مهم ترین وقایع سال 2007

مهم ترین وقایع سال 2007!

با آرزوی سال نو و برابر برای همه!

مقدمه

سالی که گذشت سیستم سرمایه داری، هم چنان عنان گسیخته تعرض خود را به دستاوردهای بشری در همه زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ادامه داد. استثمار غیرانسانی نیروی کار، توزيع ناعادلانه درآمدها، مناسبات نابرابر بين دو جنس، تخریب محيط زيست، عدم امنیت شغلی، محدودیت های بهداشتی، آموزش و پژوهش و غيره بیش از گذشته به سیاست عمومی سرمایه داری جهانی و دولت های حامی سرمایه تبدیل گردید. از سوی دیگر، مبارزه طبقه کارگر با سیستم سرمايه داری که منطق اصلی اش استثمار و انباشت سود است گسترش یافت.

در آخرين ماه های سال ۲۰۰۷ بهای هر بشکه نفت ۹۰ تا ۱۰۰ دلار در نوسان بود. افزایش این طلای سياه و امکان اوج گيری باز هم بيش تر آن، از فشارهای تورمی بر مزدبگیران نکاست و از این افزایش کلان قیمت نفت، چیزی عاید شهروندان کشورهای صادرکننده نفت از جمله ایران، نشد.

افزایش بی سابقه بهای نفت، رشد فوق العاده صادرات و ذخائر ارزی چین، کاهش ارزش دلار و بحران بانکی و مستغلاتی آمریکا در سال ۲۰۰۷ اقتصاد جهانی را با تحولاتی کم سابقه روبرو ساخت. در کنار بالارفتن بهای نفت خام، افزایش فوق ‌العاده ذخائر ارزی و صادرات چین را می ‌توان مهم ترین رویداد اقتصادی سال ۲۰۰۷ جهان دانست. اواخر تابستان 2007 اعلام شد که ذخیره ارزی چین، به بیش از هزار میلیارد دلار رسیده است. دست کم یک چهارم این مبلغ به سرمایه گذاری در صنایع و شرکت ‌های خارجی اختصاص یافت.

کارشناسان اقتصادی پیش بینی‌ کردند که چین برای نخستین بار عنوان «قهرمان صادرات جهان» را از انحصار آلمان خارج خواهد کرد. آلمان تا سال ۲۰۰۶ با حدود ۸۰۰ میلیارد دلار صادرات، همواره مقام نخست جهان را در این عرصه داشت.

در ماه نوامبر 2007، ارزش هر یورو به یک و نیم دلار رسید. بعضی از کارشناسان این را نشانه پایان دوران رهبری دلار بر بازار جهانی دانستند.

در این میان دولت آمریکا، اين مرکز نظم نوین جهانی امپرياليستی، هم چون گذشته تلاش کرد کشور دیگری را کیسه بوکس خود قرار دهد تا به جنایات خود در خاورمیانه سرپوش بگذارد. و آن، تهدید بمباران نقاطی از ایران و محاصره اقتصادی این کشور بود. حکومت اسلامی نیز از این فرصت برای سرکوب هر چه شدیدتر فعالین جنبش های اجتماعی بهره برد. آمریکا که پس از فروپاشی شوروی تلاش کرد سلطه و هژمونی خود را از طریق میلیتاریسم و لشکرکشی در جهان تثبیت کند و خود در راس جهان یک قطبی قرار گیرد ناکام ماند. چرا که به جای جهان دو قطبی سابق - بلوک شرق و غرب - دوران جنگ سرد، دست کم به جهان چهار قطبی، یعنی ايالات متحده آمریکا و کانادا، اتحادیه اروپا، ژاپن و چین تبدیل شده است. بنابراین، این آرزوی سیاست مداران آمریکا به یک آرزوی دست نیافتنی بدل شده است.

جنگ‌ های دولت ‌ها تاکنون ضربات هولناکی بر انسان و اقتصاد و محیط زیست زده است. تاریخ نشان داده است که قربانیان اصلی جنگ‌ ها مردم عادی کشورهای درگیر جنگ هستند که در آغاز جنگ کوچک ‌ترین نقشی نداشته ‌اند. در جنگ جهانی اول ۲۰ میلیون نفر جان خود را از دست دادند و ۲۱ میلیون نفر زخمی شدند. از این تعداد قربانی ۱۰ میلیون نفر غیرنظامی بودند. در طول جنگ جهانی دوم ۷۲ میلیون نفر کشته شدند؛ یعنی در طول ۶ سال جنگ بین سال ‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۵ در جنگ کشته شدند. سهم مردم عادی از این تعداد، ۴۷ میلیون نفر بود. یعنی حدود دو برابر تعداد نظامیان در جنگ جهانی دوم مردمان عادی کشته شدند. حدود ۲۰ میلیون از مردم عادی بر اثر گرسنگی و بیماری ‌های ناشی از جنگ، جان خود را از دست دادند. آمار جنگ‌ های داخلی کشورهای توسعه ‌نیافته نیز کشتار وسیع انسان ‌های بی گناهی که تنها گناهشان زاده شدن در کشوری است که درگیر جنگ هستند. در جنگ داخلی سودان بین سال‌ های ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲ حدود یک میلیون نفر کشته شدند. براساس گزارشات سازمان ملل و غیره، قربانیان جنگ هشت ساله ایران و عراق، فقط در ایران از 24 استان کشور (در آن زمان)، 5 استان صحنه جنگ بود و 11 استان دیگر هدف حمله های هوایی و موشکی مکرر قرار گرفت. این 16 استان، دوسوم جمعیت 50 میلیونی کشور را در آن زمان در خود جای می داد، منطقه نبرد به طول 200 کیلومتر در امتداد مرز و به عمق 80 کیلومتر، عمدتا در خاک ایران است، طبق مستندات، بیش از 50 شهر و شهرستان و نزدیک به 4 هزار روستا در این جنگ به میزان مختلف خسارت دیدند و تعداد بسیاری نیز با خاک یکسان شدند که باید آن ها را به این تعداد اضافه کرد. در مجموع، کل واحدهای مسکونی که بنا به گزارش ها در جنگ تخریب شد، یعنی بیش از 13 هزار بود. 190 هزار واحد نیز به شدت خسارت دید. وضعیت عراق نیز بهتر از ایران نبود. در این جنگ خانمانسوز، حدود یک میلیون نفر از طرفین کشته و زخمی و یا برای همیشه معلول شدند و میلیون ها نفر نیز آواره گردیدند. خسارات مستقیم اقتصادی این جنگ، یک صد میلیارد دلار و خسارات غیرمستقیم آن تا یک هزار میلیارد دلار فقط برای ایران برآورد شده است. در نسل ‌کشی «رواندا» در سال‌ های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ بین ۸۰۰ هزار تا یک میلیون کشته بر جای گذاشت. درگیری ‌های دارفور که از سال ۲۰۰۳ آغاز شده است، تاکنون بیش از ۴۰۰ هزار نفر قربانی گرفته است.

بدین ترتیب، جوامع انسانی از بروز جنگ های جدید به شدت نگرانند و نیروهای چپ، انسان دوست، تشکل های کارگری و نهادهای دمکراتیک در سال های اخیر با راه انداختن جنبش ضدجنگ تلاش کرده اند تا جلو جنگ طلبی دولت ها را بگیرند و نگذارند این جنگ هایی که دولت ها آغازگر آن هستند انسان ها را قربانی کنند.

سال گذشه نیز هم چنان مردم عراق و افغانستان در زیر اشغال نیروهای آمریکا و متحدان آن و جنگ ملی و مذهبی زندگی هولناکی را از سر گذراندند.

در هفته های پایانی سال 2007، حملات هوایی و زمینی ارتش ترکیه به کردستان عراق با حمایت و پشتیبانی دولت آمریکا آغاز گردید که هدف ظاهری آن سرکوب «پ.ک.ک» و تخریب اردوگاه های آن در مرزهای ترکیه و کردستان عراق است اما گفته می شود در این حملات بیش تر مردم عادی روستاهای مرزنشین قربانی شده اند. هدف اصلی دولت ترکیه، سهم گرفتن از تحولات عراق و جلوگیری از برپایی دولت مستقل کرد در این منطقه است.

در سال گذشته حکومت اسلامی ایران نیز به بهانه سرکوب اپوزیسیون کرد، بارها به روستاهای مرزی کردستان عراق یورش برد که هرگز با مخالفت دولت آمریکا و نیروهایش در عراق روبرو نشد.

اساسا ریشه های تاریخیتمامی این جنگ‌ ها را باید در شکل ‌گیری حکومت ‌ها و دولت ‌ها از نوع و مدل مختلف مدرن و ارتجاعی مورد بررسی قرار داد. اما روشن است که ماهیت همه دولت های بوژوایی و جنگ هایشان ریشه در روابط و مناسبات سرمایه داری دارد. این حاکمان هستند که در راستای منافع اقتصادی و سیاسی و نظامی خود جنگ راه می اندازند و انسان‌ ها را به کشتن می دهند.

داروین در تئوری خود، با ارائه دلایلی نوشته بود که در صحنه دنیا جانداران زیادی هستند که برای بقای خود وارد جنگ می شوند و همچنین در خصوص انسان ها هم تاکید کرده بود که انسان ها هم مثل بقیه حیوانات بودند که با جنگ و دعوا توانسته بودند به پیشرفت و تکامل برسند.

چارلی چاپلین، در سخنرانی پایانی فیلم «دیکتاتور بزرگ»، چه زیبا می‌گوید: «حرص و آز روح بشر را مسموم کرده است، دنیا را پر از تنفر کرده است، ما را در بدبختی و خون غوطه ‌ور کرده است … ما بیش از آن که به دستگاه ‌ها نیاز داشته باشیم، محتاج انسانیت هستیم و بیش از هوش محتاج مهربانی و ملایمت... ما همه می‌خواهیم به یکدیگر کمک کنیم؛ نوع بشر چنین است. ما همه می‌ خواهیم در شادی یکدیگر زندگی کنیم؛ نه در رنج و بدبختی یکدیگر. ما نمی‌ خواهیم از یکدیگر متنفر باشیم و همدیگر را تحقیر کنیم...» اگر این سخنرانی چارلی چاپلین، از زبان سران حکومت های خشونت طلب و جنگ طلب جاری می شد شاید وضعیت جهان طور دیگری بود.

در برابر اين شکل آرایش سرمایه داری جهانی، با وجود رشد مبارزه طبقاتی اما، همبستگی بین المللی و مبارزه طبقاتی آن آرایش قدرتمندی هم چون انترناسیونال اول را به خود نگرفته است. مبارزات و مقاومت و آگاهی طبقاتی کشوری نیز هنوز بسيار آسيب پذير است. شکاف ها و رقابت های عقب مانده سرمایه داری، تضادهای ناشی از تبلیغات ناسيونالیستی و مذهبی و سکتاريستی نیز جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی و جنبش مردم تحت ستم برابری طلب را نیز تهديد می کند. برای سازمان دهی انترناسيونال پرولتری و همبستگی و اتحاد جنبش های اجتماعی به نیروی ویژه ای نیاز دارد و این کار بیش از همه به تلاش پیگیر سازمان ها و احزاب کمونیستی بستگی دارد که منافعی جز منافع طبقه کارگر برای خود تصور نمی کنند. در واقع الويت دادن بر اتحاد و همبستگی جنبشی های اجتماعی در داخل مرزهای یک کشور و فراکشوری در عرصه جهانی امری مهم و حیاتی است. به معنای واقعی جهان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند تحولات عمیق اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به نفع ستم دیدگان و محرومان است. مسلما تا روزی که برابری اقتصادی، جنسی، ملی، اجتماعی و فرهنگی در جهان حاکم نشود سخت بتوان تصور کرد که شرایط زیست و زندگی و امنیت بشر از این که هم هست بهتر نشود.

بنابراين، نبايد این طور استنباط شود که گویا بشر محکوم به این سرنوشت نابرابر و تبعیض آمیز سیستم سرمايه داری است. بشر همواره بر علیه نابرابری، تبعیض، ستم، استثمار، برتری جويی و جنگ طلبی تلاش و مبارزه می کند. تاریخ جوامع بشری، مملو از کشمکش و مبارزه طبقاتی ستم دیدگان بر علیه ستم گران است.

در مورد ایران نیز علاوه بر کمشکش ها و بعضی مواقع نیز تبلیغات شدید و هیستریک سران حکومت اسلامی و آمریکا، در ماه های آخر سال 2007، سازمان های اطلاعاتی آمریکا گزارشی از فعالیت های اتمی حکومت اسلامی انتشار دادند حکایت از آن دارد که توافقات مهمی در پشت پرده بین مقامات این دو حکومت صورت گرفته است. ناگهان لحن ها تغییر می کند به طوری که مقامات هر دو حکومت از مذاکره مستقیم نیز سخن به میان می آورند. البته در سال گذشته بارها مقامات حکومت اسلامی و آمریکا در بغداد، در مورد امنیت عراق با همدیگر مذاکره کردند. البته ناگفته نماند با ملایم تر شدن روابط سران آمریکا و ایران، جریانات راست هم چون طرفداران احیای سلطنت در ایران، و ناسیونالیست های کرد، آذری و...، دچار انشعاب و انزوا شدند. در حالی که یک بار دیگر حقانیت سیاست ها و جهت گیری های نیروی کارگری سوسیالیستی بر علیه هرگونه دخالت آمریکا و متحدانش در ایران، و محاصره اقتصادی این کشور که به ضرر جامعه است و تاکید بر سرنگونی حکومت اسلامی با قدرت جنبش های اجتماعی در جامعه اثبات شد.

در ایران، در سال گذشته، علاوه بر ادامه سرکوب ها و خشونت های دولتی، تورم و گرانی نیز زندگی را بر اکثریت مردم ایران سخت تر کرد. اعلام جيره بندی بنزين توسط دولت در ماه ژوئن سال 2007 موجب ايجاد شورش و درگیری در ايستگاه های پمپ بنزين شد. هم اکنون نیز با آغاز فصل سرما، گاز برخی استان های ایران قطع شده است، این احتمال وجود دارد که اعتراضات توده ای در این مورد از سر گرفته شود. در حالی که ایران از نظر مجموع ذخاير نفت و گاز در دنيا در مقام اول قرار دارد.

دستگيری 15 ملوان بريتانيايی در ماه مارس در شمال خليج فارس، بين آب های ايران و عراق، سخنرانی احمدی نژاد در دانشگاه کلمبيا در نيويورک و انتقادات لی بالينجر، رئيس دانشگاه کلمبيا را که او را «يک ديکتاتور حقير و بی رحم می خواند»؛ و همچنین اعتصابات کارگری و اعتراضات گسترده دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب و سوسیالیست در دانشگاه های سراسر ایران و حمایت داخلی و بین المللی از مبارزه آنان، از جمله وقایع مهم هفته های پایانی سال گذشته بود. هفته های اخیر ، با دستگیری بیش از چهل تن از چهره های سرشناس و فعالین جنبش دانشجویی اعتراضات بر علیه حکومت اسلامی گسترش یافت. اعتراضات گسترده ای در داخل و خارج کشور، برای آزادی دانشجویان دربند که عمدتا فعالین چپ هستند و همچنین برای آزادی فعالین جنبش کارگری و جنبش زنان و آزادی همه زندانیان سیاسی در جریان است. با وجود این که در کشورهای غربی تعطیلات آخر سال آغاز شده است اما اعتراض نیروهای آزادی خواه، برابری طلب و کمونیست برای آزادی دانشجویان زندانی، محمود صالحی و منصور اسانلو و همه زندانیان سیاسی و افشای سیاست های غیرانسانی حکومت اسلامی هم چنان ادامه دارد. با این مقدمه، به مهم ترین وقایع سال 2007 اشاره می کنیم.

ایران

وقایع ایران، به خصوص پرونده اتمی حکومت اسلامی ایران در طول سال گذشته، در صدر رسانه ها و موضع گیری دولت ها قرار داشت. تهدیدهای دولت آمریکا و یاوه گویی های سران حکومت اسلامی، مردم ایران را در تشویش و نگرانی قرار داده بود. سرانجام دولت امریکا نفوذ حکومت اسلامی در عراق را پذیرفت و برای اولین بار در سی سال گذشته طرفین مستقیما در بغداد بر سر میز مذاکره نشستند. در ماه های اخیر نیز به نظر می رسد سران دولت آمریکا و حکومت اسلامی، به یک توافقی رسیده اند که هنوز این توافقات را رسما اعلام نکرده اند. توافقات آن ها می تواند از بحران اتمی حکومت اسلامی تا وقایع افغانستان، عراق، لبنان، فلسطین و... را در بر بگیرد.

از سوی دیگر، گرانی و تورم و دستمزدهای پایین و نامتناسب با تورم و گرانی، افزایش بیکاری و اخراج سازی ها زندگی اکثریت مردم ایران را با مشکل روبرو کرده است، در حالی که بنا به گزارش های رسمی در سال 2007، با افزایش ناگهانی و بی سابقه قیمت نفت، مبلغی در حدود 70 میلیارد دلار به خزانه حکومت اسلامی وارد شده است. به این رقم، باید حدود 8 تا 10 میلیارد دلار از منبع فروش اقلام غیرنفتی را نیز اضافه کرد.

يک مقام وزارت نفت جمهوری اسلامی اعلام کرد که ميزان درآمد ايران از محل فروش نفت در ۱۱ ماهه اول سال ۲۰۰۷ ميلادی به ۵۲ ميليارد دلار رسيده است.

حجت الله غنيمی فرد، معاون امور بین المللی شرکت ملی نفت ایران در مصاحبه ای که نشريات چاپ تهران آن را منتشر کردند، گفت: «با توجه به اين که صادرات نفت خام در ماه ها و فصل های مختلف کم و زياد می شود، ايران به طور متوسط روزانه دو ميليون و چهار صد هزار بشکه نفت خام صادر کرده است.»

ايران به عنوان چهارمين صادر کننده نفت جهان در سال های اخير به دليل افزايش قيمت اين ماده خام شاهد رشد چشم گيری در درآمدهای خود بوده است و انتظار می رود که در پايان سال ۱۳۸۶ خورشيدی اين درآمدها به رقمی بالغ بر ۷۰ ميليارد دلار شود.

ميزان درآمد نفتی ايران در سال ۱۳۸۵، رقمی بالغ بر ۶۰ ميليارد دلار بود که نسبت به سال قبل از آن ۱۱ درصد رشد نشان می داد. در حال حاضر هر بشکه نفت خام سبک ايران در بازارهای جهانی با قيمت ۸۶ دلار معامله می شود که يک دلار پايين تر از سبد نفتی اوپک است.

بر اساس آمارهای رسمی، قيمت نفت خام پس از ژانويه سال ۲۰۰۷، حدود ۵۰ درصد افزايش داشته و تنها در مهر ماه گذشته ۱۸ درصد رشد داشته است. بنا به گفته غنيمی فرد، ۶۰ درصد نفت خام ايران به سمت شرق کانال سوئز، ۳۲ درصد به سمت اروپا و حدود هشت درصد نيز به سمت آفريقا صادر می شود.

اين مقام وزارت نفت ايران افزود: گاهی بخشی از نفت خام به صورت تک محموله به مجموعه بازارهای آمريکای لاتين صادر می شود که در اين زمان ها تک محموله های صادراتی به اروپا کم می شود.

اما سئوال مهم مردم ایران از سران حکومت اسلامی این است که این درآمدهای کلان، چرا فقر و فلاکت اقتصادی در این کشور غوغا می کند؟ خرج چه مسایلی می شود؟ به جیب چه کسانی سرازیر می گردد؟! و...

