تعرض به دانشجویان را در مهر ماه پاسخ میدهیم!

از نشریه جوانان کمونیست  365

دستگیری دانشجویان در ایام تعطیلی دانشگاهها و احضار فعالین دانشجوئی به دادگاه اوج استیصال و درماندگی رژیم در مقابل موج اعتراضات و خواستهای انسانی دانشجویان است.روزهای آغازین تابستان همیشه برای دانشجویان روزهای بازداشت و ارعاب و تعقیب بوده است.وزارت علوم به کمک نهادهای اطلاعاتی و امنیتی حاکمیت در روزهاای تابستان اقدام به بازجوئی از دانشجویان میکنند تا با تکمیل و تقویت پرونده های امنیتی و اطلاعاتی خود برنامه سرکوب سال آینده را طرح و اجرا کنند.آمار بازداشتها و برخوردهای رژیم در این روزها نشان از دستپاچگی و ترس مفرطی دارد که حاکمیت با آن دست به گریبان است.دستگیری دانشجویان مشهد به دنبال اعتراض مردم علیه فقر و گرانی در خیابانها و همچنین برگزاری تجمعات سرخ و سوسیالیستی در دانشگاه شاهد هستیم.دانشجویان تبریز نیز به دنبال برگزاری قدرتمند و سوسیالیستی روز دانشجو و همچنین عقب راندن نیروهای ناسیونالیست و ارتجاعی درون دانشگاه که به دلیل روحیه تفرقه افکنی همیشه درتصرف انجمن های اسلامی مورد لطف مسئولین دانشگاهی و اطلاعاتی بوده اند ،به دادگاه فراخوانده شده اند.دانشجویان زنجان وتربیت معلم نیز به دلیل اعتراض به فساد فاحش اخلاقی مسئولین وخواستهای بر حق تحصیلی خود این روزها با دستگاههای سرکوب رژیم مواجه هستند.  اعتراضات و پدیده های رادیکال و سوسیالیستی سال گذشته جنبش دانشجوئی نه تنها نفس نیروهای سرکوبگر حاکمیت را گرفت بلکه چشمهای اپوزیسیون راست و لیبرال را نیز از حدقه بیرون کشید .امری که باعث شد تشکلات وابسته در مقطعی برای به بند کشیدن و سرکوب فعالین چپ با سازمانهای اطلاعاتی هم متحد شوند . بر همین اساس برخورد و بازجوئی با نیروهای چپ و کمونیست دانشگاه از روز قبل 13 آذر و در زمانی بسیار اضطراری تر از روال همیشگی به مرحله اجرا در آمده و همچنان ادامه دارد.تمام تلاش جمهوری اسلامی برای شکستن اتحاد دانشجویان بوده و هست.  وزارت علوم با تمامی سپاه و بسیج و نیروهای اطلاعاتی اش در روزهای اوج اعتراضات دانشگاه ها در مقابل اتحاد دانشجویان زانو زد و گردن به خواسته های آنان نهاد و امروز که دانشگاه تعطیل است اقدام به بازداشت و انتقام جوئی گسترده کرده است.تمامی وحشت رژیم از اتحاد و همبستگی دانشجویان است،امری که به خوبی در اعتراضات اخیر شاهد ان بوده ایم.13آذر سرخ و سراسری در دانشگاههای ایران وپس ازآن اعتراضات و پیروزیهای مداوم در دانشگاههای سهند تبریز،زنجان،تربیت معلم،شیرازو اصفهان همگی موجبات خشم و ترس رژیم را فراهم آورده است.تمام تلاش رژیم برای منزوی کردن و به شکست کشاندن مبارزات دانشجوئی بی نتیجه مانده است.این تحرکات و ادامه داشتن نوار مبارزه در دانشگاهها همگی نشان از این دارد که جنبش دانشجوئی در مقطع پس از روز دانشجو نه تنها عقب نشینی نکرده ،بلکه علیرغم تمام احکام سنگین انظباطی و قضائی ،علیرغم تمامی وثیقه ها و ارعاب خانواده ها همچنان قدرتمندو معترض به پیش میرود.جنبش دانشجوئی در سال پیش رو آبستن مبارزات و مطالبات رادیکال و پیشرفته تری است.اگر 2 سال پیش دانشجویان چپ و سوسیالیست دانشگاههای ایران اجازه نفس کشیدن به جریانات لیبرال و حکومتی را ندادند سال گذشته با قاطعیت، تظاهرات مارکسیستها را در قلب دانشگاههای ایران به راه انداختند.هر سال جنبش انقلابی ناب تر و اصیلتری به میدان میآیدو نکته ای که اینجا بسیار حائز اهمیت است وضعیت فوق بحرانی و شکننده رژیم در سال پیش رو است.سال پیش رو سالی بسیار قدرتمند برای جنبش دانشجوئی و سالی اسف بار برای حاکمیت خواهد بود.معادلات قدرت و فاکتورهای مبارزه به سرعت به نفع جنبشهای طبقه کارگر در حال تغییر است.بحران های اقتصادی ،اجتماعی و سیاسی جمهوری اسلامی از هر سو بالا زده وپاسخگوی نیاز ومطالبات مردم نیست.بحران برق،سهمیه بندی بنزین،سر باز زدن مسئولین از اعلام خط فقر ،بحران گاز و سرما همگی دستاوردهای جمهوری اسلامی برای مردم بوده است.چنین فضائی نه تنها برای جمهوری اسلامی بلکه برای هر نظام مشابه دیگری غیر قابل کنترل بوده و تنها پاسخشان اعدام و سنگسار و ترور خواهد بوداین امر جامعه را بیش از پیش قطبی خواهد کرد و چشمها را به سوی جنبش انسانی کارگران و زحمتکشان میگرداند.

