با تشكر از شما كه به سوالات گزارشگران پاسخ داديد
گزارشگران
هدف رژیم جمهوری اسلامی از کشتار زندانیان سیاسی چه بود و در چه شرایطی صورت گرفت؟
مينا زرين
رژیم جمهوری اسلامی از بدو بدست گرفتن قدرت در سال 1357،همچون رژیم سرمایه داری – سلطنتی ( شاه ) سرکوب، استثمار، زندان ، شکنجه و اعدام را در دستور کارش قرار داد و بمرحله عمل در آورده است. سرکوب جنبش طبقاتی – جنسی زنان ( تحمیل حجاب ، تصویب قوانین ارتجاعی ضد زن و ..... ) ، سرکوب جنبش کارگری ، لشکر کشی و سرکوب جنبش انقلابی مردم کردستان ، سرکوب جنبش زحمتکشان ترکمن صحرا ، سرکوب جنبش دانشجویی تحت نام " انقلاب فرهنگی " ، بستن روز نامه ها و نشریات ، سلب آزادی بیان ، اجتماعات و اعتصاب ، بستن دفاتر، غیر قانونی و تحت تعقیب قرار دادن احزاب و سازمانهای سیاسی ، زندان ، شکنجه و اعدام سراسری فعالین سیاسی ، سرکوب جنبشهای اجتماعی ، سیاسی و افتصادی بعد از شروع جنگ ایران و عراق از سال 1359 تحت نام ستون پنجم دشمن ، این سرکوبها بحشی از کارنامه سیاه رژیم جمهوری اسلامی از 22 بهمن سال 1357 تا خرداد 60 می باشد. رژیم جمهوری اسلامی دستگاه های سرکوب ، ارتش و سازمان امنیت را بازسازی کرد و در کنار آنها سپاه پاسداران ، بسیج و دیگر نهادهای سرکوبگر را بنا نهاد. بعد از 30 خرداد سال 1360 سرکوب ، زندان ، شکنجه و اعدام ابعاد گسترده تری بخود گرقت. کشتار زندانیان سیاسی را می بایست در چارچوب روند چگونگی بدست گرفتن قدرت سیاسی و تداوم سرکوب و استثمار و ماهیت رژیم جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار داد. کشتار زندانیان سیاسی بخشی از سرکوب سیستماتیک قیام توده ائی 57 توسط رژیم جمهوری اسلامی بوده و می باشد. کشتارهای دسته جمعی در سال 60 از لحاظ زمانی در راستای سرکوب قیام بهمن و جنبشهای اجتماعی برای رژیم دارای اهمیت خاصی بود ، کشتار سال 60 گامی برای تثبیت دستگاه سرکوب رژیم و در تداوم آن کلیت اش بود. کشتار زندانیان سیاسی در سال 67 در شرایطی بوقوع پیوست که رژیم جمهوری اسلامی به اهداف ارتجاعی اش در جنگ ایران و عراق نرسیده بود ،کشتار زندانیان سیاسی که در یک جنگ نابرابر در چنگال رژیم بودند ، حربه ای برای ایجاد هر چه بیشتر جو ترس ، ارعاب و به عقب نشاندن جنبش های اجتماعی که به بهانه جنگ سرکوب شده بودند، صورت گرفت.از طرف دیگر، رژیم جمهوری اسلامی، وجود هزاران زندانی سیاسی با تجربه و آبدیده شده در عرصه مبارزاتی ، که دوره زندان خود را به اتمام رسانده بودند و در صورت آزادی ، خطری برای رژیم محسوب می شدند را تحمل نکرد و در یک کشتار جمعی در تابستان سال 67 از بین برد.
گزارشگران
نخستین سمینار سراسری در باره کشتار زندانیان سیاسی در ایران، در تابستان 2005 در کلن- آلمان بر گزار شد. امسال نیز، از 24 تا 26 اوت، دومین گردهمایی سراسری در شهر کلن تدارک دیده شده است. ضرورت بر گزاری چنین گردهمائی هائی را چگونه ارزیابی میکنید؟
مينا زرين
ضرورت برگزاری چنین گردهمائی ها از لحاظ مختلف سیاسی واجتماعی دارای اهمیت می باشد،از آنجمله، تلاش در زنده نگه داشتن حافظه تاریخی جامعه بخصوص نسل جوان ، دخالتگری در امر مبارزه طبقاتی - اجتماعی ، برقراری ارتباط میان مبارزات جاری در ایران و در خارج از ایران ، ایجاد ارتباط مستقیم با بازمانده گان کشتارهای دهه 60 را می توان برشمرد. رژیم سرمایه داری – اسلامی حاکم برایران و نیروهای بورژوایی خارج از قدرت بخاطر منافع سرکوبگرانه شان، سعی براز بین بردن حافظه تاریخی جامعه دارند. برگزاری چنین گردهمائی هائی در ارتباط با جنبش جاری مبارزاتی، گامی برای زنده نگه داشتن حاقظه تاریخی جامعه می باشد. برگزاری چنین گردهمائی هائی ، صدا و پزواک رسای هزاران انسان آزاده می باشد که حقوق و حرمت انسانی شان در کشتارهای دهه 60 پایمال گردید.این گردهمائی ها صدای رسای زنانی است که دردهه 60 بخاطر جنسیت شان و بمثابه یک فعال سیاسی در زندانهای ارتجاعی رژیم جمهوری اسلامی که نابرابری و تبعیض جنسی را در جامعه حاکم کرده است، بصورت برابرزندانی کشیدند ، شکنجه شدند و اعدام شدند، می باشد.
