامبر 2001 برافروختند بلکه دشمن دلخواه خود را هم معين کرده و به آن چهره نيز داده اند.
اين دشمن دلخواه هيچ چيز نيست جز " فوندا منتا ليزم " !
با چهره مشخص " اسامه بن لادن " ! ميلياردر صاحب سرمايه ای که حکايت پيوندهای مستحکم اقتصادی ميان خانواده اش با خاندان بوش ، امروز ديگر حکايت پنهانی نيست ! نقش سازمان سيا در تشکيل ، تسليح و تامين مالی " القاعده " برعليه اتحاد شوروی سابق را نيز ديگر تنها خواجه حافظ شيرازی نمی داند !
براستی امروز چه کسی در ميان توده های تشنه به خون يانکی ها در جهان ، محبوبتر و شناخته شده تر از " اسامه بن لادن " است ؟
کدامين " چهره " در جهان ، شهرت او را دارد ؟ نقش دو پديده مولود انقلاب انفرماتيک يعنی " اينترنت " و " ماهواره " در شناساندن چهره او به توده های ضد آمريکايی ــ ضد اسراييلی ، تا کجا می باشد ؟ راستی هيچ به کارکرد تلويزيون ماهواره ای " الجزيره " فکر کرده ايد ؟
رسانه مستقلی ! که در قلب يکی از مرتجع ترين و وابسته ترين و مستبد ترين دولتهای عروسکی دست ساز استعمار کهن ، به پخش آزادانه برنامه هايی اشتغال دارد که در خود مهد آزادی ! يعنی آمريکا نيز بسادگی قابل پخش نيستند !
" بن لادن " را " الجزيره " در ميان توده های خاورميانه چهره کرد و نه CNN ! من ادعا می کنم که " الجزيره " ، يکی از مهمترين " ابزار" های گلوباليستها در کادر طرح " خاورميانه بزرگ " می باشد !
رسانه ای که قرار است با پخش آزادانه " اطلاعات " و " تبليغات " ضد آمريکايی ــ ضد اسراييلی ، اعتماد توده های خاورميانه را متوجه خود نمايد .
اعتمادی که هرگز امکان نداشت نثار CNN ، , BBC و يا VOX گردد . بگذريم ......
راستی اگر امروز فقط در عالم فرض ، تمام کشورهای خاورميانه تبديل به " جوامع مدنی " شوند ، انتخابات آزاد ! ، کدامين نيروها را بر سرير قدرت خواهد نشاند ؟ بنيادگراها ؟ ليبرال دمکراتها ؟ و يا انقلابيون را ؟ جنايات وحشيانه " فوندامنتاليزم " يهودی و مسيحی حاکم بر اسراييل و آمريکا در فلسطين و عراق ، " فوندامنتاليزم " اسلامی را در خاورميانه ضعيفتر کرده يا قويتر ؟ اصلا تفاوت اين سه بنيادگرايی در کجاست ؟
ويژگی اين دشمن دلخواه ، ضديت ماهوی آن با انقلاب است . در صورتيکه دشمنی ارتجاع فوندامنتاليستی با گلوباليستها ازاساس ماهوی نيست . بنيادگرايی بيش از آنکه توان ضربه زدن به گلوباليستها را داشته باشد ، کمر به نابودی انقلاب بسته است . به اين معنا بدون غلبه بر بنيادگرايی ، اساسا راه مبارزه با گلوباليسم در منطقه باز نخواهد گرديد . چرا که فوندامنتاليسم جاده صاف کن گلوباليسم است ! همانگونه که ارتجاع ديروز جاده صاف کن امپرياليسم بود .
به همين اعتبار ، مبارزه با گلوباليسم در منطقه خاورميانه و بويژه در ايران و عراق در گام اول از کانال مبارزه با بنيادگرايی می گذرد .
اين همان " تضاد عمده ای " است که در دستور روز قرار دارد . هر تضاد ديگری نسبت به اين تضاد فرعی به حساب می آيد و تضاد امروز ما نيست . بدون حل معضل بنيادگرايی نه ورود هدفمند به " تضاد اصلی " امکانپذير است و نه حتی چشم انداز پيروزی انقلاب !
