گزارش اطلاعاتی آمریکا: شاخه زیتون یا "اسب تروا"
تهیه و تدوین: حسن داعی
hassan.dai@yahoo.com
جشن پیروزی
در روزهای اولی که گزارش اطلاعاتی جدید آمریکا منتشر شد، موجی از شادی و شعف در میان هواداران رژیم ملایان در خارج از کشور براه افتاد. بدنبال سخنرانی احمدی نژاد که این گزارش را بزرگترین پیروزی ایران در100 سال اخیر قلمداد کرد، "حسین درخشان"، یکی از نویسندگان "وطن پرست" مقیم خارج در مقاله ای در سایت "ایرانیان" نوشت: 1
« این ماجرا به نظر من بزرگترین پیروزی سیاست خارجی کل تاریخ جمهوری اسلامی است و واقعا باید بخاطرش به لاریجانی و احمدی‌نژاد عمیقا تبریک گفت. فقط فکرش را بکنید که فرضآ این گزارش در زمان حسن روحانی منتشر شده بود و آن وقت چطور رفسنجانیست‌های ذلیل آن را جشن می‌گرفتند. این اتفاق به تمام کشورهای تحت سلطه و ضعیف جهان اعتماد به نفس خواهد داد که تنها اگر جلوی آمریکا یا هر زورگوی حرام‌زاده‌ی دیگری بایستند وکوتاه نیایند و مماشات نکنند، حق خود را خواهند گرفت. بقول رفقای سابق اصلاح‌طلبمان حق گرفتنی است و نه دادنی. اگر می‌خواهی حقت را از آمریکا و اروپا بگیری نباید گول ادا و اصول‌شان را بخوری»
"اردشیر عمانی"، یکی از صلح طلبان قلابی طرفدار رژیم، از این نیز فراتر رفته و پیروزی اخیر را نتیجه نبردی بین اردوگاه ترقی خواهی به رهبری دکتر احمدی نژاد از یکطرف و ارودگاه امپریالیسم از طرف دیگر میداند: 2
ایران در برابر امپراطور
« از جمله عواملی که آمریکا را مجبور به انتشار این گزارش نمود اتحاد شکست ناپذیر مردم ایران در حمایت از حق مسلم برای دستبابی به انرژی صلح آمیز هسته ای است. همچنین باید از مقاومت پرزیدنت احمدی نژاد و پایداری وی در مقابل زورگوئی آمریکا یاد کرد. رئیس جمهور ایران به درخواست خودپرستانه برخی از ایرانیان طرفدار آمریکا که خواهان کوتاه آمدن در مقابل ایالات متحده بودند نیز جواب رد داد و تسلیم آنان نگردید.
روابط وسیع اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و دفاعی ایران با کشورهای آمریکای لاتین مانند ونزوئلا، کوبا، پرو، بولیوی و نیکاراگوئه، و همچنین ارتباطات محکم با روسیه و چین، و همینطور رابطه خدشه ناپذیر با مردم خاورمیانه در عراق و افغانستان و سوریه و لبنان و فلسطین از دلائل اصلی دیگری بودند که باعث تغییر سیاست آمریکا در مقابل ایران شده اند.»
"مسعود بهنود" با ملاخور شدن این پیروزی توسط احمدی نژاد موافق نبوده و معتقد است که باید سهم خاتمی نیز در نظر گرفته شود: 3
« اين که سازمان اطلاعاتی آمريکا اعلام کرده است که ايران از چهارسال قبل عمليات مربوط به توليد سلاح های هسته ای خود را متوقف کرده است، گرچه هنوز زودست تا اثرش در کاهش التهاب های موجود اندازه گيری شود، اما تا همين جا پيروزی بزرگی است که آقای احمدی نژاد آسان نمی تواند آن را مال خود کند.»