«طرح امنیت اجتماعی»

حکومت اسلامی، طرحی را تحت عنوان «طرح امنیت اجتماعی»، «مبارزه با بدحجابی» و «مبارزه با اراذل و اوباش»، به مرحله اجرا گذاشته و با این اقدام غیرانسانی امنیت شهروندان را بیش از پیش به خطر انداخته است. ماموران سرکوبگر حکومت اسلامی، بر سر هر کوی و برزنی به هر کسی که خواستند توهین و اهانت می کنند. و با ضرب و شتم وحشیانه زنان و جوانان را دستگیر و زندانی می کنند. به گردن جوانان آفتابه می اندازند و در خیابان ها می چرخانند تا حرمت انسانی آن ها را بشکنند.

پنج شنبه بیست و دوم آذرماه 1386، شهر گرمسار، زادگاه محمود احمدی نژاد ریيس جمهوری اسلامی تیرخلاص زن، شاهد برگزاری همايش «ارتقاء امنيت اجتماعی و اخلاقی» بود. در اين همايش، سرهنگ رضا حسینی، فرمانده انتظامی شهرستان گرمسار در خصوص «طرح مبارزه با بدحجابی» نيز گقت «در موضوع بدحجابی‪ ۸۲ درصد دستگيرشدگان شانزده تا بیست و شش ‪ساله و مابقی در سنين بالاتر قرار دارند.» «بررسی‌های انجام شده از دستگيرشدگان طرح افزايش امنيت اخلاقی نشان داده که بيش از ۶۴ درصد آن ها نمازخوان هستند.»

بنا به گزارش خبرگزاری ايرنا، ارگان رسمی حکومت اسلامی که گزارش برگزاری اين همايش در زادگاه محمود احمدی نژاد را منتشر کرده، همچنين خبر داد که در زمينه آنچه مقام های دولتی آن را«اقلام ضدفرهنگی» می نامند و معمولا شامل فيلم و موسيقی غيرمجاز می شود «۹۰ درصد دستگيرشدگان در سنين ۱۶ تا ۲۶ سال قرار دارند و ۷۰ درصد بازداشت شدگان به علت تهيه و توزيع تجهيزات ماهواره نيز در سنين ۱۶ تا ۲۶ سال قرار دارند.»

علی‌اکبر علی‌اکبريان، جانشين فرمانده انتظامی استان سمنان نيز در اين همايش با اشاره به تاکيد اخير علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در خصوص مبارزه جدی با مظاهر بدحجابی و بی ‌عفافی گفت «اهداف ذاتی اجرای طرح ارتقاء امنيت اجتماعی حفظ نسل جوان در مقابل تهديدات و حفظ دستاوردهای انقلاب است.»

اواخر مهرماه سال جاری نيز رضا زارعی فرمانده نيروی انتظامی استان تهران، طی سخنانی در همايش بزرگ استانی «امنيت، پليس و اصناف»که در کرج، گفته بود «بررسی ‌های انجام شده از دستگيرشدگان طرح افزايش امنيت اخلاقی نشان داده که بيش از ۶۴ درصد آن ها نمازخوان هستند.»

محمود احمدی نژاد، پنج شنبه ۴ مرداد ماه 1386، با حضور در برنامه تلويزيونی «گفتگوی ويژه» ضمن استقبال از عملياتی شدن طرح امنيت اجتماعی نيروی انتظامی گفته بود «اين طرح به معنای تامين امنيت اجتماعی، يک چيز ضروری است.»

از سوی دیگر، غلامحسين الهام، سحنگوی دولت، همچنين ادعا کرد که «نيروی انتظامی در برخورد با ناهنجاری ها و تخلفات، به عنوان ضابط قضايی انجام وظيفه می ‌کند و وقتی که ضابط قضايی می‌ شود ارتباطی با دولت ندارد؛ چرا که ضابط قضايی زير نظر قوه قضاييه کار می ‌کند و از نظر برخورد، تعيين حدود کار و تشخيص مصاديق مجرمانه همه‌ تابع قانون و نظارت قضايی است؛ از اين رو شکل رفتاری که پليس دارد و موضوع و محتوايی که به عنوان ضابط قضايی انجام می‌دهد، زير نظر قوه قضاييه است.»

غلامعلی حداد عادل، رييس مجلس شورای اسلامی و متحد آقای احمدی نژاد نيز چهارشنبه ۳ مرداد ماه سال جاری گفت «طرح ارتقاء امنيت اجتماعی تا ريشه کنی رفتارهای ضدامنيتی بايد ادامه يابد.»

احمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران، روز جمعه با اعلام حمايت کامل از اجرای طرح مبارزه با «بدحجابی زمستانی» از مبارزه با بدحجابی و طرح های ضربتی اخير نيروی انتظامی با عنوان «طرح های مقدس» نام برد و ادعا کرد که «دشمن با گسترش فساد به دنبال آندولوسی کردن کشور است.» امام جمعه موقت تهران تاکيد کرد «طرح‌های مقدسی که در مسير عفاف و پاکسازی جامعه به کار می‌رود بايد تقويت شود اگر عده ‌ای اين طرح‌ ها را تقويت نمی ‌کنند، حداقل به آن ‌ها آسيب نرسانند.»

زندان های ایران

به گزارش خبرنگار مهر، ۱۳۸۶/۰۴/۲۶، سالانه بیش از ٦٠٠ هزار نفر و به عبارتی ماهیانه ٥٠٠٠٠ نفر به دلایل مختلف وارد زندان های کشور می شوند که این میزان ورودی در سال، خسارت جبران ناپذیری از ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به جامعه وارد می سازد. ... اگر خانواده یک فرد زندانی شده را به طور متوسط ٥ نفر در نظر بگیریم، می توان نتیجه گرفت که سالیانه ٣ میلیون نفر از جمعیت کشور با زندان سروکار داشته اند.

دکتر سعید آقا صادقی تصریح می کند: برای 400 عنوان مجرمانه مجازات زندان تعیین شده در حالی که می توان برای بسیاری از این جرائم حکم به غیر از حبس صادر کرد... تعداد زندانیان در ایران، روزبروز در حال افزایش است. علی اكبر يساقی، رئيس زندان های حکومت اسلامی، اخیرا طی مصاحبه ای با ایسنا، به وجود زندان ها و شكنجه گاه های مخفی، زندانيان سياسی، اعدام نوجوانان، دستگيری دانشجويان و ساختن بيش از 40 زندان جديد در سال جاری، اعتراف كرد.

در سال جاری حدود 5/2 ميليون دانش آموز ايرانی ترک تحصيل کردند

ميرزايى، که ايسنا از وی به عنوان «رييس موسسه آموزش از راه دور» ياد کرد به اين خبرگزاری گفت: «طبق آخرين آمار مستند به دست آمده، دو ميليون و 400 هزار لازم التعليم از تحصيل در سال تحصيلى جارى بازمانده‌ و متاسفانه در يكى از مقاطع تحصيلى از ابتدايى تا پايان متوسطه ترك تحصيل كرده‌اند.»

تشديد بازار سياه خريد و فروش كليه در ايران

خبرگزاری حکومتی مهر، نوشت: مديرعامل انجمن خيريه حمايت از بيماران كليوى كشور، نيازهاى مالى و مشكلات اقتصادى مردم را عامل تشديد بازار سياه خريد و فروش كليه عنوان كرد. هاشمى قاسمی، با اشاره به مصوبه سال 75 دولت مبنى بر اهداى مبلغ يك ميليون تومان به اهدا‌كنندگان كليه به بيماران دياليزى و پيوندى در قالب طرح «هديه ايثار» گفت: «در حال حاضر هر سال چيزى در حدود 2000 پيوند كليه در كشور صورت می ‌گيرد.» وى افزود: «از اين تعداد پيوند كليه حدود 90 درصد از سوى افراد غريبه اهدا صورت می ‌گيرد و كم‌ تر‌ از 10 درصد افراد را بستگان بيمار و افراد خير و نيكوكار تشكيل می دهند.» مديرعامل انجمن خيريه حمايت از بيماران كليوى كشور، تصريح كرد: «از همان سال 75 تاكنون بارها اعلام كرده ‌ايم كه چنين مصوبه ‌اى نه تنها كمكى به بيماران پيوندى نكرد كه بالعكس موجب تشديد بازار سياه خريد و فروش كليه در كشور شد.» قاسمى با تاكيد بر اين‌ كه «فروشندگان كليه كسانى هستند كه دچار مشكلات مالى بوده و تنها راه را فروش يك عضو حساس و مهم از بدن خود می ‌دانند»، افزود: «اگر از همان ابتدا مبلغ يك ميليون تومان به بيمار نيازمند پيوند داده می ‌شد تا او نيز با افزودن مبلغى به آن به نوعى هزينه‌ هاى فرد اهدا كننده را بپردازد، الان با چنين معضلى مواجه نبوديم.»

در حکومت اسلامی ثروتمند با در آمد 70 ميليارد دلار درآمد سالانه مردم از فقر به فروش كليه متوسل می شوند. ریشه این اقدام را باید در یاس و امیدی و از سرناچاری برای تامین زندگی و فقر و گرانی و بیکاری و به طور کلی در سیاست های اقتصادی حکومت اسلامی مورد بررسی قرار داد.

زنگ خطر خودكشى در ايران

سى ام دسامبر 2007، با وقوع چهار فقره خودكشى در كم تر از ‌٩ ساعت در تهران، پرونده‌ هايى با موضوع فوت مشكوك در دستور كار بازپرس ويژه قتل تهران قرار گرفته و يك مقام قضايى در تهران آن را «زنگ خطرى» خواند و تاكيد كرد كه «آسيب‌هاى اجتماعى كه باعث وقوع اين حوادث مى‌شوند، به دقت مورد بررسى قرار گيرند.»

به گفته وزارت بهداشت در ايران، سالانه شش نفر به ازاى هر ۱۰۰ هزار نفر جمعيت در ايران اقدام به خودكشى مى‌ كنند كه معادل ۴۲۰۰ نفر در سال است اما همه خودكشى‌ها موفق نمى ‌شود.

شکی نیست که ریشه خودکشی را نخست باید در سیاست های سرکوبگرانه حکومت اسلامی و تحمیل فقر و فلاکت فزاینده بر جامعه مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

۷۰۰ واحد توليدی در آستانه تعطیلی

روزنامه خراسان، خبر داد که ۷۰۰ واحد توليدی در استان آذربايجان شرقی در آستانه تعطيلی قرار دارند. به نوشته اين روزنامه، در پی فشار بانک ها برای دريافت بدهی های معوق خود از واحدهای توليدی، مديران بيش از ۷۰۰ واحد توليدی در تبريز در نامه ای به رییس جمهوری و استاندار آذربايجان شرقی نسبت به تعطيل شدن اين واحدها هشدار داده و اعلام کرده اند که مصوبه اخير دولت و بانک مرکزی درباره دريافت بدهی معوقه واحدهای توليدی آنها را در آستانه تعطيلی قرار داده است.

خراسان نوشته که «فشار بانک ها به واحدهای توليدی علاوه بر تعطيلی ۷۰۰ واحد توليدی در آذربايجان شرقی احتمال دامن زدن به بيکاری فزاينده در اين استان را ايجاد کرده است.»

قربانی شدن 23 هزار و 56 كارگر بر اثر حوادث ناشی از كار در ایران

سرمايه، چهارم دی ۱۳۸۶ برابر با بيست و پنجم دسامبر ۲۰۰۷، نوشت: در حالی كه ابراهيم نظری جلالی معاون وزير كار می ‌گويد بيش از 10 هزار و 40 كارگر در سال گذشته قربانی حوادث ناشی از كار شده ‌اند، اما آمار منتشر شده از سوی منابع رسمی سازمان تامين اجتماعی حكايت از قربانی شدن 23 هزار و 56 كارگر بر اثر حوادث ناشی از كار در كشور دارد. بنابراين آمار در سال 83، 21 هزار و 195 كارگر در سطح كشور دچار حوادث ناشی از كار شده ‌اند كه مقايسه آمار سال 85 نسبت به سال 83 نشان می ‌دهد كه اين رقم در سال 85‌ از رشد 7/8 درصدی برخوردار شده است.

مقايسه توزيع حوادث ناشی از كار طي سال‌ های 83 تا 85 نشان می ‌دهد كه استان تهران بزرگ با دو هزار و 488 حادثه، بيش ‌ترين آمار را در اين بخش به خود اختصاص داده است. بررسی آمار در اين بخش نشان می ‌دهد كه پس از تهران بزرگ، شهرستان‌ های تهران با دو هزار و 286 تعداد حادثه، مركزی با دو هزار و 120، اصفهان با يك هزار و 947، خوزستان يك هزار و 724، فارس يك هزار و 304، قزوين يك هزار و 109، آذربايجان شرقی 967، خراسان رضوی 980، بوشهر 731، سمنان 689، مازندران 673، يزد 635، زنجان 630، كرمان 490، كرمانشاه 484، گيلان 480، آذربايجان غربی 417، گلستان 403، قم 372، چهارمحال و بختياری 347، لرستان 298، اردبيل 267، هرمزگان 230، كهگيلويه و بويراحمد125، كردستان 124، ايلام 138، سيستان و بلوچستان 97، خراسان جنوبی 75 و خراسان شمالی 73 حادثه در رديف ‌های بعدی اين آمار قرار گرفته ‌اند. همچنين بررسی اين آمار نشان می ‌دهد كه در تهران بزرگ تعداد حوادث رخ داده در سال 85 به نسبت سال 83، 93/18 درصد رشد داشته و در خراسان شمالی نيز اين رقم نسبت به سال 83، 35/7 درصد رشد را نشان می ‌دهد.

16 آذر، روز دانشجو

18 آذر امسال حکومت اسلامی ایران، در مقطع 16 آذر امسال با دستگیری حدود بیش از 40 تن از فعالین سرشناس جنبش دانشجویی، تلاش کرد مانع برگزاری مراسم های 16 آذر شود، اما این سیاست به ضد خود تبدیل شد و حتی در دانشگاه هایی که تاکنون خبری نبود دانشجویان با شعارهای «آزادی برابری»، «لغو آپارتاید جنسی»، «مرگ بر دیکتاتور»، «سوسیالیسم یا بربریت» و... به میدان آمدند و مهر سوسیالیستی خود را بار دیگر بر جنبش دانشجویی ایران کوبیدند و نشان دادند که دانشگاه سنگر محکمی برای آزادی خواهی و گرایش چپ جامعه است.

16 آذر امثال، مهم تر و گسترده تر از سال های پیش بود. در 16 آذر امسال، گام هایی مهمی در پیوند جنبش دانشجویی و جنبش کارگر برداشته شد. حمایت همه جانبه کارگران ایران از دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب و سوسیالیست نشان داد که ارتباط جنبش دانشجویی و جنبش کارگری امری مهم و در سطح جنبش های اجتماعی عملی و امکان پذیر است.

امسال دانشجویان چپ علیه جنگ، علیه تبعیض، علیه نابرابری، علیه دیکتاتوری و... به میدان آمدند، در حالی که می دانستند در این مبارزه نابرابر باید بهای سنگینی بپردازند.

امسال 13 آذر دانشجویان چپ با شعار نه به جنگ و زنده باد آزادی و برابری شبح مارکس و لنین را یک بار دیگر بر فراز ایران به پرواز درآوردند.

خانواده های دانشجویان زندانی مراسم شب «یلدا» را در مقابل زندان اوین برگزار گردند

خانواده های دانشجويان دربند، جمعه ۳۰ آذر ۱۳۸۶ (شب يلدا) ۳۰ نفر از خانواده های دانشجويان در بند، مراسم شب يلدا را در مقابل زندان اوين برپا داشتند.

در حدود ساعت ۱۸:۰۰ خانواده های دانشجويان زندانی، طبق قرار قبلی در مقابل درب اصلی زندان اوين گرد آمده و سفره ای از ميوه و آجيل شيرين به رسم شب های يلدا چيده و در کنار هم و در نزديکی دانشجويان دربند اين مراسم را اجرا کردند. اين مراسم تقريبا بدون درگيری و دخالت ماموران زندان به مدت يک ساعت و نيم برگزار شد. در حالی که از همان دقايق آغازين تجمع ماموران حراست زندان اوين به ميان تجمع کنندگان رفته و ايشان را ترغيب به ترک محل می کردند، اما خانواده های دانشجويان در بند تا ساعت ۱۹:۳۰ دقيقه در محل مانده و پس از پايان مراسم، دسته جمعی محل را ترک کردند.

وضعیت حقوق بشر در ایران وخیم تر از دو سال پیش است

هیات نمایندگی پارلمان اروپا، در بازگشت از ایران، خواستار آزادی فوری دانشجویان بازداشتی و رهبران اتحادیه های کارگری، رعایت حقوق زنان و اقلیت های مذهبی شده است. این هیئت، گزارش (۲۲آذر ۱۳۸۶) سفر خود به تهران را به این پارلمان ارائه کرد.

هیات نمایندگی پارلمان اروپا که برای دومین دیدار خود با نمایندگان مجلس ایران چند روز پیش به تهران سفر کرده بود وضع حقوق بشر در ایران را در مقایسه با سفر دو سال قبل این هیات وخیم تر ارزیابی می کند.

این هیات یازده نفره که به ریاست آنجلیکا بیر از نمایندگان آلمان در این پارلمان به ایران رفته بود در کنار دیدار با نمایندگان ایران، مقامات عالی رتبه دولت و نمایندگان نهادهای وابسته به سازمان ملل، در عین حال با برخی نمایندگان اتحادیه های کارگری، سازمان های فعال زنان، اقلیت های مذهبی و نیز خانواده برخی از زندانیان سیاسی ملاقات کرده است.

سفر هیات نمایندگی پارلمان اروپا در حالی آغاز شد که گزارش سازمان های اطلاعاتی آمریکا در مورد برنامه فعالیت های ایران منتشر شده بود و به این ترتیب بسیاری از گفتگوهای دو طرف تحت تاثیر این گزارش انجام گرفت.

آنجلیکا بیر، رئیس این هیئت به بی بی سی فارسی گفت سیاست کشورهای غربی یا جامعه جهانی در بحث پیرامون تحریم های بیش تر نتیجه منفی داشته چرا که به حل مشکلات در حوزه حقوق بشر کمک نکرده و باعث شده به جامعه مدنی بیش از گذشته فشار وارد شود.

هیئت اروپایی ضمن این که بررسی یافته های شورای اطلاعات ملی آمریکا را لازم می داند، بر لزوم تغییر روش اروپا نسبت به مسئله اتمی ایران و کنار گذاشتن بحث تحریم های تازه تاکید دارد.

آنجلیکا بیر ابراز امیدواری کرد که اتحادیه اروپا موضع خودش را پیدا کند و «فقط از آمریکا تبعیت نکند.»

هیات نمایندگی پارلمان اروپا خواستار این است که از این پس در ارتباط با فعالیت های هسته ای ایران، صرفا گفتگوهای سیاسی با تهران در قالب مقررات آژانس بین المللی انرژِی اتمی مبنا قرار گیرد.

به گفته ویتوریو آگ نولتو، اعضای این هیئت در ساختمان سازمان ملل در تهران با بسیاری از فعالان اجتماعی، نمایندگان نهادهای جامعه مدنی و اقلیت های مذهبی محرمانه دیدار کردند. به گفته او نام این افراد به رغم درخواست مقامات ایرانی فاش نشده است.

هیات نمایندگی پارلمان اروپا با وخیم تر ارزیابی کردن وضع حقوق بشر در ایران در مقایسه با دو سال پیش اعلام کرده: «قوانین ضد حقوق زنان در مجلس در حال تصویبند، اتحادیه های کارگری تحت فشارند، دانشجویان دستگیر شده اند و خبری از محل زندانی شدنشان اعلام نمی شود و مهم تر از همه اعدام کسانی که قبل از سن قانونی جرمی مرتکب شده اند ادامه دارد.»

