شلاق

   اقرارکن . . . شلاق!
   اقرارکن . . . شلاق!
   صبح مسروقه کجاست؟
   « در قاره ي خون!»
   تحريک مي کني ؟!. . . شلاق

    در چه حالي دستگير شدي ؟
   « پاسپورتِ صبح را مُهر ورود مي زدم »
    قاچاق وارد مي کني !؟ . . . شلاق

   همسرات کجاست؟
   « درپيراهن سپيدِ عروسي اش گم شد »
    منع وصل مي کني !؟ . . . شلاق

    تب ات را از کجا دزديده اي؟
   « اِهِه اِهِه از جراحتِ روز»
    سرفه هاي باستاني مي کني !؟ . . . شلاق

    رؤيايت را ظاهر کن!
   « گريخت »
    بگيرش !
   « پناهنده شد »
    به کجا ؟
   « به نافِ ستاره!»
    کدام ستاره؟
   « ستاره ي بختِ فردا»
   اميد تزريق مي کني !؟ . . . شلاق

   خواب ها يت ديده شده اند!
   غلغله ي افکارت را شنيده اند
   چه داري بگوئي؟
   « بايد . . . تبي
   تبي بايد . . . خيانت کرده باشد! »
   تسليم نمي شوي ؟ . . . شلاق

   زمزمه ات را بلند کن!
   « من ، به روشني شما را در ظلمت مي بينم »
   چشمانت را در مي آوريم . . . شلاق
   « با پوستم مي بينم »
   پوستت را مي کنيم . . . شلاق
   « با استخوان هايم مي بينم !»
   استخوان هايت را مي سوزانيم . . . شلاق
   « با خاکسترم مي بينم! »
   خاکستر ت را به باد مي دهيم . . . شلاق
   « بدهيد
   نگاهِ مرا تکثير مي کنيد!
   هوا پُر از نگاهِ من خواهد شد
   با جوانه ها چه مي کنيد؟
   با پرنده ها ؟
   با آب ؟
   با خود؟!
   هوا را قرنطينه کنيد! »
   لغز مي فروشي ؟ . . . شلاق

   سرنوشتت را کجا پنهان کرده اي؟
   « در عاقبتِ روز»
   شب را نيش مي زني ؟ . . . شلاق

   نيروهاي تنفرت را کجا جمع کرده اي ؟
   « به نشاني کودکم ، پست کردم همه را ديروز»
   کودک ات ؟ . . . قه قاه   قه قاه
   چراغ عمرش را خاموش کرديم . . . پريروز!
   « جايش . . .
   جايش . . . روشن . . .
   جايش روشن . . .
   جايش روشن باد ! »

   پدرت چه مي کرد؟ . . . شلاق
   « در امتدادِ بدبختي خويش مي دويد »

   مادرت کجاست؟
   « همانوقت که مرا گرفتيد ، رفت »
   کجا رفت؟ . . . شلاق
   « رفت برسر خاکِ آرزوهايش »
   آرزوهايش کجاست؟ . . . شلاق
   « زير شلاق شماست ! »
   مسخره مي کني ؟! . . . شلاق . . . شلاق . . . شلاق
                                                       شلاق
                                                       شلا. . . ق
                                                                 شلا . . .

         * * *
   قه قاه  قه قاه  قه قاه
   روح خنديد
   صبح مسروقه را باز کرد
   سرش را روي افق گذاشت
   و برسطح نور . . .
                         غلتيد!

سنگسار

بزن سنگ
بزن سنگ
به منِ فاجر
             فاسق                                      
                    تبهکار                                                                  
                              بزن سنگ                                                                                             
سرخ پوشيده بودم
                               بزن سنگ                                                                                   
رنگِ خونم بود پيراهنم
                               بزن سنگ                                                                                    
جلف است رنگِ خون
                              بزن سنگ                                                                                    
گيسوانم هوا مي خواست
                              بزن سنگ                                                                                    
نامحرم است هوا
                               بزن سنگ                                                                                     
قدم هايم صدا داد
                              بزن سنگ                                                                                     
شهوت آور است صدا
                               بزن سنگ                                                                                      
مي ديد                   
         مرد را                                                       
                !چشمانم                                                                                              
                               بزن سنگ
غدغن است ديدن            بزن سنگ
غدغن است بوسيدن         بزن سنگ
غدغن است مستي           بزن سنگ
غدغن است هشياري        بزن سنگ
غدغن است گذشته          بزن سنگ
غدغن است آينده            بزن سنگ
زنم من . . . !              بزن سنگ
چشم دارم                   بزن سنگ
زبان دارم                   بزن سنگ
مغز دارم                   بزن سنگ

اي از مادر نزاده
زنم من . . . ! بزن سنگ      بزن سنگ
                                                                             بزن   سنگ                                                   
                                                        ... سنگ                                                         
                                                   ... سنگ                                                                    
                                                          ... سنگ