---

 نظائرلاجوردي و حاج داود رحماني که هر مويشان يک ساز ميزد ، برای درهم شکستن روحيه مقاومت زندانيان و پياده کردن نقشه هايشان و نيز " مَسِجد يزه کردن ِ " زندان ! با  ُکپي برداري ازرفتار قتيبه بن مسلم ، نماينده بي فرهنگ حجاج بن يوسف در خراسان و دژخيماني چون متوکل عباسي به شکنجه و شلاق متوسل ميشدند و نامش را " ارشاد " ! ميگذاشتند ، آنان رسما ميگفتند برای ابلاغ دعوت ! به ايجاد عادت و ِاعمال ُقدرت نيازمنديم ،

زور گوئی در ذات ِ ارتجاع است ،  در پوسيدگي و رفتار ظالمانه آخوندها و به قول دکتر ساعدی  چوب به دست داران قريه ورزيل   که خود را آقا بالا سر و قيم ِ ذهن ! مردم نيز ميدانند وتفکرات عهد بوق و دوران برده داری را به نام اسلام قالب کرده وبه خورد ِ جامعه ميدهند - ترديدي نيست  

   همين حضرت آية الله العظمي سيد علي خامنه ای دامت برکاته ! پيش از انقلاب رسما به دانشجويان مذهبي دانشگاه مشهد خط ميداد ، اگر لازم بود مارکسيستها را ُکتک هم بزنيد
    

   از اين نمونه ها بسيار است و همانطور که گفتم اينگونه مکارم اخلاق ! را درنياکان عقيدتي خميني ، يعني خلفای َجبّار اموی و عباسی نيز ُسراغ داريم

اما واقعش اينست که گرچه خمينی و اعوان و انصارش ُپشت ِ نام ايران و اسلام َسنگر گرفته و به جنگ نور و روشنی آمده اند، اما اين نيروهای ُکهنه دشمن  ِ رحمت و مهر و خصم ِ انبياء و اولياء هستند وفرهنگ ِ شاد و ُپر از ُمدارای ميهن ما را هم نمايندگی نميکنند
ايران زمين به عنوان ِ " چهار راه حوادث " و يک چهار راه جهانی محل برخورد اديان و عقائد گوناگون بوده است
تساُمح ِ کوروشی ، ُمدارای يزدگرد ِ اول - که از قضا درست به دليل همين بردباری ، خمينيون ِ زمان به او " يزدگرد ِ بزهکار " ! لقب ميدادند ، و آزاد منشی و همبستگی انسانی که بر خلاف قرون وسطی و تفتيش عقائد ، در ادبيات ايران موج ميزند ، و اينکه فقيه و واعظ و و زاهد و صوفی ، که به دروغ ادای ياران خدا را در می آورند، در سرتاسر فرهنگ و ادب پارسي ، راهزن و شيطان و خونخوار و ُمزِورانی که چون به خلوت ميروند آن کار ديگر ميکنند ، معرفی شده ا ند
و اينکه اين تافته های ُجدا بافته را مردم با هوش ما حتی در  تسبيح هم دست می اندازند و دانه های ُمتفاوت را آخوندک ! و شيخک ! مينامند  . . . همه و همه نشان ميدهد که طناب به دستان در قتل عام شصت و هفت ، هيچ ربطی به مردم شريف و فرزانه ما ندارند
آثار خيام و عطار و ناصر خسرو و ُعبيد ِ زاکانی و نسيمی وفروغ و شاملو و  خوئی و اسماعيل يغمائي و هادی خرسندی و صدها شاعر دردمندايران زمين . . . سرشاراز اشعاري ست که از ديدگاه مرتجعين هر کدام بوي ُکفر و زندقه ميدهد در يک کلام ُمرتجعين هدفي جز چپاول و جنايت ندارند و سخن گفتن شان حتي ازشعائر مذهبي و دين خدا جز عوام فريبی نيست 

با اين ُمقدمه ميخواهم بگويم که درد خمينی و همه طناب به دستان ، بر خلاف آنچه بعضی از گروههای سياسی به دروغ عنوان ميکنند نماز و شعائر مذهبی و يک ِسری ُفرم و شکل نبوده و نيست  اگر کسی صادق باشد و غير از اين بگويد رژيم َکلاش ِ خمينی را نشناخته است 

 وقتی شکنجه گران به آزاديخواهاني که از همه چيز خود گذشته اند و جز بهروزي و پيروزي خلق شان آرزوئي ندارند شلاق ميزنند و سوره والعصر می خوانند بيشتر از هر کس خود را تسلي و بازی ميدهند و اين به خودی خود چيزی را ثابت نمی کند ، فراموش نکنيم که شکنجه گر نيز خود به نوعي اسير و قربانی ست

آنکه " لفي ُخسر " و رو به آنتروپی و زوال است نيروهای پوسيده و ايستا ست ، نه فرزندان شريف اين ميهن که چون شمع شبانه مي سوزند تا روشنی بخش شبهای تاريک باشند

   رفتار ِ امثال مجتبي  حلوائی که به دستورُ قضات هرزه و هار در هر وعده نماز با شلاق به جان خواهران و برادران مارکسيست می افتاد ، درست آن روی ِ سکه ِ رفتار ساواک شاه است که توسط سرهنگ زماني در زندان قصر برای جلوگيری از خواندن  ! نماز صبح ، به زندانيان مسلمان شلاق ميزد 

 شکنجه گران چه از نوع شاه و چه شيخ هدفی جز به تسليم کشيدن زندانی و ُکشتن روح اعتراض نداشته و ندارند ، همه جای تاريخ همين جور بوده ، مگر در محاکمات ننگين و ظالمانه دهه سی در شوروی به اصطلاح سوسياليستی نخودچی کشمش پخش ميکردند ؟ کدام عنصر مسئولی ست که با اين بهانه آنهمه فداکاری و از خود گذشتگی های زنان و مردان کمونيست را فراموش کند ؟  " يادهای ِ زندان " ! و تراژدی غمبار قتل عام شصت و هفت را اينقدر پائين نياوريم و با گزارشات دروغ يا ُمبالغه آميز به حقيقت جفا نکنيم ، اگر به راستی دليل اعدامهای سال شصت و هفت مسلمان بودن و نبودن ، نماز خواندن و نخواندن بود ! پس چرا هزاران مجاهد خلق به دار کشيده شدند ؟ اما بسياری از جمله زنان زنداني که خوشبختانه تسليم نماز اجباری شکنجه گران هم نشدند ، مانند خانم ها منيره برادران ، شهر نوش پارسی پور ، نسرين پرواز ، ميم - آزاد ، غزاله علی زاده و . . . که  ادبيات زندان را ُپر بار ساخته اند - نه تنها اعدام نشدند بلکه به کوری چشم رژيم خمينی از زندان هم بيرون آمدند ؟ کسانيکه آگاهانه حقيقت را تکه پاره و قلب ميکنند خود اين " حقيقت ِ ساده " ! را به خوبی ميدانند که اصلا مسئله غير از اين است ، زندان خمينی يک زندان کلاسيک ِ شناخته ُشده - مانند زمان شاه نبوده و نيست ، شاه در زندان خود می خواست از زندانی يک ُمجسمه ! بسازد ، اما خمينی و رژيمش می خواهند از زنداني  ُتفاله ای بسازند که حتی در نهائی ترين لايه های ذهن و عاطفه اش هم تسليم باشد