جمیله کاتب فر آذر 84
پیشروی جنبش مقاومت ملی و زمزمه خروج قوای استعماری درعراق
شکست آمریکا و انزوای حامیان اشغال عراق
تبلیغات سرسام آوری که امپریالیست آمریکا برای لوث کردن جنبش مقاومت عراق به راه انداخته بود عده ای را به این تفکر واداشته که نکند همه نیروهایی که در عراق میرزمند از تروریستهای وارداتی از سوریه و ایران و عربستان سعودی باشند و مردم عراق اساسا هیچ مقاومتی علیه قوای اشغالگر بخرج نمی دهند و حتا موافق حضور ارتش آمریکا و ادامه آن برای تحقق " دموکراسی و آزادی" در کشورعراق هستند؟
اگرچه این خواست و آرزوی آمریکا و متحدینش بوده و هست که افکارعمومی جهان را درجهت منافع انحصارات و کمپانیهای نفتی شکل دهند و به قلب حقایق بپردازند. لیکن خورشید حقیقت درعراق آن اندازه روشن است که کسی را یارای انکار آن نیست. ااشغال کشورعراق موجب بروز یک جنبش ملی و استقلال طلبانه گردید و این جنبش تمام هستی خودرا برای بیرون ریختن قوای اشغالگر خارجی بشکل قهرمانه و غیر قابل تصوری بنمایش گذاشته و ابرقدرت امپریالیستی و بزرگترین نیروی نظامی و اتمی جهان را به عجز ودرماندگی کشانده است. هرروز دراثر مبارزات درخشان نیروهای مقاومت حقایق و انگیزه و ماهیت نیروهای درگیر درعراق روشن تر میشود و مردم آزادیخواه جهان را به واکنش علیه قوای استعماری آمریکا و متحدینش وا میدارد. تحقیقات و بررسی های اخیر در آمریکا همه دلالت بر تقویت و رشد جنبش ضد اشغال عراق دارد و دستگاه جنگ طلب و آدمکش جرج واکربوش هرروز بیشتر در انزوا ونفرت عمومی مردم قرار میگیرد. نفی مقاومت ضد استعماری و عادلانه مردم عراق و منتسب کردن آن به تروریسم ، توحش و نیروی خارجی با شکست روبرو شده است . جنبش مقاومت عراق هر روز به پیروزیهائی دست می یابد و قدم به قدم قوای استعماری و نوکرانشان را به عقب مینشاند. زمزمه خروج ارتش امریکا درعراق در رسانه های غربی و سخنان ضد ونقیض جرج واکر بوش در مصاحبه های مطبوعاتی ،همه دال برپیروزیهای درخشان خلق عراق علیه نیروهای اشغالگر دارد.
جنبش مقاومت متکی به نیروی خویش است
اخیرا بررسی ازسوی مرکزبین المللی رسانه استراتژیک آمریکا درمورد تعداد نیروهای شرکت کننده درجنبش مقاومت عراق صورت گرفته است. این تحقیق نشان میدهد که تعداد نیروهای خارجی درمقایسه با تعداد مبارزین جنبش مقاومت عراقی بسیارناچیز است. از قریب سی هزارتن جنبش مسلحانه درگیرمقاومت عراق کمتر از ده درصد را افراد خارجی تشکیل میدهند. از این ده درصد بیست درصد آن الجزیره ای، هیجده درصد سوریه ای، هفده درصد یمنی، پانزده درصد سودانی، سیزده درصد مصری و دوازده درصد از عربستان سعودی است. این بررسی نشان میدهد که نیروهای عربستان سعودی که بیشتر به اوسامه بن لادن نسبت داده میشوند، اکثرشان قبل از اشغال عراق توسط آمریکا هیچ عملیات قهر آمیزی انجام نداده اند. این افراد بین سنین 17 و 25 هستند. اکثرا شاغل و از طبقه متوسط جامعه اند.
بطور یقین بیشتر این افراد وابسته به عشیره های محافظه کار در کشورشان هستند. طبق این بررسی، این افراد بنابر دلایل مذهبی درعراق بسر نمی برند، بلکه دراثر جنگ آمریکا و اشغال عراق رادیکالیزه شدند. مهمترین انگیزه مبارزاتی این افراد بخاطر اشغال یک سرزمین عربی توسط یک نیروی خارجی و خشم وتنفر نسبت به بیرحمی درشکنجه زندانیان ابوغریب و بویژه شکنجه زندانیان در اردوگاه گوانتانامو است.