اعدام کودکان‎‎

اعدام کودکان زير 18 سال توسط حکومت اسلامی ایران، مورد اعتراض جوامع بین المللی قرار گرفته است. بنا به گزارش گزارشگر ‏سازمان ملل متحد در امور اعدام های غير قضايی، صحرايی و خودسرانه، طی 2 سال گذشته 15 نوجوان در ‏ايران که همگی در زمان ارتکاب جرم کم تر از 18 سال داشته اند، محکوم به اعدام شده اند. طبق اين گزارش، 4 ‏نفر از اين نوجوانان اعدام، 2 نفر تبرئه، حکم 5 نفر در دست بررسی و وضعيت 3 نفر نامشخص است. همچنين ‏طبق اخبار منتشره، نوجوان 15 ساله در شيراز اعدام شد.

آزادی 4 فعال کارگری

محسن حکیمی، علیرضا عسگری، حسین غلامی و ابراهیم نوروزی گوهری که روز جمعه 23 آذر ماه 1386 بازداشت شده بودند، هر یک با سپردن وثیقه 20 میلیون تومانی، پنجشنبه 6 دی ماه از زندان اوین آزاد شده اند.

دادگاه جمهوری اسلامی این 4 فعال کارگری را به تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی، متهم کرده که این اتهام با اعتراض آنان روبرو شده است. در حالی که «جرم» این فعالین کارگری و یا دیگر دستگیرشدگان فقط اقدام برای ايجاد تشکل مستقل کارگری بود.

سرنوشت بیست میلیارد دلار

روزنامه همبستگی، وابسته به جناح دوم خرداد حکومت اسلامی، از«ابهام در سرنوشت ۲۰ ميليارد دلار از پول نفت» خبر داده است. به نوشته اين روزنامه، با انتشار آمار عملکرد بازرگانی کـشـور، سرنوشت بیش از بیست میلیارد دلار از درآمدهای نفتی کشور در سال 1385 در ابهام قرار گرفته است.

همبستگی در این خصوص نوشت: «بابررسی اطلاعات مندرج در نماگرهای اقتصادی، میزان صادرات نفتی کشور در سال گذشته، بالغ بر 62.5 میلیارد دلار بوده و بیش از 7.5 میلیارد دلار از صادرات غیرنفتی نیز شامل محصولات نقتی است که درآمد وزارت نفت در سال گذشه را به بیش از هفتاد میلیارد دلار رسانده است اما 49 میلیارد دلار کالا وارد کشور شده که 21 میلیارد دلار، کم تر از صادرات نفت و محصولات آن بوده است.»

همبستگی نوشته، «رئـیـس جـمـهور نيز در گزارش اقتصادی اخير خود، برداشت دولت از درآمد نفتی در سال ۱۳۸۵ را تنها ۳۱ ميليارد دلار اعلام کرد که کم تر از نصف کل درآمد نفتی است.»

اختصاص بودجه کلان به تدریس قرآن

به گزارش ايسنا، صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، «با بيان اين كه می ‌توانيم در حوزه‌ قرآن، پوشش وسيع‌ ترى به مجامع قرآنى بدهيم»، گفت: «در طول اين دو سال ارتقاء بودجه از 600 ميليون به 8 ميليارد در امسال را داشته‌ ايم و در سال آينده نيز اين رقم دو برابر می ‌شود، يعنى جهشى در حد 16 الى 17 ميليارد را خواهيم داشت و اين بودجه را به گروه‌ هاى فرهنگى و هنرى خواهيم داد.»

به گزارش ايسنا 5 دی 1386، وی در جمع خبرنگاران گفت: «اگر بگويم مظلوميت‌ زدايى تنها به معنى افزايش بودجه اين بخش است، برخى ممكن است اين مساله را نپذيرند، اما شايد تنها به بودجه مربوط نباشد؛ اما بودجه هم مؤثر است.»

اين در حالی است که علاوه بر ترک تحصیل و محرومیت میلیون ها از تحصیل به دلیل فقر و گرانی، علاوه بر عدم برآورده کردن مطالبات معلمان کشور، علاوه بر عدم اختصاص بودجه مکفی به عرصه بهداشت و آموزش و پژوهش، سانسور شدیدی نیز کتاب ها و مقابله با آزادی انديشه و بيان و تشکل افزايش يافته است. صدها نشریه و روزنامه تعطیل و نویسندگان آن نیز تحت تعقیب قرار گرفته اند.

قطع گاز برخی از استان های ایران

در شرايطی که هوای ايران سردتر شده، گاز نیمی از شهرهای سه استان مازندران، گلستان و گرگان از چند روز پیش قطع شده است. از جمله شهرهايی که گاز آن ها قطع شده است، ساری، سمنان، دامغان، شاهرود، قائم شهر و گرگان هستند. اين در حالی ست که در برخی ديگر از شهرها مانند نور و بندر ترکمن، افت گاز گزارش شده است.

از سوی ديگر، شرکت ملی گاز در استان خراسان شمالی از احتمال قطع گاز در اين استان خبر داده است. بر اساس اين گزارش ها، قطع گاز در استان های ياد شده، تعطيلی بسياری از مدارس، بيمارستان ها، نانوايی ها، واحدهای صنعتی، تجاری و خدماتی را به همراه داشته است.

به گزارش خبرگزاری حکومتی ايرنا، اين موضوع و نيز افزايش دمای هوا که خانواده ها را غافلگير کرده، اعتراض و تجمع آن ها را در مقابل ادارات گاز شهرهای گوناگون استان مازندران به همراه داشته است، که در پی آن، نيروهای انتظامی دراين تجمع ها حضور پيدا کرده اند.

در ماه های گذشته نيز گزارش های بسياری در مورد قطع يا کمبود گاز در استان کرمانشاه و شمال استان خوزستان و نيز قطع گاز مصرفی واحدهای صنعتی و توليدی در رسانه ها، انتشار يافت. اما مقام های وزارت نفت تنها خواستار صرفه جويی مردم در مصرف گاز شده اند.

روزنامه «تهران امروز» نيز در شماره روز دوشنبه 31 دسامبر خود خبر داد که «پس از قطع گاز چندين واحد صنعتی و نيروگاهی طی هفته گذشته، از يک شنبه شب هم گاز شرکت ايران خودرو قطع شده است. همچنين گاز ساختمان اصلی شش وزارتخانه نفت، صنايع و معادن، آموزش و پرورش، تعاون، کشور و کشاورزی به دليل عدم رعايت الگوی صحيح مصرف به مدت ۱۲ ساعت در هفته گذشته قطع بود.»

ايران پس از روسيه، دارای دومين ذخيره گازی جهان است و در سال های گذشته تلاش کرده است تا با سرمايه گذاری در پروژه پارس جنوبی در عسلويه علاوه بر تامين نيازهای داخلی، بازارهای اروپا و شبه قاره هند را هدف قرار دهد. اما به دليل سیاست های حکومت اسلامی و تحريم های بين المللی ناشی از بحران هسته ای این حکومت و عدم سرمايه گذاری شرکت های خارجی در بخش نفت و گاز این کشور، توسعه اين بخش حیاتی از اقتصاد ایران راکد مانده است.

در هفته گذشته شرکت بين المللی شل که در پروژه پارس جنوبی فعاليت می کرد تمام سرمايه گذاری های خود در اين منطقه را تا سال آینده به حال تعليق درآورد.

تذکر به خبرنگاران

روزنامه اعتماد از تذکر حجاب به خبرنگاران خانم در حوزه دولت خبر داده است. به نوشته اين روزنامه روز گذشته به خانم های خبرنگار حوزه دولت تذکر داده شد در صورتی که از هفته آينده حجاب استاندارد را رعايت نکنند از ورود آنان به جلسات مطبوعاتی سخنگو و اعضای هيات دولت ممانعت به عمل خواهد آمد.

اعتماد نوشته «ظاهرا قرار بوده اين تصميم از روز گذشته عملی شود اما با وساطت برخی افراد مساله به دادن تذکر به خانم های خبرنگار محدود شده ولی در عين حال به آنان اعلام کرده اند از هفته آينده اجرايی خواهد شد.»

راه اندازی تلويزيونی به زبان فارسی، کردی و عربی توسط دولت ترکیه

‏واحد مرکزی خبر وابسته به صدا و سيمای حکومت اسلامی روز سه شنبه 25 اکتبر 2007، از آنکارا گزارش داد که ترکيه در صدد راه اندازی کانال ‏تلويزيونی روزنامه «بوگون» در شماره روز چهارشنبه 26 دسامبر 2007 خود، با اشاره به دستور «رجب طيب اردوغان»، نخست وزير تركيه برای ‏راه اندازی کانال تلويزيونی جدید جديدی به زبان های فارسی، عربی و کردی، نوشت: «هدف از تاسيس اين تلويزيونی تقويت روابط اقتصادی و فرهنگی با ‏كشورهای همسايه و منطقه است.» در این خبر تاکيد شده است که پخش موزيک، برنامه های ورزشی و ‏فرهنگی و خبر بخش عمده کانال تازه تلويزيون ترکيه به فارسی، کردی و عربی خواهد بود.‏

به گزارش اين روزنامه، تلويزيون فارسی يکی از بخش های تلويزيون دولتی ترکيه «تی آر تی» خواهد بود. فعاليت ‏تلويزيون های خصوصی در ترکيه و در همسايگی ايران آزاد است و گفته می شود که بيش از 110 شبکه ‏تلويزيونی خصوصی در اين کشور فعاليت دارند.

راه اندازی شبکه 24 ساعته آذری فارسی توسط اسرائیل

نشريه «يالثارات» وابسته به انصار حزب الله در تهران، در شماره اخير خود خبر داد که اسرائيل قصد ‏دارد از «يک شبکه 24 ساعته آذری - فارسی برای مقابله با جمهوری اسلامی استفاده کند.»

‎‎تلويزيون های فارسی در خارج‏‎‎

حکومت اسلامی با راه اندازی هر گونه تلويزيونی که خارج از نظارت رهبر حکومت اسلامی ‏و نماينده او در اين امور، يعنی رييس صدا و سيما و رقابت جناح این حکومت، مانع از آن شده که ده ها شبکه تلويزيونی فارسی وابسته به جناح های حکومت به ویژه جناح دوم خرداد در خارج ‏از کشور فعاليت کنند.‏ شمار آنان که با 10 شبکه در سال 83 آغاز شد هم اکنون به نزديک 30 شبکه رسيده است.‏

اين در حالی است که صدا و سيمای رسمی حکومت اسلامی، راديوها و تلويزيون هايی به زبان کشورهای ‏همسايه راه اندازی کرده است.‏

همچنین در سال های اخير تعدادی از دولت ها نيز بودجه هايی را برای راه اندازی تلويزيون های فارسی زبان اختصاص ‏داده اند.‏

اولين دولت در اين زمينه، دولت آمريکاست که از سال 2003 پخش برنامه ماهواره ای فارسی را با نام تلويزيون ‏صدای امريکا آغاز کرد. کنت تاملينسون، رئيس هيات روسای پخش راديو تلويزيونی آمريکا که بر «وی او ‏ای» نظارت دارد در سال 2003 به روزنامه واشنگتن پست گفته بود که هدف از راه اندازی اين تلويزيون «اين است ‏که مردم ايران از گزينه ای غير از برنامه های خبری کنترل شده توسط دولت ايران برخوردار شوند.»

اين شبکه تلويزيونی در 4 سال گذشته پس از تصويب بودجه 75 ميليون دلاری، گسترش ‏بيش تری يافته و روزانه چندين ساعت برنامه به فارسی پخش می کند.‏

دومين مورد از اين گونه تلويزيون ها پس از آن مطرح شد که پارلمان هلند به پيشنهاد فرح کريمی نماينده حزب ‏سبز هلند و فان بالن از حزب ليبرال طرحی را از تصويب پارلمان هلند گذراند که براساس آن اين کشور بودجه ای ‏را برای راه اندازی يک شبکه تلويزيونی اختصاص می داد؛ تلويزيونی که قرار بود با همکاری روزنامه نگاران ‏ايرانی که اخيرا ايران را ترک کرده بودند راه اندازی شود. راه اندازی اين تلويزيون اما پس از مخالفت حکومت اسلامی ‏ايران سرانجام متوقف شد.‏

سومين تلويزيون فارسی که خبر تاسيس قريب الوقوع آن طی يک سال و نيم گذشته مورد توجه قرار گرفته، ‏تلويزيون شبکه جهانی بی بی سی است.‏

در اين ارتباط، نايچل چپمن مدير سرويس جهاني بی بی سی در مهر 1385 اعلام کرد: «در درجه اول به اين علت ‏که تقاضا برای اين تلويزيون وجود دارد، ما بررسی های گسترده ای در اين باره در ايران انجام داده ايم و می ‏دانيم که شمار قابل توجهی از مردم ايران دارای ديش يا آنتن ماهواره اند و به اخبار و مسائل سياسی روز ‏علاقمندند، می خواهند سرويس جهانی بی بی سی چنين امکاناتی عرضه کند.»

وی گفته با اشاره به سابقه 65 ساله بی بی سی در پخش برنامه راديويی فارسی گفته بود: «شمار شنوندگان اين ‏برنامه قابل توجه است و تقاضا برای رسانه ای جديد وجود دارد ولی واقعيت اين است که اگر قرار باشد اين ‏رسانه تاثير زياد داشته باشد لازم است تلويزيون نيز در کنار آن قرار داشته باشد، به همين جهت است که امروز ‏تصميم گرفتيم قصد به راه انداختن تلويزيون فارسی را اعلام کنيم.»

بی بی سی اعلام کرده است که اين تلويزيون از اوايل سال 2008، کار خود را آغاز ‏خواهد کرد.‏

محکومیت حکومت اسلامی ایران، توسط نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر

* سازمان عفو بین الملل، با انتشار بیانیه ای خطاب به سیدعلی خامنه ای و سایر مقامات حکومت اسلامی ایران، آزادی کلیه دانشجویان بازداشت شده را خواستار شد. این سازمان از مقامات ایران خواسته تا از شکنجه دانشجویان پرهیز کند، اجازه دسترسی به خانواده، وکیل و مراقبت پزشکی را به زندانیان بدهد.

* سازمان دیده بان حقوق بشر، با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: دولت ایران باید فورا اتهاماتی را که با انگیزه های سیاسی علیه فعالان حقوق زنان به دلیل شرکت در یک تجمع مسالمت آمیز مطرح شده، کنار بگذارد. مقامات ایرانی باید جلوه جواهری و مریم حسین خواه را بدون تاخیر آزاد کنند. مدیر بخش خاورمیانه سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: به نظر می رسد هیچ پایانی برای آزار و اذیت فعالان حقوق زنان ایرانی توسط مقامات دولت ایران وجود ندارد. همچنین دو تن دیگر از فعالان حقوق زنان به نام های روناک صفارزاده و هانا عبدی هردو ۲۱ ساله به اتهام اقدام علیه امنیت ملی در زندان سنندج بسر می برند.(دیده بان حقوق بشر ۲۶/۹/۸۶)

* هانس گرت پوترینگ، رئیس پارلمان اروپا، خواستار آزادی ۲۸ دانشجوی زندانی در ایران شد. وی هم زمان اعدام ماکوان مولوزاده را به دلیل جرمی که در ۱۳ سالگی مرتکب شده است، به شدت محکوم کرد. رئیس پارلمان اروپا گفته است، مسئولان ایرانی باید به طور کامل خانواده ها و وکیلان مدافع این دانشجویان را از سرنوشت آن ها مطلع کنند.

* مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قطعنامه ای را علیه نقض حقوق بشر در ایران شامل «شکنجه، شلاق زدن، قطع عضو، سنگسار و اعدام در ملاء عام» با ۷۳ رای موافق، ۵۳ رای مخالف و ۵۵ رای ممتنع تصویب کرد. در این قطعنامه ضمن ابراز نگرانی بسیار جدی، به این امر اشاره می کند که شواهد معتبری از ادامه خشونت هایی چون سنگسار به عنوان نوعی مجازات برای مرگ، شکنجه و مجازات های بی رحمانه و غیر انسانی و تحقیر کننده شامل شلاق زدن و قطع عضو و اعدام های متعدد در ملاء عام وجود دارد. در این قطعنامه نسبت به دستگیری فعالان و خشونت علیه جنبش زنان که برای بدست آوردن حقوق خود تلاش می کنند، ابراز نگرانی شده است. این قطعنامه خواستار توجه جدی به خشونت ها و تبعیض هایی شده است که علیه مذاهب، اقلیت های قومی و نژادی و به ویژه علیه مذهب بهائیت در ایران صورت می گیرد. قطعنامه از جمهوری اسلامی ایران خواسته است که چه در قانون و چه در عمل همه نوع تبعیض را نسبت به اقلیت ها و همچنین موارد دیگر نقض حقوق بشر را برطرف کند. همچنین از دولت ایران درخواست شده که اعدام در ملاء عام و سنگسار را کنار بگذارد و از اذیت و آزار، ارعاب و شکنجه مخالفان سیاسی و فعالان حقوق بشر دست بردارد و کسانی را که به شکل مستبدانه و به خاطر باورهای سیاسی شان زندانی شده اند، آزاد کند.

* سازمان عفو بین الملل با صدور بیانیه ای خطاب به مقامات ایرانی در رابطه با وضعیت محمود صالحی ابراز نگرانی کرد و نوشت: ما مسئولین زندان را مسئول سلامتی محمود صالحی می دانیم و خواستار تضمین سلامتی وی و مداوای هرچه سریع تر او هستیم. ما از دستگاه قضایی ایران می خواهیم که دلایل منطقی و قانع کننده زندانی کردن محمود صالحی را توضیح دهند. ما شدیدا اعتراض خود را از زندانی کردن محمود صالحی بخاطر فعالیت سندیکایی مسالمت آمیز ابراز می داریم. ماخواستار آزادی بی قید و شرط محمود صالحی بعنوان یک زندانی سیاسی هستیم.

محمود صالحی، از بنیان گذاران اتحادیه خبازان سقز، سخنگوی کميته هماهنگی برای ايجاد تشکل های کارگری، در تاريخ ۱۱ دسامبر در حالي که در بيهوشی مطلق به سر می برد، از زندان مرکزی شهر سنندج به بيمارستان توحيد اين شهر منتقل شد. محمود صالحی در تاريخ چهارم تا دهم دسامبر به مدت شش روز به علت بي‌توجهی و محروميت از مداوای موثر چندين بار به حالت اغما فرو رفته است.

* برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» و «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» در نامه ای به سران حکومت اسلامی ایران خواستار رسیدگی فوری به وضعیت «محمود صالحی» شده است.

در بخشی از این نامه خطاب به سران حکومت اسلامی، آمده است: برنامه نظارت از سوی کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری مطلع شده که وضعیت جسمانی آقای «محمود صالحی»، سخنگوی کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری و رئیس سابق صنف کارگران خباز شهر سقز در استان کردستان که در حال حاضر در زندان بسر می برد، بسیار وخیم می باشد. وضعیت سلامتی او در حال حاضر به گونه ای است که زندگی وی را به شدت تهدید می کند.

برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، در نامه خود ضمن ابراز نگرانی شدید در خصوص وضعیت «محمود صالحی» از سران حکومت اسلامی خواسته است تا تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی «محمود صالحی» را تضمین نموده و اطمینان دهند که وی از هرگونه مداوای پزشکی و در صورت نیاز، از امکانات درمانی خارج از محیط زندان برخوردار خواهد بود.

برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، همچنین دستگیری «محمود صالحی» را خودسرانه توصیف کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط این رهبر جنبش کارگری شده است.

