سرکوب دولتی زنان در ایران
مَلکُم اسمارت، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بینالملل، گفت: «حکومت ایران به جای این که با کاربرد ابزارهای قدرت خود کسانی را که اعتراض و حقخواهی میکنند مورد سرکوب و ارعاب قرار دهد، باید گامهایی برای بررسی تبعیضات دیرپای قانونی و دیگر تبعیض¬ها علیه زنان، که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، بردارد. حکومت باید مدافعان حقوق زنان را که زندانی شدهاند آزاد کند و بازداشت و آزار کسانی را که به صورت مسالمتآمیز به استفاده از حقوق آزادی بیان، تشکل و تجمع خود میپردازند متوقف نماید."
در سال 1370، قانون جدید مجازات اسلامی، تصویب شد که بر طبق آن، سن مسئولیت کیفری برای دختر نه سال تمام قمری(هشت سال و نیم) و برای پسر 15 سال تمام قمری تعیین شد. بدین ترتیب، اگر دختر هشت و ساله و نیم مرتکب عمل خلافی گردد، قانونا مجرم شناخته میشود، در حالی که همین دختر تا سن 18 سالگی، بدون اجازه پدر حق سفر به خارج کشور را ندارد.
آمار رسمی و واقعی از ميزان تنفروشی در ايران وجود ندارد. اما مسلم است كه تنفروشی آسيبهای جدی به زنان وارد میکند. یک تنفروش، قربانی تمامی بیحقوقهای اقتصادی، زورگویی، نابرابری و زشتیهایی است كه در وهله اول عملکردها و قوانین زنستیز جمهوری اسلامی، عامل اصلی آن است.
طبق آمارهای جهانی، 75 درصد زنانی كه در خیابانها تنفروشی میکنند، بارها تصميم به خودكشی گرفتهاند و 15 درصد آنها در اقدام به اين تصميم موفق شدهاند. فحشاء، برای باندهای مافیایی بورژوازی، تجارتی سودآور است.
سازمان برابری
کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران با انتشار بيانيه اي صدور حکم شلاق براي زنان ايراني را نقض الزامات بين المللي تهران و و نشانه بارز شکنجه دولتي دانست.
بيانيه کمپين بين المللي حقوق بشر در ايران - سه شنبه 3 اردیبهشت 1387 [2008.04.22]
زنان، بزرگترین مانع ، روحانیون به سرکردگی آیت الّله خمینی بوده است! چگونه است که جنبش زنان تجربه 50 ساله پیشینه حود را برای کسب حق رأی که خمینی و روحانیون به شدید ترین وجهی در مقابلش ایستادند ، ندیدند؟ این تجربیات باید گقته شود ، تجزبه و تحلیل گردد و درس های آ موخته از آنها آویزه گوش همه زنان برای پیشبرد مبارزات آنان گردد. مرور مبارزات زنان برای کسب حق رآی و مخالفت شدید و مخرب مذهب در مقابل آن ، اهمیت سکولاریسم را نشان میدهد. این تجربیات بما می نمایاند که مهمترین سد در مقابل احقاق حقوق زنان قدرت مذهب در جامعه است و تا زمانیکه حقوق زنان در حیطه قدرت مذهب باشد ، ما به کوچکترین حقوق انسانی خود نخواهند رسید. آیا اگر جنبش زنان این درس را گرفته بود ما زنان درشرایط اسفناکی که جمهوری اسلامی برای ما فراهم آورده، بودیم؟
شهلا عبقری 14 می 2006
...
تجربه «موازی سازی» نهادهای امنيتی جمهوری اسلامی برای مقابله با منتقدان و مخالفان که دستکم پيشتر آن را برای سرکوب و مقابله با جنبش کارگری و جنبش دانشجویی در ايران آزموده اند، آنان را واداشت تا در سال ۸۶ از اين روش برای مقابله با جنبش رو به گسترش زنان در ايران استفاده کنند.
اظهارات مينو اصلانی، مسئول روابط عمومی «بسيج سپاه پاسداران» در ارديبهشت ۸۶ از جمله اولين نشانه های استفاده از«موازی سازی» برای مقابله حکومتی با جنبش زنان است.