بهنود در ادامه مقاله به دفاعی جوانمردانه از زحمات خاتمی پرداخته و حق وی در این پیروزی تاریخی را برای خوانندگان به روشنی نشان میدهد. گذشته از بهنود، "ابراهیم یزدی"، دبیر کل نهضت آزادی ایران نیز معتقد است که باید از خاتمی نیز قدررانی شود و میزانی ازاین پیروزی بزرگ بخاطر زحمات اوست: 4
« با توجه به گزارش، توقف برنامه‌های تولید سلاح هسته‌ای در سال 2003 در زمان ریاست جمهوری خاتمی اتفاق افتاده که امروز در این گزارش منعکس شده است، احمدی‌نژاد و همکارانش باید از خاتمی و تیم مذاکره کننده آن زمان قدردانی کنند نه اینکه آنان را مورد حمله قرار دهند.» (مصاحبه با آفتاب، 22 آذر)
"هوشنگ امیر احمدی"، کهنه کار ترین لابیست کمپانی های نفتی آمریکا و همچنین دل نگران از سرنوشت رژیم، عصبانی است که این پیروزی بزرگ و تاریخی فقط به جیب احمدی نژاد ریخته شود. 5
« اين گزارش هديه ای است به دولت احمدی نژاد زيرا تصويری را که رسانه ها و دولت آمريکا از آيت الله خامنه ای رهبرجمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد ارائه داده است تصحيح می کند»
احتمالا، یکی از دلائل ناراحتی دوستان "اصلاح طلب" این است که پروژه "جبهه اتحاد ملی" برای نجات کشور از "خطر جنگ" و شرکت در انتخابات قلابی مجلس که قرار بود همگی درآن شرکت کرده و باند ورشکسته خاتمی و رفسنجانی را مجددا وارد قدرت کنند، تا حدودی نقش برآب گردیده است.
اظهار نگرانی
بدنبال اولین موج شادی وشعف و پس از مشخص شدن سهم هر یک از جناحهای حکومتی در این "پیروزی تاریخی"، بتدریج نگرانی از آثار سیاسی این گزارش بر دوستداران رژیم غالب شد. سایت "روز" به سرپرستی "مسعود بهنود"، سرمقاله ای با عنوان "نگرانی از واکنش شتابزده دولت" در 15 آذر ماه به چاپ رساند که در آن ترس و وحشت مقامات رژیم از گزارش اطلاعاتی آمریکا را تصویر میکند:
« همزمان با ابراز شادماني محمود احمدي نژاد و مقامات دولتي نسبت به انتشار گزارش اطلاعاتي جديد سازمان امنيت ملي آمريکا درباره فعاليت هاي هسته اي ايران، بسياري از تحليل گران توجه داده اند که اين گزارش مثبت نيست و مي تواند دامي باشد... روزنامه جمهوری نوشته است: گزارش هاي اطلاعاتي آمريکائي شيطنت است و اين شيطنت مي تواند براي ايران خطرناك باشد و آنچه را دولتمردان آمريكا ديروز و به دنبال انتشار اين گزارش مطرح كرده اند به افكار عمومي جهان القا نمايد.
"پرويز اسماعيلي" در سرمقاله "تهران امروز" زاويه اي ديگر را مورد توجه قرار داده و واکنش‌هاي مثبت نسبت به اين گزارش را که حتي از زبان بالاترين مقامات دولتي و ديپلماتيک رژیم ابراز شده حرکتي نادرست و عاميانه خوانده و تاکيد کرده که «شتابزدگي در مواضع، رفتارهاي آماتور گونه ديپلماتيک و عدم شفافيت و ارائه تحليل درست از ماهيت اين گزارش‌ها، در آينده ما را با مشکلاتي مواجه خواهد کرد. حال اينکه انتظار مي‌رفت چالش‌هاي سنگين سال‌هاي گذشته بايد ديپلماسي ما را ورزيده‌تر کرده باشد.»