جمهوری اسلامی قطعنامه لغو اعدام را نمی پذیرد

روزنامه حکومتی جام جم، 2 دی ماه 1386 برابر با 23 دسامبر 2007، نوشت: محمد جواد لاریجانی دبير ستاد حقوق بشر قوه قضاييه در مورد تصويب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل كه خواستار تعليق موقتي مجازات اعدام در كشورهای جهان می ‌شود، اظهار داشت: اين ‌كه كشورهايی قاطعانه بخواهند اين موضوع را به همه كشورها تحميل كرده و آن ‌را به موضوع ايديولوژيك تبديل كنند معقول و درست نيست.

لاريجانی خاطرنشان كرد: در كشور ما به لحاظ برهان حقوقی، مساله اعدام، مساله مردودی نيست و مورد قبول بسياری از حقوقدانان است؛ از لحاظ شرعی نيز در موارد مختلفی، حكم اعدام را به ويژه در قصاص داريم و اين خود دليل بسيار محكمی است زيرا در قوانين ما اين حكم وجود دارد بنابراين موضع كشور ما رد يك چنين نظری است.

لاريجانی با بيان اين‌كه اين خط بسيار اشتباهی است كه آن را در صحنه جهانی دنبال می ‌كنند ادامه داد: اين مساله نه معقول و نه درست است كه هر از چند وقت يك بار موضوعی به عنوان يك موضوع ايديولوژيك كه غربی ‌ها آن را برای خود جالب می ‌دانند، مطرح می ‌شود و می ‌خواهند به ديگر كشورها صادر كنند.

دبير ستاد حقوق بشر قوه قضاييه درباره‌ تصويب پيش ‌نويس قطعنامه كانادايی عليه حقوق بشر در حکومت اسلامی در مجمع عمومی سازمان ملل نيز اظهار داشت: بسيار اسفبار است كشورهای غربی و اروپايی كه بدترين ركورد را در حقوق بشر دارند و امروز هيچ آبرويی در امر حقوق بشر ندارند، خود را مرجع كرده و برای دنيا در مورد حقوق بشر نظر می ‌دهند.

لاريجانی با تاكيد بر اين ‌كه قطعنامه مذكور كاملا سياسی است و از خصومت كشورهای غربی عليه دنيايی اسلام حكايت دارد اظهار داشت: ما در مقابل چنين حركت‌ هايی محكم می ‌ايستيم و از حيثيت دنيای اسلام دفاع خواهيم كرد.

آزادی کاظم دارابی، تروریست حکومت اسلامی توسط دولت آلمان

کاطم دارابی، پس از آزادی از زندان راهی تهران شد و در فرودگاه مهرآباد با استقبال رسمی مقامات حکومت اسلامی روبرو شد. علاوه براین برای وی، یک کنفرانس مطبوعاتی نیز ترتیب داده بودند.

تمام خبرگزاری های داخلی و خبرگزاری های مهم خارجی از بازگشت «کاظم دارابی»، از اعضای شورای گروه ترور گروهی از فعالان سیاسی مخالف حکومت اسلامی ايران در رستوران «ميکونوس» برلين پايتخت آلمان خبر دادند.

رابط و واسطه معامله پشت پرده دولت آلمان و ایران برای آزادی دارابی، علاء الدين بروجردی رئيس کميسيون امنيت و سياست خارجی مجلس هفتم بود که وی از چهره های امنيتی حکومت اسلامی است.

در پای پلکان هواپيما، معاون وزارت خارجه از دارابی استقبال کرد و سپس دارابی در يک مصاحبه مطبوعاتی شرکت کرد.

دارابی گفت که همسرش لبنانی است و به همين دليل هم عربی بلد است و هم لهجه اش کمی فارسی- عربی است. همکاران دارابی در ترور میکونوس نیز لبنانی بودند، از جمله «راحیل» که او نیز مانند دارابی به جبس ابد محکوم شده بود و هم زمان با دارابی آزاد شد و آلمان را ترک کرد نیز لبنانی است که تیر خلاص در رستوران میکونوس به قربانیان زد.

شکی نیست که آزادی دارابی، نتیجه معامله بزرگ تر و مهم تری بین مقامات دولت آلمان و حکومت اسلامی بوده است.

چند تن از مقامات حکومت اسلامی در لیست «اینترپول»

«آلبرتو نيسمان»، دادستان کل آرژانتين که در مرکز بين‌المللی مبارزه با تروريسم (ای.دی.سی)، سخنرانی می ‌‌كرد، با طرح اتهامات جديدی علیه حکومت اسلامیف گفت: رهبران ايران، نه تنها در بمب ‌گذاری مرکز يهوديان آميا ـ که منجر به کشته شدن 85 نفر شد ـ دخالت داشته ‌اند، بلکه بمب ‌گذاری سفارت اسرائيل در بوينوس ‌آيرس ـ که به کشته شدن 29 تن ديگر منجر شده است ـ هم با دستور و حمايت مالی و برنامه ‌ريزی مقامات ارشد دولت ايران انجام شده است.

او همچنين اضافه كرد: به خاطر اين ‌که آرژانتين در دوره رياست ‌جمهوری «کارلوس منم»؛ يعنی آغاز دهه نود ميلادی، معامله هسته ‌ای و فروش تجهيزات آن و همچنين آموزش تکنسين‌ های هسته ‌ای ايرانی را تعليق و سپس آن را قطع كرد، ايران نيز به آرژانتين واکنش نشان داد، به گونه ‌ای که در وهله نخست، خواست که آرژانتين در اين باره بازنگری كند و سپس تهديد و سرانجام، اقدام به اين بمب ‌گذاری ‌ها در آرژانتين كرد؛ اين شيوه ايران است که با بی ‌رحمی با شرکای تجاری خود برخورد می ‌‌كند! او ادامه داد: رای قاطع اينترپل در زمينه اعلام هشدارهای قرمز برای رهبران ايرانی، نشانگر تاييد بين ‌المللی جامعه جهانی در زمينه دخالت ايران در بمب ‌گذاری ‌های دهه نود ميلادی در کشور آرژانتين است و هم ‌اکنون جامعه جهانی، اين موضوع را پيگيری می ‌كند که ايران هر چه سريع تر، مظنونانی را که اينترپل برای آنان هشدار قرمز صادر كرده، تحويل دادستان‌ های آرژانتينی دهد.

نيسمان، همچنين می گويد: تلفن تهديد‌آميزی از سوی ايران به خانه او شده كه وی را به مرگ محکوم کرده‌ اند، اما او نگرانی ندارد.

آلبرتو نيسمان که از سه سال پيش دادستان اصلي پرونده آميا در آرژانتين شده، اعلام کرده است که پس از واقعه «‌هولوکاست»، بمب ‌گذاری های مراکز يهوديان در آرژانتين، بزرگ ترين عمليات عليه يهوديان در تاريخ جهان به شمار می ‌رود. او همچنين تاکید نمود كه بمب‌ گذاری آميا بنا بر دستوری است که در جلسه شورای امنيت ملی ايران در ماه آگوست سال 1993 در شهر مشهد گرفته شده و در آن، رئيس ‌جمهور وقت، ‌هاشمی رفسنجانی، وزير اطلاعات وقت، علی فلاحيان و شمار ديگری از وزرای ايرانی و رهبران سياسی، دستور اين سری بمب ‌گذاری ‌ها را صادر كر‌ده‌ اند و اين هدف به وسيله محسن ربانی، رايزن فرهنگی ايران انجام پذيرفته که در آن زمان، برای شرکت در اين جلسه، به ايران مسافرت كرده بود. او همچنين ادامه داد: اين تصميم‌ گيری همچنين به حزب ‌الله لبنان انتقال پيدا کرد و «عماد مغنيه» نيز آن را با نام «عمليات ويژه» هدايت كرد و وظيفه آن را بر عهده يک لبنانی ديگر به نام «ابراهيم برو» گذاشت. او گفت: چهره «ابراهيم برو» به وسيله يک زن آرژانتينی که در هنگام حمله و برخورد او با وانت سواری به ساختمان مرکز يهوديان شاهد ماجرا بوده، شناسايی شده است.

مجمع عمومی پليس بين الملل در مراکش روز چهارشنبه هفتم نوامبر 2007، با دو سوم آرا علی فلاحيان، وزير اطلاعات در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی، محسن رضايی، فرمانده پيشين سپاه پاسداران، سه ايرانی ديگر و يک لبنانی را به اتهام مشارکت در بمب گذاری مرکز همياری يهوديان، آميا، در پايتخت آرژانتين، در فهرست افراد «تحت تعقيب» خود قرار داد.

علاوه بر علی فلاحيان و محسن رضايی، برای احمد وحيدی، فرمانده پيشين نيروی قدس سپاه پاسداران، محسن ربانی، رايزن فرهنگی پيشين سفارت ايران در آرژانتين و احمدرضا اصغری، دبير سوم اين سفارتخانه اخطار قرمز صادر شده است.

اين تصميم پس از آن در هفتاد و ششمين مجمع عمومی پليس بين الملل در مراکش اتخاذ شد که دادگاهی در آرژانتين حکم جلب نه مقام ايرانی را صادر و از پليس بين الملل خواست تا آن ها تعقيب بين المللی شوند.

ایران - جمهوری آذربایجان؛ رقابت یا وحشت؟

لوک آلنات (رادیو اروپای آزاد، رادیو آزادی)

در روستای نارداران، واقع در۴۵ کيلومتری شهر باکو در جمهوری آذربايجان، بولوارهای تنگ و پرپيچ و خم با مغازه هايی که تنگاتنگ يکديگر در خيابان های خاکی اين روستا بنا شده اند، شبيه يک راهرو هستند.

برديوارهای سنگی اين روستا، به جای تصاوير و اعلاميه های تبليغاتی تجاری، شعارهای «درود بر خمينی» يا «مرگ بر آمريکا و اسرائيل» به چشم می خورند که با دست نوشته شده اند.

در مسجد محلی روستا يک پيشوای ايرانی سرگرم موعظه خوانی است. مردها چهارزانو زده و غرق شنيدن سخنان او هستند. پرده ای که قسمت زنان را از مردان جدا می کند، با نسيم ملايم باد حرکت می کند.

پيشوای ايرانی می گويد: «مردمان جمهوری آذربايجان و ايران ساليان سال است که با يکديگر خواهر و برادرند. آن ها هم خون، همزبان و دارای دين ايمان مشترکند. بين آن ها هيچ تفاوتی وجود ندارد.»

اکثريت مردم ايران و جمهوری آذربايجان را مسلمانان شيعی تشکيل می دهند و دست کم بيست و پنج درصد جمعيت ايران ترک های آذری هستند.

اما گذشته از شباهت های قومی - فرهنگی، مسائل بسياری نيز وجود دارد که اين دو کشور را از هم جدا می سازد. جمهوری آذربايجان با دولتی عمدتا غيرمذهبی، پس از فروپاشی شوروی سابق مشتاق است تا ثروت انرژی خود را صرف تضمين روابط خود با دولت های قوی غرب و شرق کند.

در حالی که ايران، که دارای يک حکومت اسلامی است، با سياست های جدال آميزی که در قبال اروپا و آمريکا به پيش گرفته است، خود را از جامعه بين المللی منزوی تر می سازد.

با اين حال روابط ميان باکو و تهران در منطقه مهم و حياتی دريای خزر، بحرانی به نظر می رسد. روابط ميان اين دو کشور طی هفته های گذشته، با توجه به محاکمه و زندانی شدن پانزده مرد تبعه جمهوری آذربايجان که به جرم جاسوسی و خبررسانی از سفارتخانه ها و شرکت های غربی در جمهوری آذربايجان به سازمان اطلاعات ايران دستگير شده بودند، شديدا مورد توجه قرار گرفته است.

اين محاکمه که در اوائل ماه اکتبر در پشت درهای بسته در باکو آغاز شد، در دهم ماه دسامبر با صدور احکامی که دادگاه عليه متهمين صادر کرد به پايان رسيد. متهمين که همگی اعضای گروه «نيما»، يک گروه کوچک اسلامگرا هستند، به اتهام همکاری با نيروهای اطلاعتی ايرانی و طراحی يک کودتا عليه دولت «الهام علی اف» محاکمه شدند.

رهبر اين گروه که يک روحانی جوان است، داشتن هرگونه ارتباطی با سازمان اطلاعات ايران را تکذيب کرده است، با اين حال به چهارده سال زندان محکوم شد.

دولت ايران نسبت به اتهامات وارده، در رابطه با تلاش برای متزلزل ساختن دولت جمهوری آذربايجان و رای نهايی دادگاه عليه پانزده متهم، شديدن ابراز خشم کرده است.

مقامات دولت ايران سفير جمهوری آذربايجان در تهران را به دفتر وزارت خارجه فراخوانده اند واقدامات دادگاه جمهوری آذربايجان را «نمايشی خنده دار» خواندند. اما رای هيئت منصفه دادگاه جمهوری آذربايجان، واکنشی جدی ازجانب مقامات نگران آن کشور نسبت به گسترش موقعیت حکومت اسلامی و اسلام شيعه طرفدار ايران در کشورشان است...

سفیر ایران در باکو احضار شد

المار ممديارف، وزير امور خارجه جمهوری آذربايجان به خبرنگاران گفت که سفير ايران، روز سه شنبه به وزارت امور خارجه اين کشور احضار شده است.

جمهوری آذربایجان می گوید در بازجویی از عده ای که نزدیک به یک سال پیش دستگیر شده اند، به اطلاعاتی دست یافته که نشان می دهند، این مخالفان، با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تماس بوده اند تا در جمهوری آذربایجان کودتا کنند.

يک دادگاه جمهوری آذربايجان، روز ۱۰ دسامبر اعضای گروهی را به جرم ارتباط با نيروهای ويژه ايران و طرح ريزی یک کودتا به ۲ تا ۱۴ سال زندان محکوم کرد.

اين گروه که تعدادشان پانزده نفر ذکر شده، در ژانويه ۲۰۰۷ توسط وزارت امنيت داخلی جمهوری آذربايجان دستگير شدند.

وزير امور خارجه آذربايجان گفت: «از ايران خواسته شده است که درباره جزئيات اين امر توضيح دهد. ما سفير ايران را به وزارت امور خارجه احضار کرديم و همه اطلاعات مربوطه را در اختیار آن ها گذاشتيم.» ممديارف از سفير ايران خواسته است که اين اطلاعات را به تهران منتقل کند.

احضار سفیر آذربایجان در ایران

پیش تر وزارت امور خارجه ايران روز شنبه بيست چهارم آذر ماه 1386 با احضار سفير جمهوری آذربايجان، مراتب اعتراض خود را نسبت به آنچه که «ادعاهای واهی» خوانده، به وی ابلاغ کرده بود.

به گزارش خبر گزاری جمهوری اسلامی ايرنا، مرتضی صفاری، مديرکل مشترک المنافع و قفقاز وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ايران، با احضار عباسعلی حسن اف، سفيرجمهوری آذربايجان، اتهامات مطرح شده در رسانه ها و سازمان های دولتی جمهوری آذربايجان را «واهی و بی پايه قلمداد» کرد و خواهان «عذرخواهی» مقامات ذيربط شد.

رسانه های ايران اطلاعات بيش تری درباره دليل اين احضار منتشر نکرده اند، اما در همين زمينه روز شنبه وزارت امنيت جمهوری آذربايجان اعلام کرد پانزده نفر به اتهام «خيانت»، «آشوب» و «انتقال اطلاعات» مربوط به فعاليت های آمريکا، بريتانيا و اسرائيل در اين کشور به منابع امنيتی جمهوری اسلامی، به زندان محکوم شده اند.

به گزارش خبرگزاری آسوشيتد پرس، يک دادگاه جنايی جمهوری آذربايجان روز دوشنبه اعضای «گروه سعيد» را به اتهام همکاری با «یک نهاد امنيتی ایران» به زندان محکوم کرده است.

در بيانيه وزارت امنيت جمهوری آذربايجان تصريح شده اين افراد، اطلاعاتی از سفارتخانه های غربی، شرکت ها، خطوط لوله نفت و همچنين کارکنان خارجی که در جمهوری آذربايجان مشغول به فعاليت بوده اند را طی سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ به ايران منتقل کرده اند.

اين بيانيه تصريح کرده است که دو عضو اين گروه مکررا با مقام های امنيتی ايران در تهران و ديگر شهرهای اين کشور ملاقات کرده اند. به گفته وزارت امنيت جمهوری آذربايجان، اين افراد در ايران آموزش ديده و هنگام بازداشت مقاديری نقشه و پول از آن ها کشف و ضبط شده است.

بنابر بيانيه وزارت امنيت جمهوری آذربايجان، سعيد داداشبيلی، رهبر اين گروه که در يک شرکت حفاری آمريکايی مشغول به کار بوده، در صدد کسب حمايت حکومت اسلامی ایران برای تصرف قدرت و تاسيس يک حکومت اسلامی در اين کشور نفت خيز بوده است.

گزارش 16 سازمان اطلاعاتی ارشد آمریکا دردباره فعالیت های اتمی حکومت اسلامی ایران

شورای اطلاعات ملی آمریکا سازمانی است که از 16 سازمان اطلاعاتی ارشد آمریکا از جمله سازمان اطلاعات مرکزی (سیا) تشکیل شده است و بالاترین ارگان اطلاعاتی آمریکا به شمار می رود.

مقامات اطلاعاتی آمریکایی ادعا کرده اند که در دو سال گذشته، تمایل ایران به دستیابی به سلاح هسته ای کم تر از چیزی بوده که دولتمردان آمریکایی ادعا می کرده اند.

در گزارش شورای اطلاعات ملی آمریکا، ادعا شده است که ایران برنامه اش برای دستیابی به سلاح هسته ای را در سال 2003 متوقف کرده است. اما در این گزارش هشدار داده شده که ایران به غنی سازی اورانیوم ادامه می دهد و ممکن است بتواند در عرض هشت سال آینده، سلاح هسته ای تولید کند.

به گفته این مقامات این مسئله بدین معنی است که ایران به فشارهای دیپلماتیک حساس است. مقامات کاخ سفید در اولین واکنش گفتند که این گزارش «خبر خوبی» است، اما در عین حال نشان می دهد که خطر دستیابی ایران به سلاح هسته ای، کماکان «مشکلی جدی» است.

بر اساس این گزارش، ایران در سال 2007 «پیشرفت چشمگیری» در تزریق گاز به سانتریفوژها به قصد غنی سازی اورانیوم داشته است. غنی سازی اورانیوم پروسه ای است که برای تولید مواد اولیه موردنیاز برای ساخت سلاح هسته ای لازم است.

اما نویسندگان گزارش با «اطمینان نسبی» اعلام کرده اند که ایران در استفاده از تجهیزات جدیدش هنوز «با مشکلات تکنیکی قابل توجهی روبروست.» نویسندگان گزارش این طور نتیجه گیری می کنند که ایران تا دوره زمانی 2010 تا 2015 به اورانیوم غنی شده کافی برای ساخت سلاح هسته ای دست نخواهد یافت.

در حالی این گزارش منتشر می شود که جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا ماه گذشته هشدار داد ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای «برای جلوگیری از جنگ جهانی سوم حیاتی است.» سران حکومت اسلامی، از این گزارش استقبال کردند.