بررسی مشابه دیگری از" ریون پاز "اسرائیلی صورت گرفته و نشان میدهد که از 154 داوطلبین کشته عربی درعراق تعداد اندکی درچچن و بوسنی جنگیدند اما شش تن از افراد و رهبران این کشته شدگان افغانی بوده اند.
این بررسی ها تا همین حد درتضاد کامل با تبلیغات دروغین دستگاه جنایتکار بوش درمورد " تروریسم وارداتی " در عراق قرار میگیرد. برعکس تصور کارگزاران امپریالیست و ژورنالیستهای بی وجدان که نان را به نرخ روز می خورند این اشغال عراق است که موجب رادیکال شدن مبارزه درجهان عرب علیه امپریالیسم آمریکا و اسرائیل شده است. این چند درصد نیروی خارجی که امروز درعراق بسر می برند در دوران رژیم صدام حسین پایشان به خاک عراق نخورده بودو اینان پس ازاشغال عراق راهی این کشور شدند.
جنبش مقاومت ملی و استقلال طلبانه عراق بارها اعلام داشته است که نود درصد عملیات مسلحانه درعراق از آن آزادیخواهان عراقی
است و امپریالیستها عمدا و با نیت پلیدشان میخواهند جنبش حق طلبانه و رهائیبخش مردم زجرکشیده عراق را عقب مانده ووابسته به نیروهای خارجی جلوه دهند.
این درحالیست که بزرگترین نیروی خارجی درعراق، نیروهای اشغالگر آمریکائی و متحدان جنایتکارش هستند که تعدادشان به بیش از دویست
هزار تن میرسد. بنابراین اوضاع نابسامان عراق و اینهمه قتل و جنایت ، هرج ومرج و نابودی زیرساخت اقتصادی و اجتماعی عراق را باید در
اشغال وحشیانه و ضد انسانی این کشور توسط امپریالیست آمریکا دید و به افشای بی امان امپریالیستها و نوکران بومی شان دست زد. جنبش مقاومت عراق متکی به نیروی خویش است و بارها اعلام نموده است که تمام تلاششان کسب حمایت سیاسی و اخلاقی ازجهانیان است و نه مالی و نظامی. بررسی فوق نشان میدهد که چسباندن جنبش مقاومت عراق به خارج تا چه اندازه بی پایه است و تنها می تواند خوراک تبلیغاتی برای نوکران استعمار باشد و بس.
خواست خروج بی قید وشرط قوای اشغالگر از عراق
هیچ کس نمی تواند مدعی ترقی ، ضد ستم وضد استعمارباشد اما از خواست خروج بی قید و شرط نیروهای امپریالیستی در عراق و یا در افغانستان حمایت نکند. تنها کسانی که ریگی درکفش دارند و یا منافع خود را دراتحاد با امپریالیسم جستجو میکنند می توانند با انواع تئوری تراشیها وسفسطه گریهای بی معنی موافق ادامه حضور ارتش اشغالگر در عراق باشند. اینان که تا مغز سر به امپریالسم وابسته اند با اشاره به قدرت گیری " اسلام سیاسی و تروریستهای بنیادگرا " به پابوسی بوش افتاده اندو از او بعنوان کارگردان دموکراسی خواهی " خاورمیانه بزرگ" می طلبند تا در عراق بماند و از آنها درمقابل " دشمنان آزادی و تمدن " دفاع نماید. به دارودسته جلال طالبانی و بارزانی و دولت دست نشانده بغداد نگاه کنید که از هم اکنون به عزا نشسته اند که فردای خروج قوای آمریکا و متحدانش از عراق چه خاکی برسرشان بریزند و چگونه باید ادامه حیات دهند. این خود فروختگان چون ریشه درجامعه ندارند و متکی به نیروی استعماری هستند با خروج ارتش آمریکا با یک ضربه واژگون خواهند شد و از همین روی مخالف شدید خواست خروج قوای استعماری از عراق هستند و جز این نمی تواند باشد.
