جام جهانی فوتبال و کارت قرمز علیه فحشا
نویسنده مینا سعد
شهرزاد نیوز: هجدمین دور جام جهانی فوتبال در مرحله نهائی بین تیم های فرانسه و ایتالیا برگزار گردید . بیش از 2 میلیارد نفر در سراسر جهان با تماشای این مسابقات هم شاهد پنالتی های پیروزی ساز ایتالیا بودند و هم شاهد تبلیغات اسپانسورها که زمین فوتبال را به نمایشگاه های عرضه کالاهای شان بدل کرده بودند.
در جریان این مسابقات ، دروازه های 32 تیم شرکت کننده ، 147 گل را در خود جای دادند و داوران در زمین بازی 343 بار کارت زرد را از جیب خود بیرون کشیدند. در مسابقه بین هلند و پرتغال در مرحله یک هشتم نهائی 20 بار کارت زرد داده شد که به اخراج 4 بازیکن منجر گردید. تیم پرتغال گرچه در مرحله نیمه نهایی ، در مقابل حریف فرانسوی از پا در آمد ، اما با کسب 24 کارت زرد طی 7 مسابقه ، به جرگه رکورد داران پیوست. آخرین کارت جام جهانی نیز تقدیم " زیدان" بازیکن الجزایری تبار تیم فرانسه شد که در آخرین
مسابقه خود، بیش از 2 ساعت با توپ هنرنمایی کرده بود.
نا گفته نماند که تبیلغات وسیع تجاری و خبری، بسیاری از مسائل مهم اجتماعی و سیاسی جهان را تحت الشعاع قرار داد. حملات پیاپی دولت اسرائیل به ساکنین نوار غزه و کشتار آنها، تحولات جدید در مکزیک و رشد و تقویت نیروهای چپ در این کشور، افشای هر چه بیشتر نقش سربازان امریکایی در حمله و تجاوزر به زنان، افزایش نارضایتی در میان فرماندهان نظامی امریکایی در عراق، سقوط کابینه هلند و ترمیم مجدد آن، همه وهمه تحت الشعاع تب فوتبال قرار گرفتند. فوتبال ورد زبان مردم در کوچه و خیابان شد. از رنگ لباس تیم ها تا مانیکور و لباس زیر و دمپایی مدل جام جهانی، از قیمت بازی کن ها در باشگاه ها تا وضعیت تاهلشان، از خلق و خوی و خود تا نحوه تربیت فرزندنشان . از خاطرات دوران کودکی تا پیش بینی دوران کهولت شان. همه و همه با ظرافت و خلاقیت خاصی تزریق شد.
اما بسیاری از جنبه ها ناگفته ماند. سازمان دهی و تدارک مراکز فحشا، قاچاق و اعزام اجباری زنان برای گرم نگاه داشتن بازار تن فروش از جمله این موارد بود. برگزار کنندگان جام جهانی و اصولا کلیه مسابقات ورزشی از جمله المپیک ، همواره سرمایه گذاری کلانی برای دائر نمودن این مراکز و عرضه سکس به توریست های ورزشی می کنند. مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان نیز از این امر مستثنی نبود. حدود 40000 زن برای رونق دادن به بازا فحشا سازماندهی شدند. در مرز آلمان با کشورهای لهستان، چک و مجارستان نمونه های متعددی از قاچاق زنان علنی شد. "کلوب آرتمیس" یکی از مراکز موقتی بود که دائر گردیده بود. در برلین 5 میلیون یورو صرف احداث مجتمعی به عنوان کلوب سکس گردید . طبق آمار منتشره در طی جام جهانی ، روزانه 250 نفر "مشتری" به این مراکز مراجعه کرده اند. این در حالی است در حالی که امکانات" لازم برای 500 "مشتری" در روز را فراهم شده بود.
گرچه رسانه های عمومی عمدتا در مقابل این موضوع سکوت کردند، اما سازمان های مترقی زنان از ماه ها قبل با انتشار اخبار مربوط به آن ، فعالیت های تبلیغی وسیعی علیه سازماندهی فحشا در جریان مسابقات جام جهانی شده بودند. در برلین برخی سازمان های زنا با برپایی گیشه های اطلاعاتی ، توجه عابرین و توریبست ها را به این موضوع جلب می کردند. همچنین سازمان عفو بین الملل در اعتراضیه ای خطاب به مقامات آلمانی خواستار رسیدگی به وضعیت جسمی و روحی زنا تن فروشی شد که توسط باندهای قاچاق راهی آلمان شده اند.
در هلند نیز گروه "ماما کش" (ترجمه: صندوق مامان) که موسسه ای است که از فعالیت های آگاهگرانه زنان حمایت مالی به عمل می آورد، کمپینی با عنوان "کارت قرمز علیه فحشا" به راه انداخت. این گروه با سابقه و معتبر هلندی با مراجعه به بازیکنان خوش نام و متعهد ورزشی، از آنها دعوت به عمل آورده بود تا به فحشا اعتراض کنند. در روزهایی که مسابقات فوتبال در کافه ها و مراکز عمومی هلند پخش می شد، اعضا جوان حزب سوسیالیست هلند با حضور در این تجمعات و توزیع کارت قرمز علیه تن فروشی، توجه تماشاچیان و عابرین را جلب کردند.
برای ثبت آمار دقیق کارت های قرمز در مسابقات جام جهانی آلمان ، کارت های قرمز داوران و طرفداران حقوق زنان علیه فحشا را نیز به لیست رسمی "فیفا" اضافه کنید.