واکنش ها نسبت به این گزارش

بلافاصله پس از انتشار گزارش سازمان های اطلاعاتی آمریکا، بحث در مورد محتوای آن، نتیجه گیری های سیاسی مندرج در آن و دلائل انتشار این گزارش در این موقعیت زمانی خاص بالا گرفت. در داخل آمریکا، به جز نومحافظه کاران که به شدت به مقابله با آن پرداختند، انتشار این گزارش کم کم مورد انتقاد دیگر بخش های سیاسی آمریکا نیز قرار گرفت. روز 12 دسامبر، سناتور های جمهوریخواه طرحی برای یک کمیسیون مشترک از دو حزب برای بررسی مجدد داده های اطلاعاتی در این گزارش و تطبیق این اطلاعات با نتیجه گیری های سیاسی مندرج در آن پیشنهاد داده اند.

معنای این سخن روشن و آشکار است. دولت آمریکا با کاهش بار تخاصمات بین دو کشور به حکومت امکان می دهد تا به نوبه خود یک گام به جلو گذاشته و بن بست کنونی را بگشاید. راه حل نیز همان طور که هم البرادعی و هم سارکوزی گفته اند، آسان و در دسترس است و آن، همکاری همه جانبه با آژانس بین المللی انرژی اتمی است.

کاندوليزا رايس، وزیر خارجه آمریکا به ‏خبرنگارانی كه همراه با وی به اتيوپی سفر می ‌كردند، گفت: «به ايرانی ‌ها می ‌گويم از گشايشی كه در برابرتان ‏قرار گرفته برای تعليق كار بر روی چرخه سوخت استفاده كنيد اين چيزی است كه همه از آن نگران هستند. ‏اجازه دهيد بنشينيم و درباره اين كه چطور می ‌توانيد برنامه هسته ای غيرنظامی داشته باشيد كه خطر اشاعه ‏نداشته باشد، گفتگو كنيم.» (سایت روز، 15 آذر) ‏

گریگوری شولتی، نماینده آمریکا در سازمان انرژی اتمی، از این نیز فراتر رفته و سخنانی عمیقا آشتی جویانه بیان داشته است که یکی از اهداف سیاسی گزارش اطلاعاتی را بخوبی بازگو می کند: «آنچه گزارش سازمان ملی برآوردهای اطلاعاتی به ما می گويد اندکی اميدبخش است چون نشان می دهد که رهبران ايران در سال ۲۰۰۳، زير فشار بين المللی، فعاليت های بخصوصی در زمينه تسليحاتی را متوقف کردند، در نتيجه شايد معنی اش اين باشد که رهبران ايران آماده اند تا برای جلب اعتماد جهانی، گام های بيشتری بردارند و ما را به سر ميز مذاکره رهنمون شوند.

بنابراين ما به دستيابی به راه حلی ديپلماتيک خوشبين هستيم. رهبران ايران نمی توانند از پيروزی خودشان حرفی بزنند. تنها پيروزی، تجديد مذاکرات، و درواقع، توافق برسر رويکردی خواهد بود که فن آوری هسته ای را در حد کمال هنری آن، در دسترس ايران بگذارد و دسترسی ايران به سوخت هسته ای را تضمين کند.» (مصاحبه با رادیو فردا، 14 آذر)

احمدی نژاد، رییس جمهوری اسلامی، این گزارش را بزرگ ترین پیروزی ایران در 100 سال اخیر قلمداد کرد. بدنیال آنه عوامل ریز و درشت حکومت و وابستگان جناح های ان در داخل و خارج ادعای احمدی نژاد را تکمیل کردند.

«حسین درخشان»، یکی از نویسندگان خارج کشور طرفدار حکومت اسلامی در در مقاله ای در سایت «ایرانیان» نوشت: «این ماجرا به نظر من بزرگ ترین پیروزی سیاست خارجی کل تاریخ جمهوری اسلامی است و واقعا باید به خاطرش به لاریجانی و احمدی‌نژاد عمیقا تبریک گفت...»

«مسعود بهنود»، نوشت: «اين که سازمان اطلاعاتی آمريکا اعلام کرده است که ايران از چهار سال قبل عمليات مربوط به توليد سلاح های هسته ای خود را متوقف کرده است، گرچه هنوز زودست تا اثرش در کاهش التهاب های موجود اندازه گيری شود، اما تا همين جا پيروزی بزرگی است که آقای احمدی نژاد آسان نمی تواند آن را مال خود کند.»

بهنود، در ادامه مقاله به دفاع از خاتمی پرداخته و می نوسسد: «با توجه به گزارش، توقف برنامه‌ های تولید سلاح هسته‌ای در سال 2003 در زمان ریاست جمهوری خاتمی اتفاق افتاده که امروز در این گزارش منعکس شده است، احمدی ‌نژاد و همکارانش باید از خاتمی و تیم مذاکره کننده آن زمان قدردانی کنند نه اینکه آنان را مورد حمله قرار دهند.» (مصاحبه با آفتاب، 22 آذر 1386)

«مسعود بهنود»، در سرمقاله ای سایت «روز»، با عنوان «نگرانی از واکنش شتابزده دولت» در 15 آذر ماه به چاپ رساند، نوشت: «هم زمان با ابراز شادمانی محمود احمدی نژاد و مقامات دولتی نسبت به انتشار گزارش اطلاعاتی جديد ‏سازمان امنيت ملی آمريکا درباره فعاليت های هسته ای ايران، بسياری از تحليل گران ‏توجه داده اند که اين گزارش مثبت نيست و می تواند دامی باشد.‏..»

«هوشنگ امیر احمدی»، از لابیست کمپانی های نفتی آمریکا نوشت: «اين گزارش هديه ای است به دولت احمدی نژاد زيرا تصويری را که رسانه ها و دولت آمريکا از آيت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد ارائه داده است تصحيح می کند.»

کمشکش های آمریکا با حکومت اسلامی ایران در سال 2007

خبرگزارى آسوشيتدپرس در گزارشى به بررسى ديدگاه و اظهارات مقام هاى عالى رتبه آمريكايى در خصوص ايران طى سال جارى ميلا‌دى -2007- پرداخته است. سایت حکومتی آفتاب توشت: در زير نگاهى به سخنان شديد همراه با كمى ديپلماسى مقامات ارشد آمريكا از ماه ژانويه 2007 تاكنون خواهيم داشت.

- جرج بـوش رئـيـس جـمهور آمریکا در تاريخ 6 آگوست در يك كنفرانس خبرى در كمپ ديويد گفته بود: از نگاه من، اين دولت ايران است كه بايد به ما نشان دهد كه آيا آن ها نيروى مثبتى هستند يا خير. ما به فعاليت خود در جهت انزواى آن ها ادامه خواهيم داد، زيرا تا جايى كه ما مى دانيم، آن ها نيروى مثبتى نيستند! بوش همچنين در سخنرانى در انجمن ملى نظاميان آمريكايى در 28 آگوست مدعى شده بود: نقش فعال ايران در پيگيرى فناورى كه مى تواند منجر به تسليحات هسته ‌اى شود، در عين حال خواهد توانست منطقه اى كه در حال حاضر به بى ثباتى و خشونت شناخته شده است را در قالب يك هولوكاست هسته‌اى تهديد كند. وى در آن زمان مدعى شد كه اقدامات ايران امنيت همه كشورها را تهديد مى كند. رئيس جمهور آمريكا در 3 اكتبر در اتاق بازرگانى و صنايع لنكستر نيز گفته بود: در ايران ما با كشورى روبرو هستيم كه رئيس جمهور آن خواستار نابودى اسرائيل است. به عقيده من، آمريكا از هم پيمان خود - اسرائيل - دفاع خواهد كرد. اما ما گفته ‌ايم زمانى كه ايران برنامه هسته اى خود را تعليق كند، ما آماده ايم با رئيس جمهور آن بر سر يك ميز بنشينيم. بوش در يك كنفرانس خبرى در 17 اكتبر نيز در سخنانى كه با واكنش هاى شديد جهانى روبه رو شد، ابراز عقيده كرد و گفت: من به مردم گفته ‌ام كه اگر خواستار جلوگيرى از جنگ جهانى سوم هـسـتـنـد بـايـد بـه جـلـوگيرى از دستيابى ايران به دانش ساخت سلا‌ح هسته ‌اى هم علا‌قه مند باشند. بوش همچنين در 7 نوامبر در يك كنفرانس خبرى به همراه نيكلا‌س ساركوزى همتاى فرانسوى خود مدعى شد، ايده ايران هسته ‌اى خطرناك است. بنابراين، اكنون زمان آن است كه ما از طريق ديپلماتيك اين مشكل را حل كنيم.

- رابرت گيتس وزير دفاع آمريكا در 15 ژانويه در مقر فرماندهى ناتو در بروكسل گفت: ايرانى ها به روشنى معتقدند كه ما در عراق گرفتار شده ايم و آن ها در موقعيتى هستند كه به طرق مختلف ما را تحت فشار قرار دهند. به نظر من، زمانى كه آن ها آماده ايفاى نقش سـازنـده‌ اى در عراق باشند آنگاه ما مى توانيم فرصت تعامل با آن ها را داشته باشيم. گيتس همچنين در اظهاراتى براى موسسه امور امنيت ملى يهوديان در 16 اكتبر مدعى شد ما هيچ ترديدى نسبت به ماهيت دولت و طرح هاى هسته ‌اى ايرانى ها ، مقاصد آن ها در عراق و تمايلا‌تشان در منطقه خليج فارس نداريم.

- کاندولیزا رايـس، وزيـر امـور خـارجـه امـريـكـا در مصاحبه ‌اى با شبكه تلويزيونى فاكس نيوز در 24 فوريه گفته بود: اگر ايران غنى سازى اورانيوم و فعاليت هاى بازفرآورى را تعليق كند، من آماده ام با همتاى ايرانى خود و يا نماينده ايران در هر زمانى ديدار كنم. ما آماده انجام مذاكرات كامل در هر زمان و در هر مكانى هستيم. رايس همچنين در تاريخ 11 اكتبر در جريان سفر به مسكو به خبرنگاران گفت: ايران تاريخچه‌ اى از عدم پاسخ گويى به سئوالا‌ت مهم درباره برنامه هسته ‌اى خود دارد كه اين فناورى مى تواند منجر به مواد هسته ‌اى با قابليت ساخت سلا‌ح شود! وى 25 اكتبر هم ادعا كرده بود كه متاسفانه دولت ايران هم چنان به رد پيشنهاد مذاكره به جاى تهديد صلح و امنيت ادامه مى دهد.

- ديك چنى، معاون رئيس جمهور آمريكا در جريان يك كنفرانس خبرى در استراليا در 24 فوريه گفت: ما معتقديم كه كشورى هم چون ايران اگر به قدرت هسته‌اى دسـت يـابـد بـا يـك مـشـكـل جدى مواجه خواهيم شد. وى روز 11 مى نيز با حضور بر روى عرشه ناو «يو اس اس جان سى استنيس» در خليج فارس گفت: ما براى جلوگيرى از دست يابى ايران به سلا‌ح هسته ‌اى و تسلط آن بر منطقه در كنار سايرين خواهيم ايستاد و در كنار دوستان خود و در مخالفت با تهديدهاى استراتژيك و افراط ‌گرايى قرار داريم. چنى در موسسه مطالعات خاور نزديك واشنگتن در 21 اكتبر نيز مدعى شد: كشور ما و كل جامعه بين‌المللى نمی ‌تواند كشورى را كه به دنبال تمايلا‌ت تروريستى خود است تحمل كند. ما اجازه دستيابى ايران به سلا‌ح هسته‌اى را نمی ‌دهيم.

- تـام كـيسى، سخنگوى وزارت خارجه آمريكا در اول ژانـويـه گـفـت: ايـرانـی ‌هـا بـا تـعليق فعالیت های غنی سازی اورانـيوم در حالى كه اين درخواست از آن ها وجود دارد، موافقت نكردند. متاسفانه اين به معناى آن است كه ما مسير تحريم‌ ها را دنبال كنيم.

- نيكلا‌س برنز معاون وزير خارجه آمريكا در يك نوامبر گفت: تا زمانی که ایران درخواست شوراى امنيت را نقض مي كند و همكارى كاملى با آژانس بین المللی انرژی اتمى ندارد، اين اقدامات هزينه‌اى را براى آن ها در برخواهد داشت و اين هزينه افزايش انزوا و تحريم ‌هاى شديد است.

- دريــادار ویلیام فالون، رئیس فرماندهی مركزى آمريكا در مصاحبه ‌اى با شبكه الجزيره كه در تاريخ 21 سپتامبر منتشر شده گفت: من انتظار جنگ با ايران را ندارم و اين همان مساله ‌اى است كه ما به دنبال آن هستيم.

- ساموئل بودمن وزير انرژى امريكا در تاريخ 13 نوامبر: ما متقاعد شده ایم که آن ها در حال توسعه تسليحات هسته‌ اى هستند! ما تمام تلا‌ش خود را به كار می ‌گيريم تا با استفاده از روش ‌هاى ديپلماتيك با اين مساله مقابله كنيم.

بزرگ ترين تامين کننده بنزين ايران به قرارداد خود پايان می‌دهد

روزنامه اعتماد، روزنامه آیت الله کروبی، رییس سابق مجلس شورای اسلامی، 22 دسامبر 2007 نوشت: در حالی که دور دوم سهميه بندی بنزين از امروز آغاز می شود خبرگزاری رويترز در خبری آورده است؛ «بزرگ ترين تامين کننده بنزين ايران به قرارداد خود با ايران پايان می دهد.»

بنابر ادعای رويترز، شرکت ويتولی سوئيس که بزرگ ترين تامين کننده بنزين ايران به شمار می رود، قرارداد با سابقه خود را برای تامين بنزين ايران، سال آينده پايان می دهد.

منابع مطلع با اعلام اين خبر افزوده اند که ويتولی اين تصميم را به اين دليل گرفته است که در سال مالی ۲۰۰۷ و در قرارداد موجود با ايران با زيانی ۷۰ ميليون دلاری مواجه شده است. اين منابع هيچ دليل سياسی را پشت اين تصميم دخيل ندانسته اند. رويترز در ادامه گزارش خود تاکيد کرده به علت عدم دسترسی به مقامات ايران و سخنگوی ويتولی اظهارنظری در اين زمينه تاکنون صورت نگرفته است.

منابع تجاری اعلام کرده اند که شرکت ويتولی يکی از بزرگ ترين تامين کننده بنزين ايران بود. در حالی که هنوز جايگزين اين شرکت برای تامين منابع بنزين مشخص نشده است، به طور معمول هند، هلند، فرانسه و امارات تامين کنندگان سنتی بنزين ايران هستند.

بر اساس اين گزارش، ايران برای کاهش هزينه واردات به سهميه بندی روی آورده است. ايران در حال حاضر به تمام سوخت ها يارانه می دهد به طوری که راننده ها ۱۰۰ تومان (معادل ۱۱ سنت) بابت هر ليتر بنزين می پردازند.

اجرای طرح سهميه بندی در ماه ژوئن (تيرماه) سبب شد که حجم واردات بنزين در ماه های اکتبر و نوامبر به 315 هزار تن (۸۸ هزار بشکه در روز) کاهش پيدا کند. اين در حالی است که اين ميزان حدود ۶۰ درصد پايين تر از سطح پيش از سهميه بندی بنزين است که معادل ۷۷۰ هزار تن در ماه ژوئن ارزيابی می شد.

سال گذشته در آغاز سهمیه بندی بنزین اعتراضات وسیعی در تهران و شهرستان ها بر علیه حکومت اسلامی راه افتاده بود.

کاهش تراز تجاری اتحادیه اروپا با ایران

کميسيون تجاری اتحاديه اروپا از کاهش تراز تجاری اين اتحاديه با ايران نسبت به سال گذشته خبر داده است. يورواستات، وابسته به کميسيون تجاری اتحاديه اروپا، گزارش داد حجم مبادلات تجاری ايران با کشورهای عضو اتحاديه اروپا کاهش قابل توجهی را طی ماه های اخير به نمايش گذاشته است.

بر اساس گزارش يورو استات، مبادلات ايران و كشورهای 27 گانه عضو اتحاديه اروپا کاهشی به ميزان حدود 11 درصد طی هشت ماهه نخست سال 2007 را شاهد بوده اند.

آمارها نشان می دهد که صادرات اتحاديه اروپا به ايران در اين مدت 17 درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال 2006 نشان می دهد.

در مجموع مبادلات طرفين در هشت ماهه نخست سال 2007 به 15.6 ميليارد يورو رسيده است. اين در حالی است که مجموع اين مبادلات در مدت مشابه سال گذشته 17.36 ميليارد يورو اعلام شده بود.

ایران مقام نخست فرار مغزها در جهان

یک کارشناس اقتصادی در ایران تاکید کرد: فقر سرمایه‌ های فكری و ذهنی بسیار مخرب‌ تر و حساسیت برانگیزتر از كمبود سرمایه‌گذاری ‌های خارجی است. علی دینی تركمانی، گفت: با توجه به شرایط فعلی ایران اگر بازارهایمان را هم بر روی سرمایه‌ گذاری خارجی باز كنیم، حاصل چندانی به همراه ندارد زیرا ایران مقام نخست فرار مغزها در جهان دارد و سرمایه‌ های ذهنی در كشور باقی نمی‌ مانند كه بتوانند فناوری ‌های همراه با سرمایه‌گذاری ‌های خارجی را بومی‌سازی كنند.

وی ادامه داد: گذشته از این ما در جذب سرمایه ‌های خارجی نیز ناموفق عمل می‌ كنیم و به عنوان مثال، جمهوری آذربایجان طی سال ‌های 90 تا 2007 موفق به جذب 14 میلیارد دلار سرمایه خارجی شده، اما طی همین مدت ایران تنها سه میلیارد دلار سرمایه خارجی را جذب كرده است.(از سایت آفتاب)

مشکل فزانیده ایران با مواد مخدر

مشکل ایران با مواد مخدر فزاینده است. ۳۱ درصد مواد تولید شده در افغانستان به ایران راه پیدا می‌ کند. میزان مصرف مواد وارد شده به ایران در خود کشور حدود ۵۰۰ تن است. مشکل هروئین، که بسیار ارزان است، مشکل عمده است.

محمدرضا جهانی، جانشین دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر حکومت اسلامی در گفتگو با خبرگزاری حکومتی «فارس»، آمار تازه ‌ای را در مورد مشکلات ایران با مواد مخدر اعلام کرد. وی گفت: در آخرین جلسه اجلاس جهانی مواد مخدر که در آگرا (هندوستان) برگزار شد، بنابر بررسی ‌های سازمان ملل مشخص شد که ۳۱ درصد مواد مخدر تولید شده در کشور افغانستان وارد خاک ایران می ‌شود. وی افزود: با توجه به تولید حدود ۸۲۰۰ تن مواد مخدر (بر حسب تریاک) در افغانستان، میزان مواد مخدر وارداتی به ایران معادل حدود ۲۵۰۰ تن است که از این میزان حدود ۷۰۰ تن مواد مخدر در ایران مصرف می‌ شود. بنابر گفته‌ این مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر، میزان کشفیات پلیس از کل ۲۵۰۰ تن مواد وارد شده به ایران حدود ۵۰۰ تن است. بقیه‌ مواد که حدود ۱۳۰۰ تن می‌شود، از کشور عبور کرده و «ترانزیت می‌شود.»

این افزایش تولید بلافاصله در بازار مواد مخدر در ایران تاثیر خود را نمایان می‌ سازد. مواد در مجموع ارزان هستند؛ به ویژه هروئین به قیمتی بسیار ارزان در دسترس است. آمار سازمان ملل قیمت هر گرم هروئین را در ایران ۵/۳ دلار تخمین می ‌زند.

شایان ذکر است که باندهای وابسته به ارگان رنگارنگ سرکوب حکومت اسلامی، نقش مهمی در قاچاق و توزیع مواد مخدر دارند و از این طریق میلیاردها دلار به جیب می زنند.