از دولت دست نشانده بغداد که بگذریم وضعیت نیروهائی که خود را " کمونیست"( حزب کمونیست عراق حزب برادر توده ایران) و یا" کمونیست کارگری" ( حزب پیروان منصور حکمت درعراق) می پندارند بسیار مضحک است. اینان نیز نگرانند که فردای خروج ارتش آمریکا و سقوط دولت دست نشانده بغداد مردم به سرشان چه خوا هند آورد و سرنوشتشان چه خواهد بود. این جریانات باصطلاح چپ که به شعار خروج بی قید و شرط قوای استعماری در عراق روی خوش نشان نمی دهند و امپریالیسم را به " اسلام سیاسی" ترجیح میدهند و ماهئیت ارتجاعی امپریالیسم را کتمان میکنند به واقع احزاب رویزیونیستی کائوتسکیستی و همدست امپریالیستند و نقشی خرابکارانه در جنبش آزادیبخش عراق بازی کرده و میکنند. توگویی اشغال عراق برای رهائی مردم از قید زندان و شکنجه و استقرار تمدن و آزادی بوده است و نه برای کنترل نفت و حفظ برتری دلار بر یورو که به قیمت ویرانی زیرساخت عراق و به قتل رساندن بیش از صد هزار تن انجامیده است. این لیبرال چپ های خود فروخته درکنار ارتش آمریکا و سازمان جاسوسی اسرائیل در قالب مبارزه علیه" اسلام سیاسی" به انجام وظیفه مشغول اند و اززمزمه خروج ارتش آمریکا و سقوط دولت دست نشانده بغداد به وحشت افتاده اند. وضعیت مجاهدین درعراق بهتر از این احزاب نیست. این سازمان برای بقای فیزیکی اش تن به هر همکاری با امپریایست آمریکا میدهد و راهی را پیشه کارخود کرده که امثال احمد چلبی ها دراشغال عراق کرده اند. خروج آمریکا از عراق موجودیت مجاهدین را درهم خواهد ریخت و از این رو سیاستهای این سازمان بر تداوم اشغال عراق و بمباران نیرو گاههای هسته ای ایران و محاصره اقتصادی مردم ایران توسط امپریالیست آمریکا بازتاب می یابد. مجاهدین با این سیاست ارتجاعی میکوشد به نردبان قدرت سیاسی نائل آید.
اشغال عراق و افغانستان توسط امپریالیسم آمریکا و متحدین اش ماهئیت بسیاری از نیروهای سیاسی را روشن نمود و پرده از شعارهای انسان دوستانه ودروغین شان دریده است. سازمانها و احزاب نانسیونال شونیست کرد و آذری و عرب ایران نیز ماهئیت شان روشن تر گردید و اکنون در رکاب امپریالیست آمریکا برای تحقق حقوق " ملی شان" انجام وظیفه میکنند.
اکنون خواست خروج بی قید و شرط نیروهای امپریالیستی و درراس آن آمریکا در عراق و افغانستان به خواست عمومی مردم سراسر جهان تبدیل شده است و جریانات پرو امپریالیستی هر روز بیشتر در انزوا قرار می گیرند.
نیروهای انقلابی و مترقی ایرانی موظف اند بی تزلزل از پیکار مبارزین عراقی و جنبش حق طلبانه مردم عراق پشتیبانی کنند زیرا شکست امپریالست آمریکا درعراق یک پیروزی بزرگ برای همه آزادیخواهان و الهام بخش جنبش ضد امپریالیستی در منطقه و سراسر جهان خواهد بود. مردم عراق قیم نمی خواهند ، استعمار و ارتش اشغالگر نمی خواهند، زندان ابو غریب و شکنجه نمی خواهند... باید سرنوشت خویش راخود تعیین کنند. سازمانها و نیروهای مردمی ایران نیز باید از فاجعه اشغال عراق بیاموزند، با اتکا به نیروی خویش و تفکیک ناپذیر بودن مبارزه ضد رژیمی و ضد امپریالیستی برای آزادی و دموکراسی ایران برزمند واز خواست فوری و بی قید و شرط خروج تمامی نیروهای اشغالگر و درراس آن امپریالیست آمریکادر عراق حمایت کنند.
مردم عراق دیر یا زود نیروهای اشغالگر را از کشورشان بیرون خواهند ریخت و در این راه از همه نیروهای انقلابی و مترقی جهان ، از همه نویسندگان و هنرمندان مستقل و مردمی وآ زاد اندیش همبستگی و حمایت سیاسی می طلبند.
پیروزی باد همبستگی بین المللی با جنبش ملی و استقلال طلبانه خلق قهرمان عراق!