تضاد انقلاب با بنيادگرايی از سويی و گلوباليسم از سوی ديگر در منطقه تنها حول مقولات کليدی همچون استبداد يا آزادی ، استقلال يا وابستگی و مهمتر از همه استثمار يا نفی آن و .... خلاصه نمی شود . پيش از اينها و مقدم بر هر چيز ، نبرد اساسی در عرصه نيرويی جريان دارد!
مسئله انقلاب اين است که آيا توان جذب و سازماندهی نيروهای آزاد شده عظيمی را که تجاوز گلوباليستها در منطقه مسبب آن است دارد يا می بايست شاهد بی عمل فرورفتن آنان در باتلاق بنيادگرايی باشد ؟ نيروهايی که قرار است پس از غوطه ور شدن در مرداب بنيادگرايی ، در نهايت از درون صندوقهای رای ، ليبرال دمکراسی را بيرون بياورند ! افغانستان را ببينيد ! چه ساده ، چه بسادگی ! عمله و اکره کنسرنهای فرامليتی نفتی تحت عنوان رئيس جمهور و بقول امام سابق راحل ، چه و چه و کذا و کذا ! از درون صندوق های رای بيرون کشيده می شوند. انگار نه انگار که اين ملت تا همين چند سال پيش ، مدتهای مديدی چنگ در چنگ با يک ابرقدرت جنگيده است ! آيا بدون " طالبان " چنين چيزی امکانپذير بود ؟ آيا سرنوشت رژيم برآمده از فروپاشی " جمهوری اسلامی " را چنين معادله ای رقم نخواهد زد ؟ دافعه جانوران بنيادگرای مدعی استقلال حاکم بر ايران ، رای مردم را در غيبت انقلاب ، متوجه کدامين نيروها خواهد کرد ؟
به نقل از مقاله تماما تئوريک " چشم انداز" ، بخش چهارم 19 بهمن 1383
لطفا اينبار يکی از تئوريسينهای بهتر ! حزبتان را جلو بفرستيد تا در بيشتر از يک صفحه ، ايرادات تئوريک مطالب بالا را قلمی کند تا آن دو خط سياسی متفاوتی را که اشاره کرده بوديد ، کمی آبرومندانه تر بارز نمايد ، وگرنه نه فقط در ايران که در جهان ! نيز پرستيژ رهبری انقلاب اينترنتی در راه ، خدشه دار خواهد شد !
دراينجا من به گونه ای آشکار و واضح و حزب کمونيست کارگری فهمی ضمن بيان تئوريک سلسله مراتب تضادها ، " تضاد عمده " را که بنيادگرايی مذهبی و يا بقول شما آن " اسلام سياسی " باشد ، معرفی کرده ام . حالا سوراخ دعا را چه کسی اشتباه گرفته است ؟
بحث من در يادداشت هفته ديدگاه اصلا اين نيست ! خوب است که تئوريسين ! تازه کار شما عين جمله مرا هم در کنار تفسير ملا نصرالدينی خود آورده است . دقت کنيد ، می نويسد :
" فلانی می خواهد ثابت کند که اينکارهايی که می شود کار بمب گذاران اسلامی نيست بلکه کار خود آمريکا و انگليس است . "
بعد هم بلافاصله عين جمله مرا می آورد که نوشته ام :
" متاسفم که نمی توانم تفسير رسانه های خوشنام غربی را در رابطه با انفجارهای لندن و نيويورک آنهم به نقل از منابع خوشنامتر از خودشان يعنی مقامات دولتی آمريکايی ــ انگليسی ، باور کنم . "
طفلکی نمی فهمد که اگر من فهمم به اندازه شيخکی چون " احمد جنتی" نباشد ! حداقل عقلم به اندازه تئوريسين دير آمده حکمتيستها می رسد که تفاوت حقوقی ميان تلاش برای ثابت کردن " جرم واقع " ی را که در آن " جامعه باز" مورد علاقه شما ، کار نهادی بنام دادستانی است با باور نکردن تفاسير رسمی در رابطه با همان " جرم واقع " را که از حقوق مسلم شهروندی در همان " جامعه باز " کذايی است ، تشخيص ندهم !
پايان بخش اول