علی اکبر ولایتی، وزیر سابق وزارت خارجه و مشاور "مقام معظم رهبری" نیز از ساده لوحی برخی از مقامات مملکتی اظهار تعجب کرده و میگوید: (نقل از ایسنا، 16 آذر)
« زلف منافعمان را به بيگانه‌ها گره نزنيم و اگر در تاييد حق ما چيزی گفته و گروه مطالعاتی آمريکا اظهار نظری کرده و تاييد کردند که ايران از سال ۲۰۰۳ به بعد دنبال کار نظامی نيست، مفهوم مخالف آن اين است که تا سال ۲۰۰۳ دنبال کار نظامی و سلاح بوده است در حالی که ما می‌گوييم ما هيچ گاه نبوده‌ايم لذا اگر بنا است کارناوال شادی راه بيندازيم، به اين موضوع هم فکر کنيم. »
"علی احمدی" عضو کمسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رژیم نیز واکنش برخی از مقامات جمهوری اسلامی نسبت به گزارش موسسه برآورد اطلاعات آمریکا را شتابزده و خوشبینانه دانست. ( آفتاب 17 آذر 1386)
جمع بندی این نگرانی ها نشان میدهد که سردمداران حکومتی و تحلیل گران وابسته به رژیم، بدرستی روی عواقب سیاسی این گزارش انگشت گذاشته اند که به تعبیر آنان، دام نهفته در این گزارش است. سایت "تابناک" که همان "بازتاب" سابق وابسته به محسن رضائی است، آثار زیان بار این گزارش را بدینگونه خلاصه میکند: (6 دسامبر)
« اين تغيير استراتژی آمريكا در پرونده هسته‌ای ايران، نه تنها در راستای كاهش فشار شورای امنيت نيست كه احتمالا به متمركز شدن تلاش‌ها در اين محور خواهد انجاميد...
پذيرش اين گزارش در محافل بين‌المللی، میتواند پيامدهای زيانباری را نيز برای کشور به همراه داشته باشد و تأکيدات چند باره دبيرکل آژانس مبنی بر جهت‌گيری يکسان اين گزارش با يافته‌های آژانس، زمينه‌ساز تبعات بعدی خواهد بود.»
"مرتضی کاظمیان" در مقاله ای در سایت "نوروز" متعلق به جبهه مشارکت می نویسد: (16 آذر)
« گزارش شورای اطلاعات ملی ايالات متحده، اگرچه در نگاه نخست (منتفی شدن گزینه‌ی حمله‌ی نظامی، حداقل در کوتاه‌مدت و میان‌مدت) قابل توجه و موجب خوشوقتی است؛ اما از نظرگاهی دیگر، نگرانی‌های ویژه‌ی خود را دامن می‌زند؛
صرفنظر از انگیزه‌های انتشار گزارش اخیر، به‌نظر می‌رسد که حالا دیگر پروژه‌ی غالب در چگونگی مواجهه با جمهوری اسلامی، همان تکیه کردن بر افزایش تدریجی تحریم‌ها و محدودیت‌ها، تعریف شده و مورد توافق قرار گرفته است. بر این مبنا، نگرانی‌های جامعه بین‌الملل از موضوع جنگ و پیامدهای انسانی آن، منتفی میشود و موضوعیتی نمی‌یابد؛ واشنگتن در همراهی و همگامی دیگر دول تاثیر‌گذار بر تحولات بین‌المللی، و بدون مزاحمت جدی، حلقه‌ی فشار علیه ایران را تنگ‌تر و تنگ‌تر خواهد کرد.»
"احمد توکلی" نماینده مجلس رژیم در نامه ایکه به احمدی نژاد نوشته، از ذوق زدگی وی در مورد گزارش اطلاعاتی آمریکا به شدت انتقاد کرده و خطرات آنرا باز گو میکند: (نوروز، 19 آذر ماه)
« گزارش 16 نهاد اطلاعاتی آمریكا نیز از این حیث كه اعتراف می‌كند در وضعیت فعلی، فعالیت هسته‌ای ایران غیر نظامی است به نفع ماست، ولی اولاً، صریحاً بر تهمت نظامی بودن آن تا سال 2003 تاكید می‌كند، ثانیاً تغییر مشی ادعایی را نتیجه فشارها می‌خواند. ثالثاً تلویحاً زمینه را برای این هشدار آماده می‌كند كه باز هم ممكن است مشی هسته‌ای ایران، نظامی شود.
این نوع ابراز خوشحالی از گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریكا خطر افزایش اعتبار گزارش‌هایی از این دست را در پی دارد. روشن است كه چنین نتیجه‌ای به سود ما نیست چرا كه گزارش بعدی، در سطح اعتبارِ بیشتر، میتواند كاملاً علیه ما تنظیم شود. علاوه بر آنكه همین گزارش نیز امروز دستاویزی برای ضروری دانستن قطعنامه سوم شده است.»