افزایش تولید تریاک در افغانستان

تولید تریاک در افغانستان رو به رشد است. بنابر آمار سازمان ملل، تولید تریاک در افغانستان در سال ۲۰۰۶ برابر با ۶۱۰۰ تن بوده است. مقدار آن در سال ۲۰۰۷ به ۸۲۰۰ تن رسیده، ‌یعنی حدود ۱۳۵ درصد رشد کرده است.

مرگ و میر معتادان

میزان مرگ و میر معتادان بر پایه‌ تخمین ‌هایی که در این مورد وجود دارد، هم چنان بالاست. مرکز اروپایی نظارت بر مواد مخدر و اعتیاد، تعداد این افراد را سالانه میان ۷۰۰۰ تا ۸۰۰۰ تن تخمین می ‌زند. در آلمان اما این تعداد در سال ‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ از ۲۰۳۰ به ۱۳۲۹ نفر کاهش یافته ‌است.

اوج گیری درگیری ها در افغانستان

در آخرین روز سال 2007 درگیری های افغانستان اوج گرفت. شانزده مامور پلیس و هفت سرباز ارتش ملی افغانستان و یک سرباز کانادایی در چند حادثه در جنوب و جنوب شرق این کشور کشته شدند. نیروهای کانادایی مستقر در فرودگاه قندهار می گویند در پی انفجار یک مین کنار جاده در قندهار یک سرباز کانادایی کشته و چهار تن دیگر زخمی شدند.

پییر ببین سکای، مسئول روابط عمومی این نیروها، به بی بی سی گفته است این رویداد دیروز در ولسوالی ژیری هنگامی رخ داد که موتر حامل این نظامیان با مین جا سازی شده در کنار جاده برخورد کرد. نیروهای کانادایی می گویند این مین پس از برخورد موتر(خودرو) سربازان گشتی این نیروها با یک مین در ولسوالی ژیری منفجر شد.

از سال دو هزار و یک این هفتاد و پنجمین نظامی کاناداست که در رویداد های مختلف در افغانستان کشته می شود.

از سوی دیگر ازمری بشری، سخنگوی وزارت داخله (کشور) افغانستان می گوید طالبان ۱۶ مامور پلیس را در ولایت قندهار کشته اند. بشری به بی بی سی می گوید شبه نظامیان طالبان روز شبه (۸ جدی/دی) بر یک پاسگاه پلیس در منطقه کاریز ولسوالی میوند حمله کرده و این ماموران پلیس را با خود بردند.

او گفت: «دیروز ما اطلاع حاصل کردیم که دشمنان مردم افغانستان، تمامی شانزده پلیسی را که در پاسگاه بودند، در جریان عقب نشینی به شهادت رساندند ولی تاهنوز اجساد این افراد را پیدا نکرده ایم، اما به پلیس قندهار وظیفه داده ایم تا این اجساد را جستجو کنند.»

ژنرال غلام علی وحدت، فرمانده پلیس منطقه جنوب افغانستان، به بی بی سی گفت شبه نظامیان در حمله به این پاسگاه اسلحه و تمام امکانات آن را با خود بردند.

وزارت دفاع افغانستان با پخش یک نامه خبری می گوید در چند حادثه در مناطق مختلف 7 سرباز ارتش ملی این کشور کشته و چهار تن دیگر زخمی شده اند. در خبرنامه آمده است چهار سرباز در پی برخورد یک موتر ارتش در ارزگان کشته و دو تن دیگر زخمی شدند. وزارت دفاع می گوید یک سرباز دیگر در هنگام انفجار یک مین جاسازی شده در یک پل در ولسوالی زرمت ولایت پکتیا کشته شد. به گفته وزارت دفاع دو تن دیگر این سربازان با واژگون شدن یک موتر ارتش در ولایت زابل کشته و دو تن دیگر زخمی شدند.

در سال گذشته عملیات طالبان بر علیه نیروهای خارجی و افغانی شدیدتر گردید و هنوز هم بخش هایی از افغانستان در کنترل طالبان است. از سوی دیگر، وضعیت مردم نه تنها بهبودی پیدا نکرده است، بلکه وضعیت زنان و کودکان بسیار ناگوار است.

فلسطین

بی بی سی: کميته بين المللی صليب سرخ گفته است که اسرائيليان با روش هايی که در پيش گرفته اند، فلسطينيان را از داشتن يک زندگی عادی که در شان و منزلت انسان هاست محروم کرده اند.
اظهارات مقامات صليب سرخ جهانی غيرمترقبه بوده است چون اين گروه معمولا موضعی خنثی و غيرسياسی دارد. صليب سرخ جهانی می گويد که شرايط در نوار غزه و کرانه باختری رود اردن تا جايی فضاحت بار است که هيچ ميزان کمکی واقعا موثر نخواهد بود و فقط اقدام سياسی فوری جوابگوی اين وضعيت است.

باتريس مجوند، مدير عمليات صليب سرخ در خاورميانه می گويد: «دليل اين که ما دست به اقدامی سياسی زده ايم اين است که به نظر ما کمک های انسانی اين مشکل را حل نخواهد کرد. تمام منطقه نوار غزه به لحاظ اقتصادی در مخمصه قرار دارد و زندگی ساکنان آن به يک کابوس اقتصادی تبديل شده است. اين وضعيتی نيست که سازمان های امدادرسانی بتوانند حل کنند.»

بانک جهانی نيز گفته است که افزايش کمک های خارجی و اصلاح دولت فلسطينيان تاثير چندانی نخواهد داشت مگر اين که اسرائيل محدوديت های خود در مورد تردد و تجارت فلسطينيان را کاهش دهد.

بانک جهانی همچنين با تقاضای فلسطينيان برای کمک مالی به ميزان پنج ميليارد و ششصد ميليون دلار در سه سال آينده موافقت کرده است.

تقاضای صليب سرخ جهانی و بانک جهانی از اسرائيل برای کاهش محدوديت های اين کشور عليه فلسطينيان در حالی مطرح شده است که هفته آينده کشورهای کمک کننده به فلسطينيان در پاريس، پايتخت فرانسه، تشکيل جلسه خواهند داد.

اسرائیل «شهرک های یهودی نشین» را گسترش می دهد

گزارش ها از اسرائیل حاکی است که دولت این کشور علیرغم مخالفت فلسطینیان، درصدد است صدها واحد مسکونی جدید را در شرق بیت المقدس و کرانه باختری رود اردن احداث کند.

وزیر امور بیت المقدس در کابینه اسرائیل گفته است که دولتش هرگز وعده نداده بود ساخت و ساز شهرک های یهودی نشین را متوقف خواهد کرد و سکنا دادن شهروندان اسرائیل وظیفه این دولت است.

«اکنون صلح» (Peace Now)، گروه مدافع صلح در اسرائیل، می گوید مطلع شده است که دولت اسرائیل هزینه ساخت پانصد آپارتمان در محله حار هوما در شرق بیت المقدس را در بودجه سال آینده خود منظور کرده است. بنا به طرح جدید دولت اسرائیل برای گسترش شهرک های یهودی نشین شرق بیت المقدس و کرانه باختری، ساخت 240 آپارتمان نیز برای گسترش شهرک یهودی نشین «معالی ادومیم»، واقع در حومه بیت المقدس، در نظر گرفته شده است.

گروه «اکنون صلح» در سال 1978 و در جریان گفتگوهای صلح اسرائیل و مصر در اسرائیل تشکیل شده است.

یکی از سخنگویان تشکیلات خودگردان فلسطینی گسترش شهرک های یهودی نشین را محکوم و دولت اسرائیل را متهم کرد که تلاش دارد نتیجه گفتگوهای صلح در آناپولیس آمریکا را بی تاثیر کند.

در جریان کنفرانس صلح آناپولیس، دو طرف توافق کردند طرح صلح سال 2003 موسوم به «نقشه راه» را احیا کنند. در این طرح از اسرائیل خواسته شده کلیه فعالیت های شهرک سازی خود را متوقف کند و فلسطینیان نیز همه فعالیت های پیکارجویان را مهار و متوقف کنند.

اما کمی پس از آناپولیس دولت اسرائیل مزایده ای را برای ساخت سیصد واحد مسکونی در حار هوما اعلام کرد.

اسرائیل پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967 بخش شرقی بیت المقدس را خاک اسرائیل خواند اما این ادعا از سوی جامعه بین المللی به رسمیت شناخته نشده است.

هم اکنون ده ها هزار نفر در شهرک های یهودی نشین در شرق بیت المقدس زندگی می کنند. رافی ایتان، وزیر امور بیت المقدس در کابینه اسرائیل در یک گفتگوی رادیویی گفت: «حار هوما بخش مکمل بیت المقدس است و اسرائیل ساخت و ساز در این ناحیه را متوقف نخواهد کرد.»

حمله اسرائيل به سوريه

يكی از اخبار مهمی که در سال 2007 از سوی رسانه ‌های غربی و منطقه دور ماند و كسی نیز درباره آن سخنی نگفت، حمله اسرائيل به سوريه بود.

در 6 سپتامبر سال 2007 هواپيماهای اسرائيلی هدفی را در شمال سوريه بمباران کردند. اسرائيل تاکنون از فاش كردن ماهيت اين هدف خودداری کرده و جزئيات اين عمليات را اعلام نكرده است.

آمريكا هم از اظهارنظر در اين مورد خودداری می ‌كند. اما بعضی رسانه ‌های آمريكايی يك هفته بعد از آن حمله، ادعا كردند كه هدف يك تاسيسات هسته ‌ای بوده كه سوريه با كمك كره شمالی مشغول ساخت آن بود. اين ادعا را دولت سوریه رد کرده است.

کنفرانس صلح «آناپوليس»

تنها كنفرانس صلح ميان اسرائيل و فلسطينی ‌ها در سال 2007، كنفرانسی بود كه به ابتكار آمريكا و با حضور بعضی مقامات عرب در منطقه آناپوليس ايالت مريلند آمريكا در ماه نوامبر برگزار شد.

اين اولين نشست صلح رسمی ميان سران اسرائيل و فلسطين در 7 سال گذشته بود. اين كنفرانس دستاورد چندانی به نفع صلح نداشت و تنها به سخنرانی جورج بوش، محمود عباس و ايهود المرت گذشت.

خبرگزاری رويترز، نتايج نظرسنجی ای را منتشر كرد كه اخیرا تهيه شده است، نشان می ‌دهد که 74 درصد مردم فلسطين و اسرائيل، كنفرانس آناپوليس را يك شكست می ‌دانند. اين نظرسنجی همچنين نشان می ‌دهد كه مردم اسرائيل و فلسطين، به برقراری صلح در سال 2008 هم اعتقادی ندارند.

پروژه سپر موشكى اسرائيل با ۲۰۷ ميليون دلار

به گزارش خبرگزارى فرانسه، ايهود باراك وزير جنگ اسرائيل در نشست هفتگى كابينه تصريح كرد كه سيستم جديد ضد راكتى تا دو سال و نيم آينده عملياتى خواهد شد و ظرف پنج سال آينده ۲۰۷ ميليون دلار هزينه مى برد. وى افزود: توسعه سيستم ضد راكتى موسوم به «گنبد آهنى» يك طرح فورى در برابر موشك هاى كوتاه برد به شمار مى رود و اولين فاز آن در نزديكى شهرك سديروت به اجرا در خواهد آمد. وزارت جنگ رژيم اسرائيل به دليل ناتوانى در برابر موشك هاى مبارزان فلسطينى با فشارهاى شديد داخلى روبه رو است.

عراق

يونيسف، با انتشار گزارشى اعلام كرد: با گذشت بيش از چهار سال از حمله آمريكا به عراق، زندگى ميليون‌ ها كودك عراقى هنوز در خطر خشونت، سوء‌تغذيه و از هم گسيختگى در آموزش و پرورش است.

به گزارش خبرگزارى فرانسه از بغداد، صندوق كودكان سازمان ملل در گزارش خود گفت كه شمار كمى از نوجوانان عراقى در امتحانات نهايى تابستان گذشته شركت كردند، آب نوشيدنى كافى هم چنان كمياب است و حدود يك هزار و‪ ۳۵۰ كودك در سال ۲۰۰۷ دستگير شدند.

طبق اين گزارش، به طور ميانگين‪ ۲۵ هزار كودك عراقى و خانواده ‌هايشان هر ماه مجبور به ترك خانه و كاشانه خود در جستجوى پناهگاهى در ساير نقاط اين كشور می شوند.

يونيسف در اين گزارش، كه «راجر رايت» نماينده ويژه اين سازمان در عراق تهيه كرده ‌است، گفت فقط‪ ۲۸ درصد نوجوانان‪ ۱۷ ساله در امتحانات امسال براى گرفتن ديپلم دبيرستان شركت كردند و در مناطق جنوبى و مركزى عراق تنها ۴۰ درصد نمره قبولى گرفتند.

اين گزارش می ‌افزايد شمار كودكانى كه به سن دبستان رسيده اما به مدرسه نمي‌روند، در سال ۲۰۰۶ بالغ بر‪ ۷۶۰ هزار نفر بود اما اين رقم در سال گذشته ميلادى افزايش يافت چرا كه كودكان آواره بيش ترى مجبور به ترك تحصيل شدند.

در پايان سال، ۲۰۰۷ حدود‪ ۷۵ هزار كودك عراقى در ارودگاه‌ ها يا سرپناه‌ هاى موقت موقت زندگى می ‌كنند كه يك چهارم آن ها كودكانى هستند كه از زمان بمب گذارى فوريه ‪ ۲۰۰۶ در حرمين شريف سامرا بی ‌خانمان شده ‌اند.

در گزارش يونيسف آمده است كه در سال «۲۰۰۷ صدها كودك جان خود را در خشونت ‌ها از دست داده يا زخمى شده ‌اند و شمار بيش ترى نيز نان ‌آور خانواده خود را در عمليات انفجارى يا آدم ربايى از دست داده ‌اند.»

گزارش مجله‌ تايم: عراق سومين كشور فاسد جهان؛ نرخ بيكارى در عراق تقريبا 50 درصد است

مجله‌ تايم در گزارشى عدم تمايل پناهندگان عراقى را براى بازگشت به سرزمين ‌شان بررسى كرده است. در اين گزارش آمده است: «اين سئوالى است كه خانواده ‌هايى هم چون اوادى و صدها هزار بغدادى پناهنده‌‌ ديگر هر روز از خود می ‌پرسند. با فرو نشستن جنگ خون بار فرقه‌ اى كه آن ها را از شهرشان بيرون كرده است، وسوسه‌ بازگشت به ميهن در آن ‌ها نيز افزايش يافته است. در هفته ‌هاى اخير چندين هزار پناهنده‌ عراقى كه بيش ترشان از سوريه هستند به خانه‌ شان بازگشته ‌اند. سوريه قوانين جديد و سختى در مورد داشتن ويزا اعمال كرده است تا عراقی ‌ها را به خانه ‌هايشان بازگرداند و به موج ‌هاى جديد پناهندگان در مرزهايش اجازه ورود را به كشورش ندهد. بسيارى از عراقی ‌هاى پناهنده پس اندازشان تمام شده است و ديگر نمی ‌توانند در بيرون از عراق به زندگى ادامه دهند. (دولت عراق پيشنهاد داده است تا به عراقی ‌هايى كه موافقت می ‌كنند تا به خانه ‌ياشان بازگردند، پول بدهد و به طور رايگان آن ها را از مرزها به داخل كشور منتقل كند.) شايد به طور آشكارى تاكنون عراقی ‌هاى كم ترى از اردن به عراق بازگشته ‌اند. اردن مقصد ترجيحى عراقی ‌هاى تحصيل كرده و طبقه متوسط هم چون خانواده‌ اوادى است.»

مجله‌ آمريكايى تايم افزوده است: «آژانس‌هاى بشر دوستانه تخمين می ‌زنند كه 750 هزار عراقى در اردن و يك و نيم ميليون تن ديگر در سوريه حضور دارند...

اين گزارش می ‌افزايد: «در حقيقت وضعيت بغداد هيچ شباهتى به وضعيت عادى ندارد و هنوز تا بغداد امن فاصله دارد. شمار كشته ‌هاى جنگ ‌هاى فرقه‌ اى پايين آمده است اما هيچ سنى جرات نمی ‌كند كه به محله ‌هاى شيعه برود و بر عكس اين موضوع نيز صادق است. فرماندهان نظامى آمريكا كه تلاش ‌هايشان منجر به كاهش شديد خشونت ‌ها در عراق شده است، هشدار داده ‌اند كه زياد دل بسته‌ اين آمار نشويم. ژنرال ديويد پترائوس، فرمانده ارشد نيروهاى آمريكايى در عراق در ششم دسامبر به روزنامه ‌نگاران گفت: هيچ كسی از مشاهده كور سويى در انتهاى تونل حرف نمی ‌زند. هيچ نظامی ‌اى وجود ندارد كه در رسيدن به آخر خط خوشحالى كند.

تايم می ‌افزايد: «... پاييز امسال مقام بلندپايه‌ ضد فساد دولت به دليل ترس از ترور، پناهنده‌ آمريكا شد. در سه سال گذشته 31 تن از كارمندانش كشته شدند. قاضى رادى حمزالرادى پيش از ترك عراق تخمين زد كه 18 ميليارد دلار از سال 2004 ناپديد شده است. وى در جلسه‌ كنگره در ماه اكتبر در واشنگتن گفت كه فساد واقعا هر آژانس و وزارت را حتى بعضى از قدرت مندترين مقامات عراقى را نيز تحت تاثير خود قرار داده است. بسيارى از اين پول ناپديد شده به منظور پروژه‌ هاى بنيادى و بهبود خدمات اصلى در نظر گرفته شده بود. بغداد بدون اين سرمايه ‌گذارى حياتى از كمبود برق آب و بنزين و گازوئيل رنج خواهد برد. هيچ داده‌ى اقتصادى قابل اعتمادى وجود ندارد، اما به نظر می ‌رسد كه نرخ بيكارى تقريبا 50 درصد باشد.

... اما پارلمان عراق هنوز موضوعات مهم را به كنار می ‌گذارد. وضعيت كركوك - كه كرد‌ها، عرب ‌ها و گروه قومى سومى يعنى تركمن‌ ها ادعاى مالكيت آن را دارند - قرار بود پيش از پايان امسال مشخص شود. مقامات عراقى و آمريكايى هم اكنون اعلام كرده ‌اند كه رای ‌گيرى در اين مورد بايد به زمان ديگرى موكول شود؛ همين طور رای ‌گيرى در مورد بودجه. پيشرفتى در تصويب لوايح تقسيم درآمدهاى نفت و مشخص كردن مرزهاى استان‌ ها در نسبت با ماه‌ هاى گذشته انجام نشده است...

تمام اين موارد تصوير نااميد كننده‌اى را براى پناهنده‌ هاى عراقى هم چون خانواده‌ى اوادى ترسيم می ‌كند...»

گزارش گاردين از وضعيت زنان در عراق

بی بی سی: پس از حمله نظامى به عراق در ماه مارس 2003، دولت آمريكا ادعا كرد كه وضعيت حقوقى و آزادى زنان اين كشور بهتر خواهد شد. اما مارك لاتيمر، گزارشگر روزنامه گاردين (چاپ بريتانيا)، پس از سفرى كه به عراق داشته، وضعيت زنان اين كشور را طور ديگرى ديده است.

او مى گويد كه نه تنها وضعيت زنان اين كشور بهتر نشده بلكه به ميزان زيادى بدتر هم شده است. اين گزارشگر در مقاله اى بلند (كه اخيرا به چاپ رسيد)، از تجاوز جنسى به زنان عراقی، سوزاندن آن ها و قتل شان نوشته است. در اين جا چكيده اى از اين گزارش را مى خوانيم:

جورج بوش، رييس جمهور آمريكا، در ماه مارس سال 2004 ميلادى گفت كه «پيشرفت در استقرار آزادى در خاورميانه باعث شده است كه زنان اين منطقه هم حقوق بيش ترى داشته باشند و هم اميد تازه اى به آينده خود... تجاوز به زنان در زمان حكومت صدام حسين براى بى حيثيت كردن خانواده هاى مخالف رژيم سابق به پايان رسيده است.»

