سرکوب تجمع زنان در ميدان 7 تير را محکوم مي کنيم!

نظام جمهوري اسلامي تجمع زنان را براي نمايش ابتدائي ترين حقوق انساني خود سرکوب کرد.

حمله نيروهاي انتظامي و سرکوب تجمع "مسالمت آميز" بيانگر آن است که نظام جمهوري اسلامي نه تنها تحمل شنيدن فرياد اعتراض عليه تبعيض جنسيتي را ندارد بلکه تحمل ديدن پلاکاردهائي در مورد ابتدائي ترين حقوق چون حق سرپرستي، لغو قراردادهاي موقت کار، حق طلاق .... را نيز ندارد.

حمله به تجمع زنان و دستگيري ده ها نفر بار ديگر نشان مي دهد که جمهوري اسلامي ماهيتي سرکوبگر دارد و حتي دستيابي به حقوق ابتدائي نيز در گرو سرنگوني جمهوري اسلامي و مبارزه عليه نظام است.

کارزار زنان علاوه بر مبارزه و دفاع از برابري حقوقي، در راستاي ريشه کن کردن ستم جنسي در تمامي ابعاد سياسي اقتصادي فرهنگي تلاش و مبارزه خواهد کرد.

کارزار زنان ضمن محکوم کردن سرکوب تجمع زنان و آزاديخواهان در ميدان هفت تير، خواهان آزادي بدون قيد و شرط کليه دستگيرشدگان است.

کارزار لغو کليه قوانين نابرابر و مجازات هاي اسلامي عليه زنان

25 خرداد 1385

site : www.karzar-zanan.com

email : karzar2005@yahoo.com

                قطعنامه پاياني تجمع 22 خرداد زنان در اعتراض به قوانين زن‎ ستيز

از زمان صدور فرمان مشروطيت تاكنون يكصدسال مي‎گذرد. در طول اين صد سال كه در كشور ما، قوانين مدون شده حقوق انساني زنان ناديده گرفته شده است و از همان زمان، زنان ايراني براي دستيابي به حقوق برابر و انساني تلاش‎هاي بسيار كرده‎اند. اما هم‎چنان اين روند ناعادلانه تداوم يافته است. اكنون ما شاهد آن هستيم كه بن‎بست‎هاي قانوني و قوانين تبعيض‎آميز، زندگي زنان جامعه ما را دچار مشكلات بسياري كرده است و موقعيت آنان را چه در خانواده و چه در جامعه متزلزل ساخته است. اين قوانين تبعيض‎آميز خود منجر به تصويب قوانين و آيين‎نامه‎هاي ناعادلانه‎ي گسترده‎تري از جمله قانون قرارداد موقت كار شده كه فشار آن عمدتا بر زنان وارد مي‎شود.

ما زنان در 22 خرداد سال گذشته اعتراض خود را به كليه‎ قوانيني كه حقوق زنان را نقض كرده، ابراز داشتيم اما هم‎چنان مطالبات به‎حق ما هم‎چنان بي‎پاسخ مانده است. آن روز اعلام كرديم كه ”تا دستيابي به حقوق برابر و انساني از تمام شيوه‎هاي مسالمت‎آميز بهره مي‎جوييم تا با ياري يكديگر صداي اعتراض خود را به قوانين تحقيرآميز موجود هرچه رساتر اعلام كنيم“. از اين‎روست كه در سالروز 22 خرداد دوباره گردهم خواهيم آمد و خواسته‎هاي مشخص خود را اعلام خواهيم كرد، خواسته‎هايي ابتدايي كه عدم دستيابي به آنان، زندگي ما زنان از فارس و كرد و بلوچ و ترك و عرب و.... را دچار بن‎بست‎هاي جدي كرده است. از اين‎رو مطالبات ابتدايي‎مان را بار ديگر با صداي رسا اعلام مي‎كنيم و مي‎گوييم:

1 ـ ما خواهان حق برابر طلاق با مردان هستيم. در قوانين ما دقيقا ذكر شده است كه ”مرد هر وقت كه بخواهد مي‎تواند زنش را طلاق بدهد“ اما تقاضاي طلاق از سوي زن چنان مشروط به مواردي خاص شده است كه گاهي زنان 10 سال براي گرفتن طلاق بايد در دادگاه‎ها سرگردان شوند و از سوي ديگر تجربه‎ي زندگي زنان نشان داده است كه قانون ”شروط ضمن عقد“ نه تنها نمي‎تواند بار مشكلات زنان را حل كرد، بلكه در بسياري موارد در همان اوايل ازدواج، منجر به درگيري‎ها و سوء تفاهم‎هاي بسياري مي‎شود.

2 ـ ما خواهان ممنوعيت تعدد زوجات هستيم و مي‎خواهيم در قانون صريحا چندهمسري ممنوع اعلام شود.

3 ـ ما خواهان حقوق برابر در ازدواج هستيم از جمله لغو قانون مشروط شدن شغل‎ زن به اجازه‎ي مرد، بالا بردن سن ازدواج دختران (از 13 سال) و پسران به 18 سالگي، لغو اجازه‎ پدر و جد پدري در ازدواج دختران، لغو قانون تمكين، لغو مشروط كردن سفر و خروج از كشور زنان متاهل به اجازه‎ي مرد، لغو قانوني كه رياست خانواده را به‎طور مطلق در اختيار مرد قرار مي‎دهد و عدم مشروط شدن تابعيت زنان و فرزندان به تابعيت شوهر و...

4 ـ ما خواهان حضانت و به‎ويژه ولايت فرزند توسط پدر و مادر به‎طور مساوي هستيم. در قانون مدني ما مادر، هيچ‎وقت نمي‎تواند سرپرست فرزندش باشد و حتي در صورت نبود پدر و جد پدري نيز سرپرستي فرزندان به مادر تعلق نمي‎گيرد و زن مي‎تواند تنها قيم فرزند خود باشد. از اين‎رو ما مي‎خواهيم سرپرستي و اداره‎ي امور مالي، تصميم در مورد تحصيل، محل زندگي، اجازه خروج از كشور، اظهار نظر و اجازه در مورد مسائل درماني كودك و بسياري از موارد ديگر برعهده‎ي پدر و مادر به طور مشترك قرار گيرد و مادر نيز مانند پدر حق ولايت و سرپرستي بر فرزند خود را داشته باشد.

5 ـ ما خواهان آن هستيم كه سن مسئوليت كيفري براي دختران و پسران به 18 سال تغيير يابد. يعني اگر دختري 9 ساله و پسري 15 ساله مرتكب خطايي شود او را مانند يك فرد بزرگسال مجازات نكنند، چون طبق قوانين حقوق بشري و نيز كنوانسيون حقوق كودك، افراد زير 18 سال كودك به‎حساب مي‎آيند. از اين‎رو ما مي‎خواهيم كه مسئوليت سن كيفري هم براي دختران و هم پسران به 18 سال تغيير يابد.

6 ـ ما خواهان حق شهادت برابر با مردان و حق قضاوت براي زنان در دادگاه‎ها هستيم. ما مي‎خواهيم در همه‎ي موارد، شهادت ما در مجامع قضايي مانند يك مرد پذيرفته شود و زنان از حق قضاوت برخوردار باشند و بتوانند مانند مردان در دادگاه‎ها راي صادر كنند و نه صرفا به عنوان مشاور استخدام شوند.

7 ـ و بالاخره ما خواهان آن هستيم كه ”قراردادهاي موقت كار“ كه زندگي زنان شاغل را بيش از مردان دچار تزلزل و فروپاشي مي‎كند به‎سرعت لغو گردد و زنان و مرداني كه استخدام مي‎شوند با قراردادهاي رسمي كار، آينده‎ي شغلي‎شان تضمين گردد.

و در نهايت اعلام مي‎كنيم كه چنانچه به خواسته‎هاي برحق ما زنان پاسخ داده نشود به اعتراض مسالمت‎آميز خود ادامه خواهيم داد.