به موازات تحلیل گران درون مرزی رژیم، در خارج از کشور نیز لابیست های حرفه ای ملایان وارد صحنه شده و هموطنان را از شتاب زدگی و افتادن در دام آمریکای فریبکار و حیله گر بر حذر داشته اند. "کاوه افراسیابی" در مقاله ایکه سایت "کاسمی" CASMIIبچاپ رسانده، این گزارش را به "اسب تروا" تشبیه نموده که آمریکا میخواهد با استفاده از آن، قلعه تسخیرناپذیر جمهوری اسلامی را به زانو در آورد. "ثریا سپه پور"، یکی از نویسندگان اصلی "کاسمی" نیز این گزارش را شروع یک جنگ روانی علیه رژیم ایران میداند و خطر آنرا به هموطنان گوشزد میکند. 6
"دانیل پور خصالی" که هم عضو انجمن "نایاک" وابسته به "تریتا پارسی" و هم عضو محفل "کاسمی" است، در مقاله ایکه به چاپ رسانده این گزارش را همانند یک بمب ساعتی دانسته است که دیر یا زود منفجر شده و گریبان رژیم ملایان را خواهد گرفت. آنطور که از مجموعه این نگرانی ها پیداست، تهدیدات اصلی این گزارش به قرار زیرند:
1- رژیم بخاطر برنامه تسلیحاتی خود تا سال 2003 گناهکار است و باید ابعاد آنرا روشن کند
2- رژیم ملایان هر زمان که به توانائی تکنیکی برای تهیه بمب دست یابد، میتواند دوباره این برنامه را فعال کند
3- ادامه غنی سازی در این راستا خطرناک و خط قرمزی برای جامعه بین المللی است
4- رژیم در سال 2003 بخاطر فشار بین المللی این برنامه را متوقف نمود پس باید فشار ادامه یابد.
یکی از نویسندگان سایت اینترنتی "ایران امروز" بنام "رضا فانی یزدی" که گویا وظیفه ای جز حمایت از رژیم و لابی خارج از کشوری آن برای خود قائل نیست ، ضمن آنکه به دو خطر اصلی این گزارش پی برده، سعی نموده با یک تیر دو نشان بزند و با تحلیلی که تا کنون به مغز هیچ کارشناسی خطور نکرده میگوید: 7
« آیا جمهوری اسلامی به سلاح اتمی
نیاز دارد؟
پایه استدلال بسیاری از نیروهای اپوزیسیون در مقابله با جمهوری اسلامی و تحلیل آنها
از بحران کنونی در منطقه و جهان بر این باور استوار شده بود.
بسیاری از این دوستان با این ادعا که نمی‌توان تیغ در دست زنگی مست داد، تمام
موجودیت خود و تحلیل‌های سیاسی خود را در مقابله با نظام اسلامی به بحران اتمی
محدود کرده و در گمراهی کامل در دام این اخبار جعلی افتاده بودند. غافل از
اینکه جمهوری اسلامی پس از فراغت از خطر صدام و اطمینان از فقدان سلاح‌های کشتار
جمعی در عراق برنامه اتمی خود را تعطیل کرده بود... با سقوط صدام وحضور یگانه قدرت
فائقه نظامی ایران در منطقه، جمهوری اسلامی ایران با اطمیان از برتری نظامی خود با
اتکا به سلاح‌های متعارف و غیراتمی در منطقه خلیج دیگر نیازی به اتمی شدن برای خود
نمیبیند.»
آنطور که از تحلیل "توده ای" پسند این نویسنده پیداست، اولا از آنجا که رژیم نه بخاطر فشار غرب بلکه بدلیل سقوط صدام، و صد البته داوطلبانه! برنامه تسلیحاتی اش را متوقف نموده، پس دلیلی برای تحریم و فشار به رژیم وجود ندارد. از طرف دیگر، هیچ نگرانی از شروع دوباره این برنامه نیز وجود ندارد زیرا صدام به آن دنیا رفته و خیال رژیم راحت است و نیازی به بمب اتم ندارد!
اگر ازاینگونه تحلیل های آبکی که بیشتر برای اظهار ارادت به حاکمان تهران نوشته شده بگذریم، نگرانی غرب، همسایگان ایران و کلیت جامعه بین المللی از برنامه اتمی رژیم امری است واقعی که با تحلیل های امثال "فانی یزدی" و دیگر دوستان "صلح طلب و ضد امپریالیست" ایشان از بین نمی رود.
