جایگاه زن در حکومت استبداد اسلامی    

 

اگر بخواهیم سرکوب مردم ایران را برای آزادی خواهی در جامعه تحت تسلط ملاهای تبهکار بررسی کنیم ، بطور خاص زنان ایران چند برابر مورد ستم قرار دارند. اگر صحبت از چند برابر ظلم علیه زنان است ، باید گفت : رژیم بطور سیستماتیک با نوشتن قوانین ارتجاعی علیه زن و اجرای آن و همچنین القاء از طریقه رسانه های گروهی و سخنرانیها ، به درجه دو بودن زنان در جامعه و نداشتن حق انتخاب در لباس ، شغل و ........... دامن می زند.

زن ایرانی که احساس میکرد بعد از هزاران سال می تواند با تلاش خود حقوق اجتماعی به اندازه مردان داشته باشد ، بعد از انقلاب این جدیت بیشتر شد.

امٌا به غیر از بخشهای کوچکی از جامعه ، مردم از افکار عقب مانده و ارتجاعی کسا نیکه کم کم میخ های استبداد را می کو بیدند بی اطلاع بودند، وقتیکه تازه بقدرت رسیدگان همه اهرم های سرکوب را بدست گرفتن آنوقت کینه تاریخی خود را نسبت به هر آنچه بوی آزادی و حقوق فردی و اجتماعی میدتد نشان دادند و به نابودی هر که کوچکترین مخالفتی با این افکار قرون وسطایی کرده بود و میکرد بر خاستند ، در این میان زنان آزاده ایران که يمع کوتاه مدٌت حقوق نسبی خود را چشیده بودند ، رژیم ملایی با وحشیگری هر چه تمامتر و با بهره گیری از قوانین ضد انسانی و همچنین تعصبات خشک و هر آنچه می توانست در این سرکوب به یاری رژیم بیاید استفاده میکرد و میکند.

هنوز مردم جهان از جنایاتی که در حق زنان در ایران تحت سلطهً ملاٌ انجام می شود اگاهی چندانی ندارند. اینکه سالیان سال دولت ها و سازمانها از نقص فاحش حقوق بشردر ایران چیزی نمی گویند و نمی نویسند باعث تاسف است ، که ملاحظات سیاسی و قرارداد های کلان اقتصادی که همه اش از سرمایه مردم ایران ، ولی علیه همان مردم استفاده میشود ، این نوع بر خورد باعث شد که آدمکشان حاکم بر ایران روزبروز در پایمال کردن حقوق حقهً انسانها گستاختر شوند و به جنایاتشان ادامه دهند.

اینان با داشتن افکار پوسیده و عقب مانده از اوایل دهه هشتاد به کشتار آزادیخواهان پرداخته اند ، که در این میان تلاش می کنند به جامعه بقبولانند که زنان دارای حقوق مساوی با مردان نیستند و در این میان فرصت طلبان کم نیستند.

در اولین پارلمان فرمایشی ملاها که سه یا چهار زن که وابسته به خودشان بودند ، تحمٌل برایشان مشکل بود. یکی از ملاهایی که صحبت میکرد ، می گفت : این خانم ها این جا چه می خواهند بروند به خانه ها یشان ما بجایشان حرف    می زنیم ! شرح سرکوب و قتل عام هر آنکه مخالفت هر چند کوچک با رژیم داشت که در این میان زنان آزادیخواه ایران نقش بر جسته ای دارند ، ننگ ابدی است بر پیشانی حاکمانه رژیم.

طبق قوانینی که خودشان علیه حقوق زن در جامعه نوشته اند و بی شرمانه از گفتنش در رسانه های گروهی ابا ندارند ، زنان به اندازه مردان دارای حقوق فردی و اجتماعی نیستند . زنان در همهً شغل ها نمی توانند ادامه تحصیل بدهند یا کار کنند . زنان نمی توانند قاضی باشند ، مردان باید تصمیم بگیرند زنان چه پوششی داشته باشند ، در دادگاههای خانواده که همه مرد هستند ، معمولا زنان دارای حقوق زیادی نیستند ، مرد همیشه حق طلاق دارد ، مرد میتواند طبق قوانین آخوندی چندین زن بگیرد و از این قبیل که بسیار زیاد ، یعنی تقریباً برای همه زندگی زنان ، مردان هستند که تصمیم      می گیرند و قوانین موجود هم حمایت می کند.

تجاوز به زنان و دختران قبل از اعدام ، به جرمی که نداشته اند و بی شرمانه بردن شیرینی برای پدر و مادر و گفتن اینکه دیشب عروسی دخترتان بود و بعد ما اعدامش کردیم .

این وحشیگری ها در رابطه با زنان نه اینکه کم نشده ،  بلکه مداوم ادامه دارد . اینکه سالیان است بعضی محافل بین المللی که از طریق حاکمان خیره سر ایران به قراردادهای بزرگ اقتصادی می رسند و سودهای کلان عایدشان میشود که همه اش از غارت مردم ایران توسط رژیم است و تلاش می کنند از طریق رسانه ها بگویند: در ایران حقوق بشر رعایت می شود. غافل از اینکه این مردم ایران هستند که دیگر چیزی ندارند از دست بدهند و روزبه روز جلو میآیند و رژیم را مجبور میکنند عقب نشینی کند.

 

با احترام به روان پاک همه زنان و مردان ایران و بخصوص زنان قهرمان که مورد ظلم بیش از حدٌ هستند ، ولی همچنان برای بدست آوردن آزادی و حقوق پایمال شده که بدست ملا یان حاکم بر ایران صورت می گیرد ، تلاش میکنند.

 

بامید روزی که زنان و مردان در ایران دارای حقوق برابر باشند و بطور واقعی از طرف مردان مورد احترام قرار بگیرند.                            

 

                                                              

                    سارا شیری پور                

Sara Shirypoor – Schweiz