کارگران جهان متحد شوید!

       پروانه قاسمی

       جابر کلیبی

اول ماه مه، روز همبستگی کارگران جهان علیه نظام سرمایه داری!

اول ماه مه امسال، برای جنبش کارگری جهان دارای معنا و مفهوم ویژه ایست. بحران عمیق و سراسری نظام سرمایه داری که خود را در ورشکستگی زنجیره ای موسسات، کارخانه ها، بانک ها و مراکز مالی نشان می دهد، پیش از هر چیز کارگران و زحمت کشان را هدف قرار داده و در نتیحه میلیون ها انسان بی کار و به فقر و مذلت کشیده شده اند. بحران علاج ناپذیر نظام سرمایه داری اولین بار نیست که این چنین انسان ها را به نابودی می کشاند. جنگهای جهانی ومنطقه ای که برای پاسخگویی به بحران ها و نیازهای فزاینده ی سرمایه، تا کنون جوامع بشری را به نابودی کشانده است، کم نیستند. جنگ های جهانی اول و دوم و بی شمارجنگهای منطقه ای که هر روز شعله های آن ها بخشی از دست آوردهای، فرهنگی، هنری و اجتماعی انسان ها را به خاکستر تبدیل کرده اند. بحران کنونی سرمایه داری، دوران بی فرهنگی و توحش رژیمی می باشد که هرگونه ارزش اجتماعی خود را از دست داده است.   

نظام جهانی سرمایه داری در کشورهای پیرامونی که در واقع تأمین کننده ی نیازهای مالی و مواد اولیه برای متروپل های امپریالیستی می باشند، استثمار شدید و چپاول بی حد وحصر را بر این کشورها تحمیل کرده است. تضمین چنین وضعیتی نیاز به یک رژیم نظامی و دیکتاتوری لجام گسیخته دارد تا از این طریق جنبش های انقلابی و اعتراض های توده ای را سرکوب نمایند. نمونه جمهوری اسلامی، نمونه ای نمادین در این زمینه است. در ایران فاشیست زده، کارگران و زحمت کشان علاوه بر تحمل بار کمر شکن بحران، با انبوهی مشکلات اقتصادی، شغلی و سیاسی روبرو هستند که در نظام حاکم راه حلی برای آن ها وجود ندارد. رژیم جمهوری اسلامی خواست های کارگران را با زندان، شکنجه، شلاق، اعدام و در یک کلام سرکوب سیستمایک پاسخ می دهد. وجود دهها فعال جنبش کارگری در زندان های رژیم و احکام سنگین زندان و اعدام در این زمینه، بیان بارز ضد کارگری بودن آنست.  

نگاهی به بخشی از خواست های کارگران و زحمت کشان نشان می دهد که کارگران ایران فاقد حداقل شرایط برای کار و زیست هستند. دستمزد آنها ماهها پرداخت نمی شود، تامین شغلی ندارند، سندیکا و اتحادیه ندارند، به دلخواه سرمایه داران اخراج می شوند، کارگران زن در بی حقوقی کامل بسر می برند، کودکان به شکل وحشیانه ای استثمار می شود و ...، این ها تنها نمونه هایی از ستم و اجحافی است که نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی به کارگران اعمال می کند!

از این رو برای کارگران و زحمت کشان ایران، به عنوان بخشی از طبقه کارگر جهانی، تنها راه نجات از ستم و استثمار وحشیانه سرمایه داران، سازماندهی خود حول برنامه و اهداف سوسیالیستی و حرکت متحد در جهت سرنگونی رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی است. این رژیم طی 30 سال حاکمیت مستبدانه نشان داده است که زبانی جز زبان قهر را نمی شناسد و تا زمانی که به حاکمیت ادامه می دهد، پاسخی جز ترور و خفقان به خواست کارگران ندارد. همه کوشش های رفرمیستی در جنبش کارگری تاکنون نه تنها کمترین نتیجه ای بسود کارگران و زحمت کشان نداشته بلکه عملاً توان انقلابی کارگران را به هرز برده و باین ترتیب به ادامه حیات رژیم کمک کرده است.

زنده باد اتحاد بین المللی کارگران و زحمت کشان جهان علیه نظام سرمایه داری!

مرگ بر جمهوری اسلامی!

زنده باد سوسیالیسم!

اول ماه مه 2009