پیام سیاسی گزارش اطلاعاتی برای رژیم ایران
بلافاصله پس از انتشار این گزارش، بحث در مورد محتوای آن، نتیجه گیریهای سیاسی مندرج در آن و دلائل انتشار این گزارش در این موقعیت زمانی خاص بالا گرفت. در داخل آمریکا، بجز نو محافظه کاران که به شدت به مقابله با آن پرداختند، انتشار این گزارش کم کم مورد انتقاد دیگر بخش های سیاسی آمریکا نیز قرار گرفت. روز 12 دسامبر، سناتور های جمهوریخواه طرحی برای یک کمیسیون مشترک از دو حزب برای بررسی مجدد داده های اطلاعاتی در این گزارش و تطبیق این اطلاعات با نتیجه گیریهای سیاسی مندرج در آن پیشنهاد داده اند.
13 دسامبر، هنری کیسینجر در مقاله مهمی که در واشنگتن پست نوشت، با اشاره به تناقضات آشکار بین داده های اطلاعاتی این گزارش با نتیجه گیریهای سیاسی مندرج در آن، از روش سازمانهای اطلاعاتی بشدت انتقاد کرد و اظهار داشت که این گزارش ضربه ای به سازمانهای اطلاعاتی است که از حیطه وظائف خود خارج شده و به تبیین خط مشی سیاسی پرداخته اند. از نظر وی، این گزارش با کم نشان دادن خطر رژیم ایران، منافع استراتژیک ایالات متحده را تهدید میکند. موضعگیری وی از آنجهت حائز اهمیت است که نامبرده هیچگاه از حامیان خط برخورد با رژیم نبوده است و موضعی بین حامیان سازش با رژیم و نو محافظه کاران داشته است.
بحث و سوال در مورد این گزارش ادامه دارد و نظرات گوناگونی مطرح شده است. برخی آنرا ناشی از انتقام گیری سازمان های اطلاعاتی از جرج بوش میدانند، بعضی آنرا دست پخت جناحی از خود دولت بوش قلمداد میکنند. دسته ای دیگر از تحلیل گران معتقدند که با نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری و آرامش نسبی در عراق، باید این پرونده هسته ای نیز از یک زمان تنفس برخوردار میشد. بعضی از کارشناسان نیز صحبت از آشتی پشت پرده رژیم ایران و آمریکا و معامله بر سر آرامش در عراق میکنند.
هنوز به بسیاری از این سوالات پاسخ داده نشده است ولی با جمع بندی نظرات طیف های سیاسی مختلف، میتوان به یک نتیجه روشن رسید و آن، پیامد سیاسی این گزارش است. نتیجه سیاسی این گزارش، فراهم آوردن یک فرصت جید به رژیم ایران برای رفع نگرانی جامعه بین المللی در مورد برنامه های هسته ای و حرکت به سمت حل این مسئله است. از همین رو، محمد البرادعی میگوید: (صدای آمریکا، 5 دسامبر):
« گزارش جديد اطلاعاتی آمريکا برای جمهوری اسلامی دريچه فرصتی گشوده است تا ثابت کند برنامه اتمی اش برای مقاصد صلح آميز است.»
معنای این سخن روشن و آشکار است. دولت آمریکا با کاهش بار تخاصمات بین دو کشور به رژیم امکان میدهد تا به نوبه خود یک گام به جلو گذاشته و بن بست کنونی را بگشاید. راه حل نیز همانطور که هم البرادعی و هم سارکوزی گفته اند، آسان و در دسترس است و آن، همکاری همه جانبه با آژانس بین المللی انرژی اتمی است. کاندوليزا رايس وزیر خارجه آمریکا به خبرنگاراني كه همراه با وي به اتيوپي سفر مي‌كردند، گفت:
« به ايراني‌ها مي‌گويم از گشايشي كه در برابرتان قرار گرفته براي تعليق كار بر روي چرخه سوخت استفاده كنيد اين چيزي است كه همه از آن نگران هستند. اجازه دهيد بنشينيم و درباره اينكه چطور مي‌توانيد برنامه هسته اي غيرنظامي داشته باشيد كه خطر اشاعه نداشته باشد، گفت‌وگو كنيم.» (سایت روز، 15 آذر)
گریگوری شولتی، نماینده آمریکا در سازمان انرژی اتمی، از این نیز فراتر رفته و سخنانی عمیقا آشتی جویانه بیان داشته است که یکی از اهداف سیاسی گزارش اطلاعاتی را بخوبی بازگو میکند: (مصاحبه با رادیو فردا، 14 آذر)
« آنچه گزارش سازمان ملی برآوردهای اطلاعاتی به ما می گويد اندکی اميد بخش است چون نشان می دهد که رهبران ايران در سال ۲۰۰۳، زير فشار بين المللی، فعاليت های بخصوصی در زمينه تسليحاتی را متوقف کردند، در نتيجه شايد معنی اش اين باشد که رهبران ايران آماده اند تا برای جلب اعتماد جهانی، گام های بيشتری بردارند و ما را به سر ميز مذاکره رهنمون شوند.