حمایت های سازمان های فرانسوی از تظاهرات 22 خرداد  و اعتراض آنها به سرکوب جنبش زنان در ایران

حمایت های انجمن ها و سازمان های  زنان فرانسوی

اعتراضات احزاب سیاسی فرانسه

طی اطلاعیه ای به امضای خانم لورانس روسینیول ،Laurence ROSSIGNOL، دبیر حقوق زنان، حزب سوسیالیست فرانسه ضمن ابراز انزجار خود از سرکوب تظاهرکنندگان، آزادی افراد دستگیر شده را از حکومت ایران درخواست نمود.

خانم نیکل بروو کوهن، Nicole BORVO COHEN-SEAT،  سناتور حزب کمونیست و رییس گروه «جمهوری خواهان شهروند» در مجلس سنای فراسه، طی نامه ای خطاب به سفیر ایران در فرانسه مضروب کردن و دستگیری زنان خبرنگارو سرکوب تظاهرات را محکوم کرد. وی خواهان آزادی روزنامه نگاران شد.

اعتراضات سازمانهای حقوق بشری فرانسه

طی اطلاعیه ای جامعه حقوق بشر فرانسه سرکوب تجمع زنان ایرانی برای درخواست حقوق برابر با مردان را شدیداٌ محکوم نمود. جامعه حقوق بشر فرانسه نگرانی خود را از سرکوب زنان، دانشجویان، اقلیت های قومی ترک،بلوچ،کرد  عرب و اقلیتهای مذهبی و همچنین سندیکاهای کارگری را ابراز نمود. این سازمان همچنین حمایت خود را از انجمن هایی که در ایران برای رعایت حقوق بشرو برابری زن و مرد  مبارزه می کنند اعلام داشت.

اعتراضات بین المللی به زبان فرانسه

فدراسیون بین المللی  جامعه حقوق بشر وسازمان جهانی ضد شکنجه، دو سازمان غیر دولتی ،ONG، نگرانی عمیق خود را از سرکوب خشونت آمیز تظاهرات مسالمت آمیز 22 خرداد ابراز نمودند.

دست تعرض جمهوری اسلامی از فعالین جنبش زنان کوتاه!

تمامی دستگیر شدگان 22 خرداد باید فورا آزاد شوند!

دیروز چماقداران جمهوری اسلامی وحشیانه به تجمع اعتراضی زنان در میدان 7 تیر تاختند، با چماق و باتوم و مشت و لگد به شرکت کنندگان حمله کردند و عده زیادی از شرکت کنندگان در تجمع و رهگذرانی را که به وحشیگری هایشان اعتراض داشتند دستگیر کردند.

حمله به زنانی که خواهان احقاق اولیه ترین حقوق انسانی خویش می باشند بار دیگر ثابت کرد شمشیر زن ستیزی جمهوری اسلامی که از ابتدای به قدرت رسیدنش گاه و بیگاه بر پیکر ما زنان فرود آمده هیچگاه غلاف نشد و تا این رژیم برجاست، غلاف نخواهد شد. این حرکت وحشیانه نشان داد که این رژیم بر بردگی زنان استوار است و کوچکترین صدای حق طلبانه زنان بنیادش را به لرزه می افکند.

حمله ای چنین وحشیانه به تجمعی صلح آمیز که خواهان اولیه ترین حقوق انسانی زنان بود و حتی خواسته هائی چون لغو حجاب اجباری را نیز مطرح نکرده بود، نشان داد که امروز این رژیم چنان مشروعیت خود را از دست داده و پایه هایش چنان سست اند که حتی تجمعی صلح آمیز را خطری برای موجودیت خود می بیند.

درگیری شجاعانه شرکت کنندگان با نیروهای انتظامی ریز و درشت و مسلح جمهوری اسلامی و حمایت بی پروای رهگذران از تجمع کنندگان شمه ای بود از این که زنان ایران می توانند و باید در صف مقدم مبارزات دموکراتیک مردم ایران برای آزادی و برابری قرار گیرند.