گزارشگران
به نظر شما در این گردهمایی به چه محورها و نکاتی باید توجه داشت؟
مينا زرين
همانگونه که همگان مطلع می باشند ،گردهمائی سال 2007 بر پایه جنبش های اجتماعی موجود در ایران و رابطه این جنبش ها با زندانیان سیاسی برنامه ریزی شده است. این برنامه ریزی آگاهانه و در ارتباط با جنبش طبقاتی- اجتماعی موجود در ایران و زندان ، زندانیان سیاسی و کشتار زندانیان سیاسی در دهه 60 در دستور کار قرار گرفته است. پدیده زندان، زندانیان سیاسی و کشتار دهه 60 و جنبش های اجتماعی، ارتباط مستقیم و ارگانیگ با یکدیگر دارند ، بنابراین محورهای انتخاب شده – زندانیان سیاسی و جنبش زنان ، زندانیان سیاسی و جنبش کارگران ، زندانیان سیاسی و جنبش مردم تحت ستم و زندانیان سیاسی و جنبش جوانان – می تواند نقش و ارتباط زندانیان سیاسی و این جنبش ها را مورد ارزیابی سیاسی و عملی قرار بدهد.
گزارشگران
گردهمایی امسال به موضوع زندانی سیاسی و جنبش های اجتماعی می پردازد. رابطه جنبش های اجتماعی و پدیده سرکوب را چگونه تعریف می کنید؟
مينا زرين
زندانی سیاسی در ارتباط با جنبش های اجتماعی است که مفهوم پیدا می کند،دخالتگری انسانها در جنبش های احتماعی در جوامعی که حقوق انسانی پایمال می شود ، یکی از پیامد هایش سرکوب و در تداوم آن زندان ، شکنحه و اعدام است. صورت بندی حاکم بر جامعه بشری – سرمایه داری با اشکال محتلف حکومتی – بخاطر منافع و بقایش از پدیده سرکوب استفاده می کند. با پرداحتن به جنبش های اجتماعی و تاثیر آن بر جامعه و زندانیان سیاسی وچگونگی برخورد با پدیده سرکوب ، رابطه جنبش های اجتماعی و پدیده سرکوب را بصورت واقعی می توان در عرصه مبارزاتی مورد نقد و تبادل نظر قرار داده و بر این بستر به راه کارهای مبارزاتی دست یافت.
بعنوان نمونه جنبش زنان بمثابه یکی از جنبش های پیشرو کنونی جامعه ایران، از درس آموز ترین جنبش های طبقاتی – اجتماعی بشمار می رود. سرکوب سیستماتیک این جنبش از بدو بقدرت رسیدن رژیم جمهوری اسلامی و پایداری این جنبش با توحه به افت وخیز هایش می تواند سر لوحه چگونگی مبارزه با پدیده سرکوب در جامعه ایران مورد بحث و تباذل نظر در راستای پیشبرد امر مبارزاتی قرار بگیرد.
گزارشگران
برای پیشبرد و موفقیت این گردهمائی چه پیشنهادی دارید و در این رابطه چه اهدافی درازمدتی را باید در نظر داشت؟
مينا زرين
این دومین گردهمائی درباره کشتار زندانیان سیاسی در دهه 60 می باشد، گردهمائی اول در سال 2005 با توجه به توان و نیروی برگزار کننده گان و دیگر نیروهای شرکت کننده در آن، با موفقیت نسبی روبرو گردید ، از آنجمله می توان در امر مستند سازی زندان و زندانیان سیاسی دردو رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی و ایجاد ارتباط با بازمانده گان جانفشانان کشتار دهه 60 اشاره کرد.
در تداوم این گردهمائی ،در سال 2006 با ابتکار جمعی وسراسری در کشورهای مختلف مراسمها ، حرکات اعتراضی رو به بیرون و شرکت درکنفرانسهای بین المللی درباره کشتار زندانیان سیاسی صورت گرفت. از آنجمله، برگزاری مراسم بین المللی و برای ایرانیان در کپنهاک – دانمارک ،شرکت در کنفرانس بین المللی علیه ایزولاسیون در آتن – یونان ،مراسمهای برگزار شده در شهرهای مختلف آلمان ، سوئد ،سوئیس و دیگر کشورها را یاد کرد. این تلاش جمعی وسراسری در سال 2006 در راستای اهداف دراز مدت این گردهمائی توانست در حوزه بین المللی و برای ایرانیان، تاثیرات اجتماعی از خود بجا بگذارد.
پیشبرد و موفقیت این گردهمائی در مستقل بودن ، طرح نمودن ابتکارات نوین در امر دخالتگری طبقاتی ، اجتماعی و مبارزاتی می باشد.
برای پویایی، پیشبرد و موفقیت ،این گردهمائی می بایست از پوسته صرفا برای ایرانیان، خارج بشود و در دستور کار آینده خود برگزاری گردهمائی بین المللی را قرار بدهد.در این راستا است که می شود در ارتباط با جنبش طبقاتی – اجتماعی در ایران و حهان بصورت سیاسی ،نظری و عملی تاثیر گذار بود.
با شرکت عملی و دخالتگر،یاد تمامی جانفشانان کشتار دهه 60 را در گردهمائی 2007 گرامی بداریم.
با سپاس از مسئولین سایت گزارشگران
مینا زرین
25.07.2007com.hotmail@ 128 30zan
با تشكر از شما خانم زرين
بهروز سورن
26.6.2007