بنابراين ما به دستيابی به راه حلی ديپلماتيک خوشبين هستيم. رهبران ايران نمی توانند از پيروزی خودشان حرفی بزنند. تنها پيروزی، تجديد مذاکرات، و درواقع، توافق برسر رويکردی خواهد بود که فن آوری هسته ای را در حد کمال هنری آن، در دسترس ايران بگذارد و دسترسی ايران به سوخت هسته ای را تضمين کند.»
معنای این سخن روشن است: توپ در زمین رژیم ایران قرار دارد و این سخنی است که جرج بوش در اینروزها بدفعات تکرار کرده است.
گشایش سیاسی یا جام زهر
طبیعتا برای حکومتی که برنامه تسلیحاتی نداشته باشد، چنین گشایشی بسیار مثبت و امید آفرین تلقی میشود و باید آماده دریافت پاداش های سیاسی و اقتصادی نیز باشد. سارکوزی رئیس جمهور فرانسه در مصاحبه این هفته خود با نشریه فرانسوی نوول ابزرواتور این حقیقت را به روشنی بیان کرده است: (رادیو فردا 21 آذر)
« همه با اين نکته موافقند که برنامه هسته ای ايران با ادعای استفاده از انرژی هسته ای قابل توضيح نيست. اگر ايران به بازرسان آژانس بين المللی انرژی اتمی اجازه بازرسی(از همه) تاسيسات خود را بدهد، من آماده ام تا به تهران سفر کنم و درباره همکاری برای (ايجاد) نيروگاه های اتمی مذاکره نمایم.»
"هوشنگ امیراحمدی" که خود کارکشته دلالی بین ایران و آمریکاست روی همین فضای جدید و گشایش سیاسی انگشت میگدارد و در مصاحبه ای با رادیو فردا در 16 آذر نگرانی خود را بیان میکند:
« انتشار اين گزارش دريچه ای است که در روابط تيره و تار ايران و آمريکا گشوده می شود و دولت ايران بايد با استفاده از اين فرصت بايد اين دريچه را به دروازه ای تبديل کند. دولت جمهوری اسلامی بايد پيش از هر چيز در واکنش به اين گزارش روشن کند که آيا واقعا در پی دست يابی به سلاح هسته ای بوده است يا نه تا بدين وسيله به نگرانی های افکار عمومی در جهان پاسخ دهد.
اگر ايران مانند گذشته فرصت سوزی کند و از فضای ايجاد شده در اثر اين گزارش استفاده لازم را نبرد طبيعی است که اين گزارش در نهايت بی تاثير خواهد بود. بنابراين اين گزارش هم فرصت و هم خطر را باخود همراه دارد.
اگر ايران از اين فرصت استفاده نکند، اين اتفاق خواهد افتاد که در صورت مخالفت روسيه و چين با صدور قطعنامه عليه ايران، آمريکا ديپلماسی را تمام شده اعلام کند و تلاش کند همانند آنچه در عراق اتفاق افتاد، با پيدا کردن متحدين خود سياستی ديگررا در قبال ايران به مرحله عمل در آورد».