ما از همه آزادیخواهان و فعالین جنبش زنان می خواهیم که به مقابله با این حرکت زبونانه جمهوری اسلامی به پا خیزیند تا با هم به طرق مختلف برای آزادی دستگیر شدگان 22 خرداد مبارزه کنیم.

23 خرداد 1385

سازمان زنان هشت مارس (ایرانی، افغانستانی)

www.8mars.com

zan_dem_iran@hotmail.com

گزارش اختصاصی برای هشت مارس از تجمع اعتراضی زنان در 22 خرداد

دوشنبه 22 خرداد، تهران –  میدان 7 تیر، ساعت 5 بعد از ظهر!

جمعیت بسیار زیادی در میدان 7 تیر به چشم می خورد. تشخیص اینکه چه تعداد برای تجمع آمده اند و چه تعداد رهگذر هستند مشکل بود اما هر چه بود همه با اعتراض همراهی کردند و به شرکت کنندگان پیوستند. زمان و مکان تجمع از چند روز قبل در سایت های مختلف زده شده بود. قرار بود در 22 خرداد تجمعی بر علیه  قوانین ضد زن جمهوری اسلامی و برای رفع تبعیض از زنان برگزار شود.

از همان دقایق اول، همچون مراسم 8 مارس امسال، کار به سرکوب، دستگیری و کتک زدن کشید. پلیس های ضد شورش و نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها در همه جا پراکنده بودند. البته باید خاطر نشان کنم که تعداد  پلیس های زن یا همان فاطمه کماندوها خیلی زیاد بود. همگی شان مجهز به باتوم بودند  که البته مشکلی نیز برای آنها محسوب می شد چون نمی دانستند  که باید چادر و مقنعه شان را جمع کنند یا مردم را متفرق کنند و کتک بزنند  و یا باتوم به دست بگیرند.

درهمان دقایق اولیه تعدادی از دختران جوان که حامل کاغذها و پلاکارد  بودند دستگیر شدند، روی پلاکارد ها شعارهائی در مورد رفع تبعیض و آزادی زنان نوشته شده بود. چندین مینی بوس برای دستگیری زنان در محل حاضر بودند. تعداد زیادی از دخترانی  که دستگیر شدند  دانشجو بودند. در همان دقایق اولیه تجمع شدیدا به خشونت کشیده شد، اما شرکت کنندگان دست بردار نبودند. هر گوشه از میدان 7 تیر را که نگاه می کردی مملو از جمعیت بود. نیروها ی سرکوبگر علیرغم سبعیت و خشونتی که به خرج می دادند  از پس مردم بر نمی آمدند. وقتی به یک بخش حمله میشد  عده دیگری از زنان و مردان  از گوشه دیگری از میدان اعتراض را به پیش می بردند. در قسمتی از میدان، وقتی که نیروها از متفرق کردن مردم نا امید شدند گاز اشک آور زدند. تعدادی حالشان بد شد و در کنار خیابان افتادند و مردم به آنها کمک می کردند. آنقدر زن و دختر را در مینی بوس ریخته بودند که در مینی بوس بسته نمیشد. هر گوشه که نگاه می کردی لباس شخصی ایستاده بود .تعداد زیادی عکاس هم حضور داشت که بعضی وابسته به خود رژیم بودند و بعضی مستقل. نیروهای امنیتی به آنها نیز رحم نمی کردند. دوربین یکی از عکاسان را گرفتند و حلقه فیلمش را بیرون کشیدند و دوربینش را به زمین انداختند.

