" گٌل یا گلوله "

سخن امروز

فریبا مرزبان

در آستانه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج شمسی قرار داریم و می اندیشم که ارمغان حکومت مذهبی چه خواهد بود گل یا گلوله؟  

رژیم جمهوری اسلامی ایران، می رود؛ تا، سیاه نامه اعمال و سیاست های سرکوبگرانه سالِ گذشته خود را ببندد. با توجه به عملکرد حکومت اسلامی در طی 27 سالِ گذشته، می شود پیش بینی کرد، که در سال جدید؛ وضعیت بد و نابسامان اقتصادی، بیکاری، مشکل مسَکن و روز افزون شدن ناامنی های سیاسی، اجتماعی، قضایی، خانوادگی و اعتیاد است که، اقشار مختلف مردم و زحمتکش جامعه را به انتظار می کشد.  

بازداشت روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان، سرکوب جنبش زنان، دانشجویان و کارگران شرکت واحد، اعدام زندانیان سیاسی که سالها از دستگیری آنها می گذرد، درگیری ها و اعدامهای اخیر در استان خوزستان، و همچنین بالا رفتن آمار قربانیان جامعه ناسالم! زندانیان متهم به دزدی، فحشا، قاچاق مواد مخدر، را می توان شالوده عملکرد نظام دانست.

عملکرد رژیم در صحنه داخلی و بین المللی قابل بررسی است. در داخل، افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی بر توده مردم حائز اهمیت است. در صحنه بین المللی، حکومت با لگد زدن به منافع عموم ملت، اقدام به حمایت از نیروهای درگیر در مناطق لبنان، فلسطین، اسرائیل و کشورهای متحد مسلمان در نقاط مختلف کره خاکی، کرده است. حمایت ایران از گروههای مسلمانِ مسلح در کشور عراق، کمک به از بین رفتن صلح در کشورهای همسایه شده  و می رود تا ایران را در سراشیبی سقوط قرار بدهد. و البته مشکلات در همین جا به پایان نمی رسد بلند پروازی های نظام ادامه دارد.

موضوع جدی تر که باعث دلخوشی نظام است و رویای دست یابی به آن را در سر می پروراند؛ پروژه ساخت بمب اتم و تولید اورانیوم غنی شده در ایران است. رئیس جمهوران پیشین ایران تلاش  و کوشش کردند تا سرپوشهایی بر پروژه اتمی ایران نهند؛ اکنون همه چیز بر ملا شده و چهره واقعی رسوایان تاریخ (رژیم جمهوری اسلامی) در منطقه و کشورهای خاورمیانه و در میان مجامع بین الملل عیان گشته است. در نتیجه همه تلاش، کوشش و مخفی کاریهای 27 ساله حکومت، برای دستیابی به چرخه سوخت هسته ای، نقش بر آب شده است!

ساخت اورانیوم غنی شده در ایران، موضوع امروز دنیاست. پافشاری های غیر منطقی و غیر مسئولانهِ مسئولان نظام، سخنرانی ها و موضع گیری های دولت احمدی نژاد، پرونده اتمی ایران را پیچیده ساخته است. به همین دلایل، شورای امنیت و آژانس بین المللی اتمی می روند تا تصمیم نهایی را، در قبال غنی سازی اورانیوم در ایران، اتخاذ کنند. و در این رابطه، شبکه اینترنتی تلگراف با نشان دادن مناطقی از نواحی جنوبی کشور، وقوع احتمالی جنگ در خلیج فارس را اعلام می کند. (نقشه ضمیمه است)

با محتمل بودن خطر جنگ، در آستانه سالِ نو، پرسش این است که آیا احمدی نژاد، "گل نثار مردم می کند یا گلوله"؟! سیاست جنون بر دار نیست و ما همواره شاهد هستیم که دیوانگان در تاریخ، چطور و به چه شکل از ادامه حکومت باز مانده و می ماندند و نمونه های آنها هیتلر نازی و بعد از آن صدام حسین است که با زور آمریکا و هم پیمانانشان از قدرت ساقط شده اند.

در حال حاضر وضعیت اقتصادی ایران کاملاً آشفته است و هنوز جنگ شروع نشده، بر بازار ارزی ایران تاثیر گذار بوده است و دولت احمدی نژاد به جای عمل به وعده های اقتصادی و امنیتی، عامل بهم ریختگی بازار داخلی و ارزی کشور شده است.

آیا جنگ دوم برای مردم ایران در راه است؟  جمهوری اسلامی که به خطر سرنگونی پی برده و وقوع جنگ تن مسئولان نظام را به لرزه در آورده است؛ و همچنین پایه های حکومتی را در درون سست می بینند با پیشنهاد مذاکره در باره عراق، گامی به عقب بر می دارند تا بلکه بتواند به طول عمر خویش بیفزاید.

حدس و گمان های ما از آنچه که در کشور می گذرد ، افزون تر از شنیدن خبرها و مصاحبه ها، مطالعه مطبوعات و انتقال دهان به دهان و گوش به گوشِ اخبار ناموثق و گاه غیر واقعی و یا به دور از اهمیت، نمی باشند. و حوادث نامترقبه و گاه غافلگیرانه می نماید و به دور از تصور و پیش بینی می باشند. از جمله وقوع جنگ دوم در ایران! و زمامداران جمهوری اسلامی در هر خانه و در هر سفره هفت سین به جای گلدانی ازگل و سنبل، گلدان گلوله و سرب بگذارند.

امروز پرسش همچنان باقی است: گل یا گلوله؟

 25 اسفند ماه 1384  برابر  2006  مارچ  17

رهایی کشورمان، از سلطه رژیم سرکوبگر حاکم را از طریق حمله نظامی و دخالت دیگر کشورها نمی دانم.

اما با همه این وجود. و همچنان پرسش باقی است که عیدی احمدی نژاد دست از جنون سیاسی بردارند و بیش از این سبب نابودی مردم و اقتصاد و سرمایه کشور نشوند.

؟ ویا اینکه تلاش می کنند در حضور داشته باشند که البته مردمی که از بدو تشکیل حکومت اسلامی مورد تعرض، تجاوز و سرکوب قرار گرفته اند. و حاصل انقلاب بر علیه مردم همت گماشت و هر که را دم از حق و حقوق، آزادی و برابری زد از دم تیغ گذراند. در هر دو صورت به ضرر مردم است ممکن است در کوتاه مدت منافع گروه کوچکی تامین شود ولی به شکل ضرر متوجه کل کشور خواهد بود. در هر دو صورت ضرر اصلی گریبان مردم را خواهد گرفت. به مردمی که 8 سال توپ و خمپاره های عراقی و متحدانش را تحمل کرده اند. مردمی که با ترس از خدا و پیغمبر و سر آخر با زور، نی