نگرانی امیراحمدی و دیگر لابیست های رژیم روی دو پایه قرار دارد، نخست، ماهیت برنامه هسته ای رژیم است که بخاطر نظامی بودن آن، قادر به گشودن تأسیسات خود بروی بازرسان نیست. طبیعی است که ادامه مخفی کاری برای رژیمی که ریگی به کفش خود ندارد بی معناست. از اینرو، "ابراهیم یزدی" دبیر کل نهضت آزادی بدرستی روی این نکته انگشت گذاشته و میگوید: 4
« در پيشنهاد ۱+۵ به ايران، آمده بود که ايران از ادامه ساخت تجهيزات توليد آب سنگين صرفنظر کند و به ازای آن کشورهای اروپايی يک کارخانه کامل آب سبک را که صرفا برای نيروگاه‌های هسته‌ای لازم است به ايران خواهند داد که ايران از پذيرش اين پيشنهاد خودداری ورزيده است.
گزارش چندی پيش البرادعی نیز در دو مورد کليدی کاملا روشن است؛ مورد اول امتناع ايران از ادامه ساخت تجهيزات توليد آب سنگين، و حتی تصريح شده است دولت ايران به نمايندگان آژانس بين‌المللی انرژی اتمی اجازه بازديد از اين تجهيزات را در اراک نداده است و به موجب اين گزارش آژانس بين‌المللی انرژی اتمی از طريق عکس‌های ماهواره‌ای در جريان ادامه ساختمان اين تاسيسات است.»
پایه دوم نگرانی لابیست ها و دوستداران رژیم همانی است که در گزارش قبلی به تفصیل در مورد آن بحث شد. دولت های پیاپی آمریکا از سال 1997 ببعد در چند مقطع مهم، گشایشی به سمت تهران انجام داده اند و هر بار نیز رژیم ایران این گشایش را نادیده گرفته است. حتی در گذشته و در حالیکه رژیم برای حل مسائل خود با آمریکا کمترین بهای سیاسی را می پرداخت، ژست های حسن نیت ایالات متحده بی جواب ماند. از همین رو، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، یکی از اصلی ترین عناصر تشکیل دهنده حکومت از 1997 تا 2005، بدرستی روی این نکته انگشت میگذارد: (عصر نو، 22 مرداد 86)
« اين سوال مقدر هنوز به جاي خود باقي است كه چرا در بهترين شرايطي كه امكان حل مساله ايران و آمريكا وجود داشت، مسوولان آمريكايي مسالمت جويانه ترين مواضع را در قبال جمهوري اسلامي اتخاذ كرده و بارها و بارها آمادگي خود را براي مذاكره بي قيد و شرط و حتي درك برخي مواضع ايران مانند مخالفت با صلح اعراب و اسراييل اعلام مي كردند، امكان مذاكره مستقيم با آمريكاييان فراهم نشد»
نگرانی دوستان رژیم نیز همین است که این بار، رژیم ملایان میبایست هم مسئله اتمی خود را حل کند و هم آنکه برای حل نهائی مسئله، با آمریکا تعیین تکلیف نماید. تفاوت این دوره با گذشته نیز همین است. پاسخ منفی رژیم به گشایش کنونی، تضاد بر سر پرونده اتمی را جدی تر کرده و به خط قرمز جامعه بین المللی نزدیکتر میگردد. در چنین حالتی، دست آمریکا برای عمل علیه رژیم بازتر میشود.
این خطر را جبهه مشارکت در بیانیه اخیر خود بخوبی بازگو میکند. جناح محمد خاتمی، با درک این مسئله ابتدائی که غرب، رژیم ملایان مجهز به بمب اتمی را تحمل نخواهد کرد، ضمن ابراز تردید در مورد درک این شرائط خطیر، از دست اندرکاران میخواهد که برای "تفاهم نهائی" با غرب وارد معامله گردند. (بیانیه دفتر سیاسی جبهه مشارکت: نوروز 18 آذر)
« اعضای دفتر سیاسی جبهه مشارکت با ارزیابی ابعاد مثبت و منفی این گزارش بر ضرورت مدیریت شرایط جدید پس از انتشار این گزارش از سوی مسوولان كشورمان تاكید كردند تا ظرفیتهای فرصت آفرین آن بیش از ظرفیتهای تهدیدآفرینی كه می تواند به نفع جریان حامی تحریم ایران تمام شود، فعال گردد؛
دفتر سیاسی جبهه مشارکت می افزاید: از این رو بر مسوولان امر است كه به جای ذوق‌زدگی و بهره برداری‌های تبلیغاتی كه صرفا مصرف داخلی دارد با در دست گرفتن ابتكار عمل در فضای جدید پس از انتشار این گزارش و تلاش بر ایجاد تفاهم نهایی با طرف های گفتگو در پرونده ی هسته ای، منافع ملی و حقوق هسته ای كشورمان را معقولانه استیفا نمایند.»