اما آنچه در عراق كنونى مى گذرد با آنچه سه سال پيش از آقاى بوش شنيديم، خيلى فاصله دارد. حتى در دوران صدام زنان عراقي، از جمله زنان كرد اين كشور، به خاطر برخوردار بودن از حقوق و پشتيبانى قانون مورد قبطه ديگر زنان كشورهاى عرب بودند. آن ها در حوزه تجارت، آموزش و همچنين در ادارات دولتى پست هاى بالايى داشتند و حقوق آن ها تحت پوشش قانون خانواده تا حد زيادى محفوظ بود. اما از زمان حمله نظامى آمريكا به عراق، تمام پيشرفت هايى كه براى رسيدن به آن ها نيم قرن زمان لازم بوده، در حال از بين رفتن است.

در بيش تر نقاط عراق زنان به قدرى احساس نا امنى مى كنند كه فقط در صورتى از خانه خارج مى شوند كه يك خويشاوند مرد آن ها را همراهى كند. همه گروه هاى مسلح مهم، از جمله آن هايى كه به دولت وابسته هستند، از روى عادت به زنان تجاوز جنسى مى كنند. آمار قتل زنان در سراسر عراق به حد بی سابقه اى رسيده است.

سازمان ملل متحد، در ماه اكتبر امسال گزارشى منتشر كرد و در آن نسبت به افزايش قتل هاى ناموسى در منطقه نيمه خودمختار كردستان عراق به شدت ابراز نگرانى كرد. اين سازمان تائيد كرد كه تنها در شش ماه اول سال 2007، 255 قتل ناموسى در اين منطقه صورت گرفته است كه سه چهارم مقتولين سوزانده شده اند.

پزشكان عراقى به بازرسان سازمان ملل گفته اند كه سوختگى ها ناشى از خودسوزى بوده است. در گزارش سال 2006 سازمان ملل آمده است: «سوختگى اين زنان بين هفتاد تا صددرصد است كه پزشكان مى گويند توسط خود قربانى صورت گرفته است.»

اما فعالان حقوق بشر مى گويند كه اگر اين سوختگى ها ناشى از خودسوزى بوده است به اين خاطر بوده كه زنان وادار به اين كار شده اند.

قوانين جزايى عراق مجازات هاى سبكى را براى قتل هاى ناموسى يا آزار زنان به خاطر مسائل «ناموسى»، در نظر گرفته است به طورى كه برخى از مردها فقط جريمه نقدى بايد پرداخت كنند. يوسف عزيز، وزير حقوق بشر در دولت محلى كردستان عراق، مى گويد كه قوانين اين منطقه در اين زمينه اصلاح شده اند اما مدافعان حقوق زنان مى گويند كه به رغم تغيير در قانون اساسى عراق و قوانين كردستان، قتل هاى ناموسى هم چنان رخ مى دهد.

يكى از اين فعالان براى من تعريف كرد كه وقتى از مردى پرسيده چرا مى خواسته خواهرش را به ظن داشتن رابطه نامشروع به قتل برساند او جواب داده «چون ما الان در عراق دموكراسى داريم.» ظاهرا اين مرد فكر مى كند كه دموكراسى يعنى اين كه همه مجازند هر كارى كه مى خواهند، انجام بدهند.

اما حماقت اين مرد از يك واقعيت مهم پرده بر مى دارد: در نظام جديدى كه دولت عراق براى توسعه اين كشور پياده كرده، مشاجرات خانوادگى به طور فزاينده اى نه در دادگاه ها بلكه توسط مراجع مذهبى يا طایفه اى حل مى شود...

به گفته مسئول يكى از سازمان هاى زنان در بغداد كه نمى خواست نامش افشا شود، گفت: «صدام يك ديكتاتور بود اما لااقل ما در زمان حكومت او آزادى داشتيم كه از منزلمان بيرون بياييم. آن زمان فقط يك مجرم بود - صدام - اما الان مجرمان همه جا هستند. زنان ديگر نمى دانند كه چه كسى آن ها را آزار خواهد داد.»

اعتراف به شكست در عراق

مقامات آمريكايی در سال 2007، درباره شرايط عراق و جنگ در اين كشور، در ماه ژانويه اعلام کردند كه نظاميان آمريكايی در عراق افزايش می ‌يابند. 6 ماه بعد اولين گروه از سربازان تازه نفس و نيروی كمكی ارتش آمريكا وارد عراق شدند. اين گروه كه شامل 30 هزار نيروی جديد بود در مناطق به شدت ناآرام عراق از جمله بغداد مستقر شدند.

در ماه ‌های پايانی سال، پنتاگون اعلام کرد که مشغول تهيه طرح كاهش نيروها در سال 2008 است.

جورج بوش و مقامات ارشد دولت آمریکا در سخنان و اظهارنظرات رسانه‌ ای خود به اشتباهات بعد از جنگ اعتراف كردند و از تغيير راهبرد در اين كشور خبر دادند.

مهم‌ ترين عامل اين تغيير راهبرد، گفتگو و توافق با شبه نظاميان «سنی» بود كه به گفته مقامات آمريكايی، اين از مهم ‌ترين دلايل آرام شدن اوضاع كنونی در عراق است. همچنین آرام کردن شیعه ها توسط حکومت اسلامی ایران.

از زمان شروع جنگ عراق در سال 2003 تا پايان سال 2007، دست كم 3897 نفر از نظاميان آمريكايی در اين كشور كشته شدند.

از ديگر تحولات عراق در اين سال خروج نسبی نيروهای نظامی انگليس از جنوب عراق و شهر بصره بود. اين نيروها در ماه دسامبر، طبق برنامه ‌ريزی قبلی شهر بصره را ترك كردند و امنيت و كنترل امور اين شهر را به دست نیروهای عراقی ‌سپردند.

پنج ميليارد دلار درآمد نفتی عراق در ماه گذشته

درآمد عراق از محل فروش نفت در ماه گذشته ميلادی به حدود پنج ميليارد دلار رسيد. روزنامه الدستور به نقل از عاصم جهاد سخنگوی وزارت نفت عراق با اعلام اين خبر نوشت عراق در ماه گذشته ميلادی 58 ميليون و 900 هزار بشکه نفت صادر کرد که 44 ميليون بشکه به ارزش سه ميليارد و 600 ميليون دلار از طريق بندر بصره و بندر خور العميه در جنوب و 14 ميليون و 900 هزار بشکه به ارزش يک ميليارد و 300 ميليون دلار از طريق بندر جيهان ترکيه صادر شد.

سخنگوی وزارت نفت تاکيد کرد ميزان درآمد عراق از محل فروش نفت به صورت ماهانه اعلام خواهد شد.

جنگ تركيه در كردستان عراق

تهديدهای مقامات سیاسی - نظامی تركيه، برای حمله به كردستان عراق، در نيمه سال 2007 نوعی تبليغات انتخاباتی برای احزاب داخلی تركيه و به ويژه حزب حاکم «حزب عدالت و توسعه اسلامی» بود.

اما در هفته ‌های پايانی سال 2007 اين تهديد عملی شد و اولين گروه از سربازان ترك وارد کردستان عراق شدند. بعدها معلوم شد كه آمريكا از اين عمليات باخبر بوده و شروع حمله با چراغ سبز واشنگتن همراه بوده است.

حملات زمينی و هوايی تركيه به شمال عراق و مواضع سازمان کارگران کرد «پ.ک.ک» در روزهاي پايانی سال 2007 شدت گرفت، به‌ طوری كه گزارش‌ ها از تلفات نزديك به 200 نفری اين حملات برای كردهای شمال عراق حكايت دارد. تاكنون ارتش تركيه بيش از 200 نقطه و هدف را در شمال عراق مورد حمله قرار داده است.

اوج گیری خشونت در پاكستان

وزارت کشور پاکستان اعلام کرد که بی نظير بوتو، نخست وزير سابق اين کشور طی انفجاری که در اجتماع انتخاباتی در شهر راولپندی رخ داد، جان باخته است.

۲۷ دسامبر، در يک راهپيمايی تبلیغاتی در راولپندی بی نظیر بوتو با شليک گلوله مورد حمله قرار گرفت و کشته شد. پس از آن، شخص بمب گذار خود را منفجر کرد و دست کم 20 تن را از پای درآورد.

در روز 18 اکتبر 2007 نیز ساعاتی پس از ورود بی نظیر بوتو به کراچی، یک تروریست انتحاری خود را در میان جمعیتی که برای استقبال از نخست وزیر پیشین پاکستان گرد آمده بودند، منفجر کرد که به کشته شدن 139 نفر منجر گردید.

پليس پاکستان همچنین اعلام کرد امروز 27 دسامبر 2007، براثر تيراندازی در میتینگ انتخاباتی نواز شريف، نخست وزير اسبق و از رهبران مخالف دولت پاکستان، دست کم چهار نفر کشته شدند. به گفته شاهدان، تیراندازی از یکی از ساختمان های مجاور محل میتینگ انتخاباتی نواز شریف صورت گرفته است.

این اتفاقات در حالی رخ می دهد که قرار است تا دو هفته دیگر (8 ژانویه) انتخابات پارلمانی پاکستان برگزار شود.

سال 2007، برای مردم پاكستان سالی سخت و سالی پرالتهابی بود. شبه نظاميان طرفدار طالبان بخش ‌هايی از مناطق پاكستان را تحت كنترل خود درآوردند و عملیات انتحاری جان تعداد بی شماری از مردم این کشور را گرفت. مشرف با استفاده از این وضعيت، خالت فوق ‌العاده و حكومت نظامی اعلام کرد که در واقع کودتا در کودتا محسوب می شد. هدف مشرف در واقع جلوگیری از دخالت رقیبانش در قدرت بود. اما با این وجود، وی در اثر فشارهای داخلی و بین المللی مجبور به عقب نشینی شد و همچنین دو نخست وزير پيشين - مسرف و بی نظیر بوتو - كه از دشمنان سرسخت پرويز مشرف بودند به فاصله چند روز به كشور بازگشتند.

ژنرال مشرف بعد از 8 سال لباس نظامی را كنار گذاشت تا بر اساس قانون اساسی با لباس غيرنظامی برای دوره جديد سوگند رياست‌ جمهوري بخورد. پاكستان در سال جديد ميلادی هم آبستن کمشکش ها و حوادث بسياری است از جمله خشونت و ترور و جنگ داخلی این کشور را تهدید می کند.

قرار بود هشتم ژانویه 2008، در اين كشور انتخابات سراسری برگزار ‌شود و تكليف تقسيم قدرت ميان حزب حاكم و مخالفان معلوم گردد. اما دادستان کل پاکستان برگزاری انتخابات را در شرایط کنونی ناممکن دانست و گفت برگزاری انتخابات در حال حاضر در کشور ميسر نيست.

همچنین اعلام شد تمام پروازها از فرودگاه های اصلی پاکستان لغو شده است. مدارس، بانک ها و ادارات دولتی نير تا سه روز تعطيل اعلام شد.

سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر با ابراز نگرانی از وخامت اوضاع در پاکستان در پی ترور بی نظیر بوتو از پرویز مشرف، رئیس جمهور این کشور خواستند به آزادی های مدنی در پاکستان احترام بگذارد.

کشتار در کنیا

بنا به گزارش خبرگزاری ها از کنیا، در آخرین روز سال 2007، حدود 100 نفر از مردم این کشور در خشونت هایی که بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری روی داد، کشته شدند.

گزارش شده است که بیش از چهل نفر در اثر تیراندازی نیروهای پلیس در شهر کیسومو در غرب کنیا جان خود را از دست داده اند. در این شهر جوانان خشمگین، مقررات منع آمد و شد را نادیده گرفتند و به خیابان ها ریختند.

خبرنگار بی بی سی گفته است که شخصا اجساد کسانی را که به ضرب گلوله از پای درآمده بودند در سردخانه های واقع در یکی از محله های محل تمرکز مخالفان رئیس جمهور مشاهده کرده است.

به گفته شاهدان عینی، پس از آن که تظاهرکنندگان به سنگ اندازی به سوی نیروهای پلیس مبادرت کردند، نفرات پلیس آنان را هدف تیر مستقیم قرار دادند.

رایلا اودینگا، رهبر مخالفان و رقیب کیباکی، دولت را به تقلب در انتخابات متهم کرده و گفته است که از پیروزی قطعی او در این انتخابات جلوگیری شده است.

خبرنگار بی بی سی می گوید که بیش ترین نا آرامی ها در محله های فقیر نشین نایروبی، پایتخت، و شهر ساحلی مومباسا روی داده است.

خبرگزاری رویتر از یافت شدن پانزده جسد در محله کوروگوچو در نایروبی خبر داد و به گزارش خبرنگار بی بی سی، در میان کشته شدگان در شهر کیسومو دو زن و سه کودک هم دیده می شوند.

بحران انتخاب رییس جمهوری در لبنان

لبنان از ۲۳ نوامبر، زمانی که دوره رياست جمهوری اميل لحود به پايان رسيد، بدون رييس جمهوری مانده است و پارلمان اين کشور، به دليل فقدان توافق ميان جناح های سياسی در مورد يک نامزد مشخص، نتوانسته جايگزين او را انتخاب کند.

در نشست رای گيری برای انتخاب رييس جمهوری باید دست کم دو سوم نمایندگان پارلمان حضور داشته باشند؛ که اين امر بدون توافق بين دو جناح موافق و مخالف سوريه امکان پذیر نیست.

اقليت طرفدار سوريه و ايران (حزب الله لبنان و متحدانش) برای داشتن حق وتو در کابينه تضمين می خواهند و سعد حريری، رهبر اکثريت در پارلمان با اين خواسته مخالفت کرده است.

هفته گذشته جرج بوش، رییس جمهوری ایالات متحده، گفت که در صورت ادامه اين بن بست، باید رای گيری يک جانبه با حضور اکثريت مجلس صورت گيرد.

حزب الله، که از سوی دولت ايران حمايت می شود و از سوی آمريکا گروهی تروريستی محسوب می شود، انتخابات يکسويه توسط اکثريت پارلمان را برابر با کودتا دانسته است.

آمريکا، سوريه را به مداخله در اوضاع داخلی لبنان متهم می کند و در اين باره به سوريه هشدار داده است.

از سوی دیگر، هفته گذشته نيکلا سارکوزی، رييس جمهوری فرانسه که کشورش نقشی فعال در میانجیگری بین گروه های رقیب برای دست یافتن به توافق دارد، طی تماسی تلفنی با رييس جمهوری سوريه، به او گفته بود که انتخابات بايد طبق برنامه پيش رود.

طی هفته های گذشته توافقی نسبی بر سر نامزدی ژنرال ميشل سليمان، فرمانده ارتش، بین دو جناح اکثریت و اقلیت صورت گرفته است.

رياست جمهوری ژنرال سليمان نيازمند اصلاح يک ماده از قانون اساسی است: طبق اصل ۴۴ قانون اساسی لبنان، يک مقام ارشد شاغل برای نامزدی چنين مقامی بايد دو سال قبل از سمت خود استعفا کرده باشد.

جناح اکثريت پارلمان لبنان را سعد حريری، پسر نخست وزير فقيد رفيق حريری، رهبری می کند که طرفدار فواد سنيوره، نخست وزير هوادار غرب اين کشور، است.

حزب الله لبنان نيز، که از سوی سوريه و ايران پشتيبانی می شود، رهبری اقليت (ائتلاف اپوزيسيون) اين پارلمان را بر عهده دارد. بدین ترتیب، مردم لبنان چه در گذشته و چه در حال حاضر قربانی دخالت آمریکا، سوریه، ایران و... هستند.

انتخابات ریاست جمهوری فرانسه

انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2007، یکی از مهم ترین وقایع سال جاری اروپا بود. در بين 12 نامزدى که با همدیگر در رقابت بودند تنها چهار نفر، يعنى نيکلاسارکوزى (از حزب حاکم اکثريت موسوم به او ام پ) خانم سگولن رويال (از حزب سوسياليست)، فرانسوا بيرو (از حزب راست ميانه او د اف) و ژان مارى لوپن ( از حزب راست افراطى جبهه ملى) بيش از ديگران در نتيجه این انتخابات تاثيرگذار بودند.

بر اساس نظرسنجى‌ ها، بيکارى و اشتغال و سیاست مهاجران دغدغه اصلى راى‌ دهندگان در سراسر فرانسه بود. اما در هفته ‌هاى نزدیک به روز انتخابات سیاستی که به محور اصلى تبليغات نامزدها بدل شد نه بيکارى و اشتغال، بلکه یکی از مهم ترین شعارهای این دوره نامزدان انتخابات در فرانسه بحث هويت ملى شد. سارکوزى پيشنهاد تشکيل وزارت «مهاجرت و هويت ملى» را مطرح کرد.

سارکوزى در سخنرانى هاى تبليغاتى خود اعلام داشت دولت لبنان و کابينه فواد سنيوره نخست وزير اين کشور توسط فرانسه و جامعه جهانى مورد تاييد بوده و حمايت خواهند شد چرا که به صورت دموکراتيک بر گزيده شده اند.

سارکوزى در خصوص جنگ اخير اسراييل عليه لبنان مدعى شد که حزب الله متجاوز بوده و اسراييل حق دفاع از خود را داشته است. سارکوزى خلع سلاح حزب الله را خواستار شده است.

سارکوزی در خصوص برنامه هسته اى حکومت اسلامی گفته بود که ایران می تواند از انرژى هسته اى صلح آميز طبق معاهده ان پى تى و تحت نظارت شديد آژانس بين المللى انرژى اتمى استفاده کند.

نیکولا سارکوزی، رییس جمهوری جدید فرانسه، از حزب او.ام.پ، سیاست مداری ضدکمونيست و طرفدار اقتصاد بازار آزاد و سیاست های جرج بوش، رییس جمهوری آمریکا است.

اعتصاب کارگران فرانسه

صدها هزار نفر از کارکنان بخش ‌های دولتی و خصوصی فرانسه بعد از ظهر روز سه شنبه 29 آبان 1386 - 20 نوامبر 2007، به دعوت هشت اتحادیه بزرگ کارگری این کشور در اعتراض به کاهش قدرت خرید و حذف فرصت ‌های شغلی، تظاهرات گسترده ‌ای در سراسر این کشور به راه انداختند. این اعتصاب علاوه بر پاریس، در‪ ۷۵ شهر دیگر فرانسه برگزار شد.

براساس آماری که اتحادیه‌ ها ارایه داده ‌اند در حدود‪ ۷۰۰ هزار نفر از کارگران فرانسه در این تظاهرات شرکت کردند.

ده ها هزار نفر از کارگران و کارکنان متروها، اتوبوسرانی، راه آهن، شرکت ‌های برق، گاز، رادیو بین ‌المللی فرانسه، بیمارستان ها و همچنین نمایندگان حزب سوسیالیست مجلس ملی فرانسه، دست از کار کشیدند و با شرکت در این تظاهرات سراسری بر علیه سیاست‌ های ناکارآمد دولت فرانسه شرکت کردند.

