مبارزه با بد حجابی یا مبارزه علیه خواسته های زنان

فصل مطبوع بهاری را در حالی سپری می کنیم که جمهوری اسلامی در مقابل مردم ایران تحت عنوان مبارزه با بد حجابی سرکوبها را تشدید کرده است . اما این دفعه با این بهانه آسایش را از  مردم مردم ایران سلب کرده است . تا جایی که وزیر اطلاعات رژیم اسلامی محسن اژه ای تأیید کردند که بد حجابی یکی از راهکارهای غرب برای نابودی جمهوری اسلامی است . البته مبارزه با بد حجابی (بنا به قول دولت نهم)از سر ضعف و ناتوانی است که رژیم در میان جامعه ایران و بین الملل گریبانگیر آن است .

 هر چند از مدتها قبل زنان ایران برای حقوق از دست رفته خود دست به مبارزا ت زده بودند. از جمله می توان به تجمع آنها در جلو درب ورودی استادیوم آزادی در سال گذشته و تجمع اخیر در جلو دادگاه انقلاب  تهران اشاره کرد . زنان ایرانی خواهان لغو قوانین نابرابر هستند و می خواهند با آنها در جامعه مانند یک انسان  آزاد بر خورد شود .

 آنها خواهان حقوق مساوی با مردها هستند چیز دیگری نمی خواهند . اما دولت احمدی نژاد این مبارزات را به شیوه های گوناگون سرکوب می کند . به بهانهبد حجابی و تهدید علیه امنیت ملی حتی چند تن از این زنان مبارز را به زندان محکوم کرده تا زنان دیگر از ترس زندان و شکنجه و به خاطر حفظ آبروی و حیثیت خودشان  دست به اعتراض نزنند . دولت برای سرکوب مبارزات زنان از این روش استفاده می کند . در قانون اساسی جمهوری اسلامی هیچ گونه احترامی برای حقوق زنان در نظر گرفته نشده است . چون تمام قوانین جمهوری اسلامی از روی شریعت اسلامی است . در شریعت اسلامی از اول تا آخرزنان را تحقیر شده اند و بعنوان نصف انسان به برده حساب می آیند .

 در اسلام زن بعنوان یک برده  و مطیع مرد به حساب می آ ید . زنان ایرانی برای از بین برن این قوانین دست به مبارزه زده اند ولی جمهوری اسلامی آنها را روانه سیاه چال کرده است . دولت مردان  ایران به جای وقت هدر دادن  به این کارهای بیهوده و دخالت در در مسایل شخصی بهتر است که به کارهای اقتصادی بپردازند تا مردم ایران از گرسنگی تلف نشوند . اما با این روش که دولت در پیش گرفته است مقاصد دیگری را هم  دنبال می کند . اولاَ گمراه کردن فکر مردم به خاطروعده و وعیدهایی که احمدی نژاد در دوران انتخابات به آنها داده بود و تا حالا هیچ کدام از آنها عملی نشده است  . ثانیاَ زهر چشم گرفتن از مبارزات زنان و دیگر اقشار مردم ایران تا مردم همیشه ترس ودلهره داشته باشند و هرگز دست به مبارزات  وسیع نزنند. اگر هم چنین فکری به خیالشان زد جایی به جز زندان نخواهند داشت .

پژمان پرویزی از سوئیس