تنها راه حل موجود برای حل مسالمت آمیز منازعه با جامعه بین المللی، دست کشیدن از برنامه تسلیحات اتمی، باز کردن تأسیسات هسته ای بروی بازرسان، و تفاهم با غرب یا بقول جبهه مشارکت، "تفاهم نهائی" است و راه میانه ای وجود ندارد. این اقدام، همانطور که دست اندرکاران خود رژیم گفته اند، جام زهری است که سر کشیدن آن عواقبی وخیم برای تمامیت حکومت به ارمغان میآورد.
اگر رژیم این جعبه پاندورای خود را باز کند، دیگر قادر به بستن آن نخواهد بود. اگر رژیم بپذیرد که برنامه تسلیحات اتمی داشته، باید تا پایان راه برود، همچنان که لیبی رفت و بقول عبدی، بایستی حتی اتاق خواب سران رژیم را نیز بروی بازرسان بگشاید. باید درب تمام پادگان های سپاه و بسیج را بروی آمریکا باز کند. این همان تشبیهی است که کاوه افراسیابی یکی از رهبران لابی رژیم در آمریکا بیان کرده است: "اسب تروا".
زمان زیادی طول نخواهد کشید تا پاسخ عملی رژیم را دریابیم که آیا آنطور که جبهه مشارکت ملتمسانه درخواست کرده است از سر سازش با آمریکا و غرب درخواهد آمد یا آنطور که "محسن امین زاده"، معاون وزارت خارجه دوره خاتمی مدعی است، ماهیت این حکومت و برداشتی که از رابطه خود با آمریکا دارد، راه هر سازشی را بسته است: (سياست خارجی ایران، انتقال از چارچوب فکری اصلاحات به رهيافت مهاجم و تندرو، محسن امین زاده. گویا به نقل از سایت امروز، 13 فروردین 85)
« (دولت جدید) بحران روابط با آمريکا را برای کشور مفيد و ضروری می داند. نه تنها از پيامدهای آن نگران نيست بلکه برعکس از پيامدهای کاهش اين بحران نگرانی بيشتری دارد. به شکلی از برقراری تماس وحشت دارد و ترجيح می دهد که باآمريکا نه در صحنه گفتگو بلکه درصحنه کارزار مواجه شود. يعنی برخلاف آنکه ديگران را مرعوب تلقی می کند از مواجهه در صحنه ای سياسی با آمريکا وحشت دارد. تصور می کند که گشايش در روابط با آمريکا باعث آسيب پذيری بيشتر کشور می شود و لذا از هر راه حلی در جهت کاهش تنش گريزان است. به همين دليل اين طرز تفکر از تشديد تنش با آمريکا خشنود می شود و برقراری ارتباط با آمريکا را تحت هر شرايطی برای کشور خطرناک می داند.»
ادامه دارد
بخش بعدی: گزارش اطلاعاتی آمریکا و آینده جبهه دروغین صلح طلبی
برای مشاهده مجموعه مقالات و گزارشات در مورد شبکه لابی رژیم، میتوانید به آدرس سایت زیر مراجعه نمائید: http://www.iranianlobby.com/
یادداشت ها:
1-- http://www.iranian.com/main/2007-208
2- http://www.iranian.com/main/2007/iran-vs-empire
3- http://news.gooya.com/politics/archives/2007/12/065712.php
4- http://mizannews.com/default.asp?nid=2988
5- مصاحبه با رادیو فردا، 16 آذر http://www.radiofarda.com/Article/2007/12/07/o2_viewpoints.html
6- با مراجعه به این لینک، میتوانید مقاله ای را که مجموعه نگرانی های باند تریتا پارسی و سازمان "کاسمی"را جمع بندی کرده مشاهده کنید: http://www.campaigniran.org/casmii/index.php?q=node/3519
7- رضا فانی یزدی، درسی برای اپوزیسیون، http://politic.iran-emrooz.net/index.php?/politic/more/14846/