|
ای جهانخواران
" ای جهانخواران" قرنٍ۲۰ وقرنٍ ۲۱ دستتان درخون ملّت یک به یک
ازمصّدق تاقیامٍ ملّتٍ پنجاه وهفت[1] کشوری رادرگروگان بهرٍنفت
شاه رابردید،جایش" آیتی" ازجنسٍ خود تامَهش[2] بُردیدوکردیدش چو"بت"
هرچه روشنفکرودانا ،جانسوزوحکیم آن یکی بانام کشور،این یکی بانام دین
جمله راکشتیید"شماها".همچوچنگیزٍمغول این زمان کوبید بر سازو دهل :
ملّتٍ ایران نه شایسته ست ملای اتم!؟ برنخیزدهیچ آزادی زقمُ[3]!؟ عجب!؟ ای" جهانخواران" سلام و صبح بخیر! صاحبی داراست هم این شهرودیر!؟ این دمکراسیست، یا این بازيَست؟! "ملّتیست"۲۷سال ناراضیَست !؟
ای"جهانخواران"بیرحم درکمین دستٍ دشمن، کوته از "ایرانزمین"!
نی به جنگ خارجی، نی ساخت وپاخت راه استقلال ما راهی جداست
م – ت اخلاقی ۳بهمن4 ۱۳۸
|