میدان 7 تیر مرکز فروش مانتو در تهران است اما در میان این شلوغیها همه مغازه ها کرکره هایشان را پایین کشیدند و در جواب به اعتراض یکی از رهگذران که چرا این کار را کرده اید جواب دادند که ما را مجبور کرده اند که تعطیل کنیم. در میان این هیاهو عکس العمل مردم عادی هم قابل توجه بود. هر کس که رد می شد سوال میکرد که چه اتفاقی افتاده. حتی مردمی که سوار ماشین بودند نیز کنجکاو بودند. رفت و آمد ماشینها مختل شده بود و ترافیک شدیدی به وجود آمده بود. یکی از مردان رهگذر فریاد میزد که حق ندارید زنها را کتک بزنید و به پلیس ها فحش میداد و خشمگین بود. مرد دیگری در حالی که نظاره گر وضعیت بود  گفت : "دفعه قبل مردان انقلاب کردند و نتیجه اش را دیدیم اینبار دیگر نوبت زنهاست و حتما موفق خواهد بود چون زنان عاقل ترند و بسیار با انگیزه هستند." پیرمردی رهگذر از یکی از عکاسان وابسته سوال کرد که این شلوغی برای چیست؟ او نیز گفت: "هیچ، زنها آمده اند میگویند آزادیمان کم  است، آزادی بیشتر می خواهیم". پیرمرد نیز در جواب گفت: "مگه زنها توی این مملکت آزادی هم دارند که بخواهند کم یا زیاد باشه ." مردم رهگذر همه با تجمع کنندگان همراه شده بودند و با آنها هو می کردند، فریاد می زدند، مقاومت می کردند و کمک می کردند. عده ای از مردم می گفتند که این فاطمه کماندوها که این چنین به همجنسان خود حمله می کنند و آنها را سرکوب می کنند با این کار بر ستمی که به خود  آنها می شود مهر تایید می زند و با این کار خودشان هم به خودشان ستم می کنند و اگر خیلی زرنگ هستند بروند و با پدرها و شوهر هاشان که بر آنها سالاری می کنند اینچنین بر خورد کنند.

این تجمع نیز مانند بسیاری تجمع های دیگر زنان  با همه کوتاهی و با وجود  اینکه با خشونت و سرکوب شدیدی همراه شد اما نکات بسیار زیادی را به همه یاد داد و گوش زد نمود.

نکته برجسته، حضور محسوس دانشجویان دختر و پسر بود. و این یعنی همراهی و اتحاد جنبش دانشجویی با دیگر جنبش های اجتماعی از جمله جنبش زنان که لازمه یک  مبارزه هدف دار و رو به جلو است. نکته دیگر اینکه باز هم زنان برای چندمین بار ثابت کردند که نیرویی بسیار با انگیزه و مستعد و با پتانسیل بالایی هستند، در زیر باتوم و کتک هم ساکت نشدند و فریاد خشمشان لرزه به تن  دشمن  انداخت و این باعث غرور و افتخار همه بود. زنان بار دیگر نشان دادند  که در انقلاب آینده ایران نقشی بسیار موثر و شاخص خواهند داشت.

اما نقطه ضعفی که به چشم می خورد عدم انسجام و برنامه ریزی مشخص برای مقابله با سرکوب رژیم بود. شاید سازماندهان انتظار نداشتند که رژیم این طور وحشیانه عمل کند. هیچ کار خاصی در این مورد انجام نشده بود که چه کنیم که تعداد کمتری دستگیر شوند. چه طور برخورد کنیم و حلقه زنجیر و اتحاد را تشکیل دهیم که مانع نفوذ بیشتر نیروی پلیس شویم. و یا وقتی یکی را دستگیر میکنند فقط هو نکشیم و فریاد نزنیم بلکه از همان اتحاد و انسجام استفاده کنیم و مانع شویم او را ببرند. باید دشمن را گیج و سر در گم و مستاصل کرد. عدم برنامه ریزی برای مقابله با حمله باعث می شود جمعیت زودتر از موعد ممکن پراکنده شود و این دست پلیس را برای سرکوب بیشتر و راحت تر باز می گذارد. چگونگی برنامه ریزی و سازمان دادن یک تجمع، نشان می دهد که چقدر در رسیدن به اهداف جدی هستیم و چقدر دوست و دشمن خود را خوب شناخته ایم.