خفقان گسترده اجتماعی و نابرابری مفرطی که در همه زمینه ها مشاهده میکنیم جان مردم را به لب رسانده وناگزیر از تغییری بنیادی برای قطع دست مفت خوران از معیشت و حرمت انسانها ست.چنین فضائی در دانشگاه به واسطه سطح بالاترتحرک سیاسی بیشتر مورد نقد و اعتراض و مبارزه قرار خواهد گرفت.از اینرو جمهوری اسلامی از روز اول با تعاریفی همچون انقلاب فرهنگی،کودتای فرهنگی و اخیرا اسلامی کردن دانشگاها به سرکوب جنبش دانشجوئی پرداخته است.اخراج بی سابقه تعداد زیادی از اساتید ممتاز و برجسته دانشگاههای کشور در روزهای اخیر،ستاره دار کردن و اخراج دانشجویان در مقاطع مختلف تحصیلی،دفن کشته شدگان جنگ با عراق در دانشگاهها،حضور نیروهای مسلح در دانشگاهها با عناوین مختلف،بازداشت ،زندان و تحت فشار گذاشتن فعالین به واسطه وثیقه و ارعاب خانواده ها همگی نشان از آماده شدن رژیم برای رودررو شدن با روزهای سختی است که در انتظار دارد.اخیرا گیتهای الکترونیکی و نرده های با طول بلندتری نیز در اطراف دانشگاه تهران نصب شده تا با کنترل تردد و تشدید مسائل امنیتی از حضور جوانان و دانشجویان دیگر در دانشگاه تهران جلوگیری شود.هیچ یک از این اقدامات نمیتواند جلوی طرح و برنامه دانشجویان برای مبارزه در سطحی جدی تر را بگیرد.همانطور که دانشجویان با هوشیاری و فهم بالای سیاسی، فضای انحصاری تشکلات دانشجوئی سر به رژیم را با برپائی شوراها و سازماندهی درونی شکسته اند ؛فضای فیزیکی و پادگانی دانشگاه نیز نمیتواند مانع تحرکات و تجمعات آنان شود.برگزاری انتخابات شوراهای مستقل(از حاکمیت) دانشجوئی و آماده شدن برای آغاز سالی پر از تنش و مبارزه لرزه به جان جمهوری اسلامی و تمامی اعوان و انثارش انداخته تا حدی که دانشجویان را در کو چه و خیابان به جرم تجمع بیش از 4 نفر دستگیر میکند.

آنچه جان مبارزه و خمیر خواسته های دانشجویان را شکل میدهد ایجاد تشکلی فراگیر و گسترده برای ابراز وجود سیاسی وبرقراری جبهه ای اصیل و انقلابی است.تشکلی که بتواند با سنتهای مبارزاتی آزادیخواهانه و انسانی محفل تعیین خواسته های مشترک و سراسری دانشجویان باشد.چنانچه خواسته ها و مطالبات به صورت پراکنده و منطقه ای دنبال شود تنها به هدر رفتن نیروها و تضعیف کل جنبش میانجامد.عدم آزادیهای اولیه و انسانی،فساد اخلاقی،مشکلات صنفی و نابرابریهای جنسی همگی پدیده هائی سراسری و دامنگیر هستند که باید متشکل و متحد علیه انها به میدان آمد.نقش تشکلات مریض کنونی بر هیچ آزاد اندیشی پوشیده نیست.از این رو مبارزات سال آینده دانشجویان حول فاکتوری اساسی به نام ایجاد وحدتی فراگیر برای ترسیم پلاتفرم مبارزاتی ،ایجاد سازماندهی فراگیر در دانشگاههای سراسر کشور و همچنین برقراری پیوندی مستحکم با سایر جنبشهای اجتماعی است.جنبش دانشجوئی به مراحل سرنوشت سازی نزدیک میشود و چنین فضائی نیازمند هوشیاری،اتحاد و جنگندگی فعالین و نیروهای آزادی خواه و برابری طلبی است که خود را در مقابل تغییر وضع موجود مسئول میدانند.سال تحصیلی پیش رو چنانچه با اتحاد ،جسارت و پلاتفرم سراسری و مسئولانه ای همراه باشد میتواند دورانی درخشان در مبارزات انسانی علیه نابرابری و برده داری سرمایه داری مذهبی باشد.

سعید ولدبیگی