خانم اصلانی در طی اظهاراتی که در خبرگزاری های دولتی منتشر شد، گفت: «بسيج خواهران ۴.۵ ميليون عضو دارد که طرفدار حجاب و عفاف هستند.»
وی با اشاره به کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قوانين تبعيض آميز که از سوی فعالان مستقل جنبش زنان راه اندازی شده، اعلام کرد: «اعضاء بسيج بخش زنان، برای ترويج حجاب اسلامی بايد کمپين چهار ميليون ۵۰۰ هزار امضايی به راه بياندازند تا از اين طريق در مقابل کمپين يک ميليون امضاء بايستند.»
ما جمعی از زنان ایرانی هستیم که خود را بخشی از جنبش جهانی زنان میداند و برای رسیدن به خودآگاهی بیشتر تلاش میکند ما خواهان رفع ستم جنسیتی بر زنان بوده و برای آزادی و رهایی زنان مبارزه میکنیم. ما با تفکر بنیادگرایانه، تفکری که پایمال کردن حقوق زنان در رأس برنامه های آن قرار دارد، مبارزه می کنیم. جمهوری اسلامی ایران را یک حکومت بنیادگرایانه و زن ستیز ارزیابی میکنیم که تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان را قانونی کرده است، و حجاب اجباری و سنگسار و چند همسری گوشه ای از آن است. ما از تمام امکانات موجودمان برای افشای سیاستهای ضد زن و ضد بشر این رژیم استفاده خواهیم کرد و از جنبشهای اجتماعی ایران، به ویژه از مبارزات زنان با حفظ مواضع مستقل خود و با مرزبندی کامل با جمهوری اسلامی ایران، پشتیبانی میکنیم. از نظر ما جدایی دین از دولت، اولین گام جهت رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان است
در پی ترور حدود 40 زن به بهانه بدحجابی در استان بصره عراق، روزنامه اماراتی گلف نیوز نوشت تندروهای مذهبی در اجرای عملیات ترور این زنان نگون بخت از جانب جمهوری اسلامی حمایت شده اند.
این روزنامه به نقل از یک فعال حقوق بشر زنان در بصره نوشت هدف قرار دادن زنان در استان های شیعه نشین جنوبی با تحریک جمهوری اسلامی صورت گرفته است.
وی گفت تندروها زنان را مجبور می کنند که شبیه زنان در ایران روسری بر سر کنند و در صورت تخطی از آن زنان به قتل می رسند که نمونه آن ترور 40 زن در بصره است.
مری رابینسون، نائب رئیس انجمن مادرید؛ رئیس جمهور سابق ایرلند و کمیسیونر عالی سابق حقوق بشر سازمان ملل، و ویجیدس فین بوگادوتیر، رئیس جمهور سابق ایسلند و عضو انجمن مادرید به شش برنده جایزه صلح نوبل و صدها تن از فعالان پیشگام پیوسته و حمایت خود را از بیانیه کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران اعلام کردند.
آزاد تبریز- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران- ۱۳۸۶
هفته نامه فرانسوی پاری ماچ در گزارشی مبسوط از وضعيت زنان در ايران تحت حاكميت رژیم زن ستیز آخوندی نوشت در حکومت ملاها زنان بيشترين رنج از اختناق و سركوب را تحمل ميكنند. در رژیم آیت الله ها زنان , شهروندان درجه دو بشمار می روند.
پاری ماچ نوشت در حاليکه برنامه هسته ای رژیم تهران سوظن های زیادی را برانگیخته است و به نظر می رسد رژیم ملاها هدف بعدی جرج بوش باشد , گزارشگران ما به ایران رفته و به بررسی وضعیت کسانی پرداختند که بیش از همه از اختناق و سرکوب در رژیم آیت آلله ها رنج می برند:
زنان ایران
نیلوفر شمیرانی
http://www.mahnaaz.com/ms/Choubine-Zan-dar-eslam.pdf