و در انتها، با وجود همه سرکوب ها، دستگیری ها و کتک ها باز هم ما پیروز شدیم و باز هم رژیم نقطه ضعف خود را در مقابل مسئله زنان و هراس خود از آگاهی زنان را نشان داد. این رژیم آگاهانه زنان را سرکوب کرده و حافظ یک سیستم کاملا مرد سالارانه است و بار دیگر چهره کریه و فاشیستی خود را به همه نشان داد. با امید  به حرکتهای منسجم تر و رادیکال و اینکه همه این مبارزات باعث آگاهی توده ها و اتحاد و همبستگی زنان  برای برداشتن  گامهای بزرگ در آینده باشد.  

مژده پویا

     سرکوب وحشیانه و فاشیستی تجمع  زنان درمیدان هفت تیر را بشدت محکوم  میکنیم

     تجمع  زنان مبارز و دلیر ایران دیروز دوشنبه در میدان هفت تیر که علیه نابرابریهای  جنسی  و نقض حقوق انسانی  برگزار گردید توسط اوباشان نیروی انتظامی و زهرا خانمهای  باتوم بدست پس مانده اسلامی سرکوب شد.

این تظاهرات اعتراضی که از ساعت چهار و نیم آغاز گردید و تعدا دشان نزدیک به سه هزار نفر میرسید مورد حمایت دانشجویان و بسیاری از  نهاد های ضد حکومتی قرار گرقت و بازهم لرزه بر پیکر پوسیده  و زن ستیز جمهوری اسلامی  انداخت. تجمع کنندگان با فریاد" قوانین ضد زن منسوخ باید گردد و دانشجوی زندانی آزاد باید گردد" بدرستی بر پیوند جنبش زنان با دانشجویان و سایر اقشار جامعه تاکید نمودند. مطابق اخبار رسیده، بیش از هفتاد نفر توسط نیروهای سرکوبگر رژیم باز داشت شدند و از سرنوشتشان  خبری دردست نیست.  در این تظاهرات ، زنان حکومتی با پوشش اسلامی و مسلح به باتوم و گاز اشک آور نقش فعالی در سرکوب تجمع زنان مترقی داشتد و به وظیفه سیاه و ارتجاعی خویش خوب عمل نمودند. لیکن زنان ایران بیدی نیستند که از این بادها بلرزند. مطالبات سوزان و گسترده زنان ایران ریشه عمیق در جامعه دارد و شرکت شکوهمند زنان ایران در دو انقلاب بزرگ ضد امپریالیستی و دموکراتیک مشروطه و بهمن نشان از این دارد که سرنوشت انقلاب آتی ایران نیز به حضور و نقش زنان در تمامی عرصه های اجتماعی و سیاسی گره خورده است و بدون  چنین حضور و شرکت فعالی انقلاب ایران به پیروزی نخواهد رسید. حزب ما مطمئن است که زنان ایران درپیوند با دانشجویان ، کارگران و سایر اقشار تحت ستم نقش شایسته ای در سرنگونی رژیم زن ستیز اسلامی و پیکار با استعمار وامپریالیسم  ایفا  خواهند کرد و جز این نیز نخواهد بود.

 حزب ما ضمن محکوم کردن سرکوب  وحشیانه وفاشیستی زنان  از مطالبات به حق آنها دفاع میکند  وخواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه دستگیرشدگان است. حزب ما درجهت تحقق حقوق زنان ورفع تمام نابرابریهای جنسی میرزمد و ازهیچ کوششی دریغ نخواهد ورزید.

 در زیر قطعنامه تظاهرکنندگان که قرار بود در میدان هفت تیر قرائت گردد و در اثر حمله اوباشان ممکن نگردید را ملاحظه میفرمائید.

                                       سرنگون باد رژیم زن ستیز سرمایه داری جمهوری اسلامی!

                                      زنده باد پیکار زنان دلیر ایران برای رهائی از ستم!

                                     زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!                                       

                                        حزب کارایران(توفان)

                                                                               سه شنبه 23 خرداد1385

                                                                  www.toufan.org

                                                                  toufan@toufan.org