تظاهرکنندگان که از میدان ایتالیای پاریس به سمت میدان انولید در نزدیکی کاخ نخست وزیر فرانسه راهپیمایی کردند، پلاکارد برزگی در دست داشتند که بر روی آن نوشته شده بود: «همه برای حمایت ‌از حقوق، خدمات دولتی و اشتغال زایی»

در ادامه اعتراضات عمومی علیه سیاست های دولت «نیکولا سارکوزی»، رئیس جمهور فرانسه، عصر روز پنج شنبه 8 آذر ماه هزاران نفر از قضات و وکلای فرانسه در اعتراض به برنامه اصلاحات جدید قضایی، دست به تظاهرات سراسری زدند.

در جریان تظاهرات در پاریس، تظاهرکنندگان علیه سیاست های دولت شعار داده و برنامه دولت برای اصلاحات قضایی را تلاش برای تضعیف قوه قضاییه در مقابل دولت توصیف کرده و مخالفت خود را با این تصمیم اعلام کردند.

شرایط نامناسب شغلی، کمبود نیروی کار و امکانات در بخش قضایی از جمله دیگر موارد مورد اعتراض تظاهرکنندگان بود.

این اعتصاب که بیش از 2 هفته با اعتصاب و تظاهرات سراسری کارگران، معلمان، کارمندان دولتی، دانشجویان و دانش آموزان علیه سیاست های ظول کشید بزرگ ترین و طولانی ترین اعتصاب در کشورهای اروپایی در سال 2007 بوده است.

9 کشور جدید به پیمان شنگن پیوستند

در هفته های پایانی سال 2007، کنترل مرزهای زمينی و دریایی ۹ کشور اروپایی که زمانی بخشی از «بلوک شرق» بودند، با جشن و سرور برچيده شد.

کنترل مرزهای کشورهايی که طی دوران جنگ سرد با تانک محافظت می شد، برداشته شد و به اين ترتيب، ۹ کشور عضو اتحاديه اروپا به جمع ۱۵ کشور عضو پیمان «شنگن» پيوستند و رفت و آمد در ۴۰۰۰ کيلومتر از خاک اروپا از استونی تا پرتغال بدون کنترل صورت می گيرد.

لهستان، اسلواکی، مجارستان، جمهوری چک، اسلوانی، مالت، لاتويا، ليتوانی و استونی کشورهای جدیدی هستند که به پیمان شنگن پیوسته اند. به اين ترتيب پیمان شنگن ۲۴ کشور و ۴۰۰ ميليون جمعيت را شامل می شود.

اما برخی مردم کشورهای خارج از عضو اتحاديه اروپا نظير اوکراين، بلاروس و روسيه هم بر اين باورند که سفر به «قلعه اروپا» مشکل تر خواهد شد.

کنترل مرزهای زمينی و دريايی برداشته شده، اما کنترل مرزهای هوايی تا ماه مارس ادامه خواهد داشت.

قبرس که از سال ۲۰۰۴ به عضويت اتحاديه اروپا درآمده، برای برداشتن مرزهايش يک سال تاخير خواهد داشت. رومانی و بلغارستان از امسال به عضويت اتحاديه اروپا درآمده اند، اما کماکان مرزهای حفاظت شده خواهند داشت.

پیمان جایگزین قانون اساسی اتحادیه اروپا امضا شد

رهبران ۲۷ کشور اروپا، پیمانی که قرار است جایگزین قانون اساسی اتحادیه اروپا شود را امضا کردند که در آن نحوه اداره اتحادیه اروپا در آینده نزدیک مشخص شده است.

توافقنامه قانون اساسی اروپا در سال ۲۰۰۴ پيشنهاد شد، اما مورد تائيد همه اعضا قرار نگرفت و کنار گذاشته شد. در پيمان جديد قدرت ملی هر يک از کشورها که در قانون اساسی قبلی محل ترديد محسوب می شد، بيشتر مورد توجه قرار گرفته است.

این پیمان تازه در شهر لیسبون و پس از مذاکرات طولانی بين موافقان و مخالفان، سرانجام توسط رهبران کشورهای عضو اتحادیه اروپا که تعدادشان از 15 عضو در سال 2004 به 27 عضو رسیده است، به امضا رسید.

امضای این پيمان به معنی اجرای بلافاصله آن نيست و کشورهای عضو بايد هر يک جداگانه اين سند را تصويب کنند.

رهبران ۲۶ کشور گفته اند که برای تصویب این پیمان در کشورهای خود، رفراندوم برگزار نخواهند کرد و تنها اين پيمان را در پارلمان خود به رای خواهند گذاشت، اما ايرلند اعلام کرده است که آن را به رفراندوم می گذارد.

دو سال پيش، رد قانون اساسی پيشنهادی قبلی در رفراندوم توسط مردم فرانسه و هلند، يک بحران سياسی را به همراه داشت، چرا که اجرای قانون اساسی به رای مثبت تمامی اعضا منوط شده بود.

بر اساس برنامه زمان بندی شده، کشورها تا يک سال فرضت دارند که اين قانون را به تصويب برسانند و زمان اجرای آن، سال ۲۰۰۹ پيش بينی شده است.

پيمان جديد بر انتخاب يک رئيس از سوی کشورهای عضو و يک مقام رسمی قدرت مند برای تعیین خط مشی سياست خارجی برای همه اعضا تاکید دارد.

بر اساس اين پيمان رياست شش ماهه دوره ای اعضا از بين خواهد رفت و پارلمان اروپا قدرت بيش تری خواهد گرفت که بر اساس آن می تواند قوانين اروپا را رد يا تصويب کند.

خوزه مانوئل باروسو، رئيس دوره ای اتحاديه اروپا در نطق خود در مراسم امضای این سند، گفت: «توسعه اتحاديه اروپا به ما اقتصاد، سياست و بعد استراتژيک جديد خواهد داد. اين بعد هر کشور را به خودی خود قوی تر خواهد کرد و در عين حال گوناگونی ها را از بين می برد و اين فرصت را می دهد که اروپا خواسته ها و ارزش هايش را در جهان بهتر پيش ببرد.»

در پی اجرای قانون جدید پناهندگی در اتحادیه اروپا و کشورهای پناهجو پذیر این اتحادیه در سالی که گذشت، شمار پناهجویان در این کشورها از جمله آلمان به نحو چشم گیری کاهش یافته است. بر اساس آماری که اخیرا از سوی اداره کل مهاجران و پناهندگان آلمان انتشار یافت، در سال 2007 تنها حدود بیست و نه هزار پناهجو از ده کشور جهان وارد آلمان شدند. این رقم حدود بیست درصد کم تر از متقاضیان پناهندگی در سال قبل است.

نظام سلطنتی در نپال لغو می شود

دولت نپال برای نخستین بار با لغو نظام سلطنتی ۲۴۰ ساله این کشور موافقت کرده است. رهبران احزاب سیاسی نپال پس از دو ماه گفتگو، تحت فشار مخالفین با لغو سلطنت موافقت کردند.

نظام سلطنتی نپال تا بهار سال آینده که انتخابات شورای قانون اساسی برگزار می شود، به حکومت ادامه خواهد داد. با توجه به موافقت همه احزاب عمده نپال با لغو سلطنت، پیش بینی می شود پارلمان این کشور این تصمیم را به راحتی تصویب کند.

بیش تر احزاب عضو دولت ائتلافی نپال خواستار تصمیم گیری مردم درباره لغو سلطنت به وسیله انتخاب شورای قانون اساسی بودند ولی مائویست ها سه ماه پیش در اعتراض به این تصمیم دولت را ترک کردند و گفتند تا زمانی که نظام سلطنتی منحل نشود، به دولت بر نخواهند گشت.

در پی مرگ بیراندرا، شاه سابق نپال در حادثه کشتار اعضای خانواده سلطنتی در سال ۲۰۰۱، گایاندرا، برادر شاه مقتول، به تخت سلطنت رسید.

در این حال اختلافات نژادی هم در این کشور رو به افزایش است و بروز خشونت هایی در جنوب نپال گزارش شده است.

روزنامه نگاران قربانی در جهان

بر اساس گزارش سالانه انجمن جهانی دفاع از روزنامه نگاران، در سال 2007 میلادی 31 روزنامه نگار در مناطق مختلف عراق کشته شده اند که این تعداد نیمی از آمار روزنامه نگارانی است که در همین سال و در سراسر دنیا به قتل رسیده اند.

با اعلام این آمار و بر این اساس، عراق هم اکنون به پرخطرترین و ناامن ترین کشور جهان برای روزنامه نگاران تبدیل شده است.

این آمار در گزارش نهایی انجمن جهانی دفاع از روزنامه نگاران برای سال 2007 آمده است. مقر این انجمن مستقل هم اکنون در نیویورک واقع است.

در همین گزارش آمده است که از میان 31 روزنامه نگاری که در عراق جان خود را از دست داده اند، 24 روزنامه نگار مورد سوء قصد و ترور قرار گرفته اند و 7 تن دیگر در جنگ کشته شده اند.

در گزارش انجمن دفاع از حقوق روزنامه نگاران همچنین آمده است، بسیاری از این روزنامه نگاران عراقی بوده اند که برای خبرگزاری های مختلف دنیا فعالیت می کرده اند.

همچنین براساس خبرگزارى اتريش، از اول ماه ژانويه ۲۰۰۷، ۱۱۰ خبرنگار كشته شده ‌اند. سال گذشته اين رقم ۸۶ تن بوده است. اين افزايش تعداد، حاكى از رشد ۱۴ درصدى مرگ و مير در بين خبرنگاران بوده است. براى سازمان‌ هاى غير دولتى اين رقم رو به ‌رشد مرگ و مير با روند رو به رشد نقض حقوق بشر هماهنگى دارد.

دو سوم اين خبرنگاران در مناطق جنگى عراق، سومالى، سريلانكا، افغانستان، كنگو و كينشازا كشته شده‌اند.

آمار حاكى از آن است كه عراق هم‌ چنان خطرناك ‌ترين مناطق جنگى براى كار خبرنگارى به شمار مى رود. بعد از حمله‌ گسترده‌ آمريكا به عراق از مارس سال ۲۰۰۳ تاكنون ۲۵۰ خبرنگار در عراق كشته شده‌اند.

سومالى در سال ۲۰۰۷ در مقام دوم و بعد از عراق قرار دارد. سازمان ‌هاى بين ‌المللى براى حمايت بهتر و بيش تر از خبرنگاران در مناطق جنگى پيشنهاد تشكيل يك قرارداد بين ‌المللى را داده ‌اند. مشورت براى تشكيل چنين قراردادى براى حفاظت از خبرنگاران در تمام دنيا در دست انجام است.

يك‌ سوم زنان دنيا كتك می ‌خورند

زنان به دليل خشونت خانگی، آسيب ‌پذيری در برابر عفونت‌ ها و بيمارهای آميزشی، استفاده نكردن از روش‌های پيشگيری از بارداری، ناباروری و نازايی و سرطان‌ های زنان بيش تر در معرض آسيب ‌های جسمی قرار دارند.

مشاور منطقه ‌ای جنسيت و عضو گروه خدمات فنی کشوری در جنوب و غرب آسيا صندوق جمعيت سازمان ملل، گفت: اگر چه در فرهنگ ‌های مختلف، تفاوت‌ هايی بين سيکل پسران و دختران وجود دارد، اما می ‌توانيم آن ‌ها را تغيير دهيم.

خانم باتيا کران، در کارگاه آموزشی كه با موضوع «نقش افراد در مسئوليت ‌های اجتماعی» كه در سازمان دفاع از قربانيان خشونت برگزار شد، با اشاره به ذکر معاهداتی درباره حقوق زنان و کودکان و تصويب کنوانسيون دفاع از حقوق کودک افزود: بر اساس اين كنوانسيون کودکان نبايد مورد سوءاستفاده و قاچاق قرار گيرند و از آزادی ‌های اساسی محروم شوند.

وی ادامه داد: اين کنوانسيون ضعف‌ ها را به ما می ‌شناساند. کران، با اشاره به اهداف توسعه هزاره اظهار كرد: ‌٣٠ سال طول کشيد تا حقوق زنان به عنوان حقوق بشر شناخته شود. همچنين تحقيقات نشان داده، فقر زنانه می ‌شود و در اکثر جوامع زنان از فرصت‌ های کم تری برخوردار هستند و بيش ترين آسيب ‌ها متوجه اين قشر است.

مشاور منطقه ‌ای جنسيت و عضو گروه خدمات فنی کشوری در جنوب و غرب آسيا صندوق جمعيت سازمان ملل با بيان اين ‌كه جهان در بخش سلامت با چالش بسيار بزرگی روبرو است، گفت: در کشورهای در حال توسعه بسياری از دختران در سنين پايين می ‌ميرند. در نپال، بنگلادش و پاکستان دختر کالايی غريبه است به طوری كه دختران پيش از تولد و يا پس از آن کشته می ‌شوند و يا در سنين پايين ازدواج می ‌کنند. همچنين آن‌ ها با‌٢٠ تا‌٣٠ درصد خشونت مواجه هستند.

کران، ‌٦٧ درصد آلودگی به ايدز را مربوط به زنان و دختران خواند و عنوان كرد: طبق مطالعات جهانی از هر سه زن يک نفر آن ‌ها کتک می خورد و مرگ و مير، خشونت و ناتوانی جسمی بسياری از زنان را تهديد می ‌کند.

گامی در راستای لغو اعدام در جهان

پس از ۱۳ سال مذاکرات، مجمع عمومی سازمان ملل در ماه درباره‌ قطعنامه ‌ای برای تعلیق جهانی مجازات اعدام رای خواهد داد.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه تعلیق حکم اعدام را تصویب کرد. به این قطعنامه ۱۰۴ کشور رای مثبت، ۵۴ کشور رای منفی، و ۲۹ کشور رای ممتنع دادند. ایران، آمریکا، چین، سوریه و مصر از جمله کشورهایی بودند که به این قطعنامه رای مخالف دادند. روز دهم اکتبر، روز جهانی علیه مجازات اعدام در جهان بود. «ائتلاف بين‌المللى عليه مجازات اعدام»Coalition Against the Death Penalty, WCADP) (World پنح سال پیش اعلام موجودیت کرد. عنوان مراسم امسال: «مجازات اعدام - وقتى دولت قانونمدار عاجز مى‌ماند»، بود.

يك عضو ائتلافى اين نهاد، سازمان «عفو بين‌الملل» است كه در مبارزه عليه شکنجه و مجازات اعدام، پيشينه طولانی دارد. بنا به گزارش این سازمان، فقط در چهار كشور آمریکا، چين، عربستان سعودى و ایران، ۹۴ درصد كل اعدام‌ ها در سطح جهان صورت مى‌گيرند. اساسا در قوانین ۱۲۸ كشور جهان، ديگر مجازات اعدام وجود ندارد. در ۶۸ كشور جهان، مجازات اعدام همچنان اعمال میشود.

تحقیق درباره هزاران نفر در ارتباط با آزار کودکان

دادستان های آلمانی درحال تحقیق درباره 12 هزار عضو مظنون یک شبکه آزار جنسی کودکان در اینترنت هستند. یک دادستان ارشد عمومی گفت که مظنونان متهم به پیاده کردن و در اختیار داشتن تصاویر غیرقانونی از کودکان هستند.

این تحقیقات که برای چندین ماه در جریان بوده است همچنین به مظنونان در حدود 70 کشور دیگر جهان اشاره می کند.

گفته می شود یک فراهم کننده خدمات اینترنتی در برلین با آگاه کردن مسئولان از یک مورد حجم سنگین ترافیک اینترنتی از عکس ها و تصاویر غیرقانونی کودکان، به تحقیقات کمک کرده است.

پیتر ووکت، رئیس دفتر اصلی رسیدگی کننده به آزار جنسی کودکان برای مقاصد اینترنتی به یک رادیوی محلی در آلمان گفت: «این مواد تحلیل شد. بعد خواستار حکم جستجو (خانه ها) شدیم.»

مظنونان شامل 300 نفر که در ایالت زکسن - انهالت در شرق آلمان موضوع تحقیق هستند می شود.

تغيير قدرت در چين

در سال 2007، هفدهمين كنگره حزب كمونيست چين برگزار شد و در آن چهره‌ های جديد رهبری اين كشور شناخته شدند. در ميان اين چهره‌ های جديد كه قرار است تا سال 2012 اين كشور را اداره كنند، چند طرفدار نظام سرمايه ‌داری هم انتخاب شده اند.

تغيير قدرت در ژاپن

در ژاپن، «شينزو آبه»، نخست وزير اين كشور مانند «تونی بلر»، از قدرت كناره گرفت. جدال با مخالفان در روزهای پايانی نخست وزيری او چنان دشوار بود كه بعد از كناره‌ گيری از قدرت او يك هفته را در بيمارستان گذراند. ياسو فوكودا كه اكنون جانشين آبه شده سياستمداری به ويژه در حوزه سياست خارجی است.

گشوده شدن درهای كره شمالی

مذاكرات هسته‌ ای آمريكا با مشاركت كشورهای منطقه و روسيه با كره شمالی بر سر برنامه هسته ‌ای اين كشور، سرانجام بعد از 6 سال، در سال 2007 به نتيجه رسيد و کره شمالی از سیاست قبلی خود در این زمینه منصرف شد.

كره شمالی، در مقابل دريافت امتيازهایی پذيرفت كه راكتورهای هسته ای خود را تعطيل كند. اين روند كه آمريكا از آن به ‌عنوان خلع سلاح هسته ‌ای كره شمالی نام می ‌برد اكنون در حال طی شدن است.

روابط آمريكا و كره شمالی در اين سال تحول چشم گيری پیدا کرد به ‌طوری كه جورج بوش، در آستانه كريسمس برای رهبر كره شمالی پيام شخصی فرستاد. روابط كره شمالی با ديگر كشورها هم بهبود يافته و به زودی سفارتخانه ‌های خارجی در اين كشور بازگشايی خواهند شد.

پيمان هسته‌ ای هند و آمريكا

پيمان كم‌ سابقه هسته‌ ای آمريكا و هند كه با تبلیغات گسترده ای در اين 2 كشور و در منطقه خاورميانه و آسيا همراه بود، در سال 2007 با شکست مواجه شد.

در 16 اكتبر 2007 «مانموهان سينگ»، نخست وزير هند در يك تماس تلفنی به جورج بوش اطلاع داد پيمان هسته‌ ای كه او زمانی آن را تنها ابتكار مهم و تاثيرگذار تاريخ روابط آمريكا و هند خوانده بود، فعلا امكان اجرا ندارد.

اين توافقنامه در حقيقت امكان دسترسی هند به بازارهای جهانی انرژی هسته ‌ای را با وجود داشتن بمب هسته‌ ای فراهم می ‌كرد. اما شرط اين دستيابی اين است كه بخش نظامی و غيرنظامی نظام هسته ‌ای هند از هم تفكيك شود و دسترسی به اين نظام هسته ‌ای هم برای آمريكا فراهم گردد.

مخالفان و حتی طزفین ائتلافی دولت هند به شدت با اين پيمان مخالفند و تاكيد كرده‌ اند كه در صورت اجرای آن، دولت را ساقط خواهند كرد. به همين دليل دولت هند فعلا از اين موضوع صرف‌نظر كرده ‌است.

بودجه نظامی 555 میلیارد دلاری آمریکا

رئیس‌جمهور ایالات متحده شامگاه چهارشنبه 26 دسامبر 2007، بودجه نظامی 555 میلیارد دلاری کشورش برای سال مالی 2008 میلادی را امضاء کرد. قرار است بیش از 70 میلیارد دلار از این بودجه صرف هزینه‌ های ادامه جنگ در عراق و افغانستان شود.

اسکات استنزل، جانشین سخنگوی کاخ سفید روز چهارشنبه با اشاره به امضاء لایحه بودجه دفاعی آمریکا از سوی رئیس ‌جمهور آن کشور گفت: «این قانون به ما امکان می‌ دهد تا هزینه ‌های تهیه تجهیزات و امکانات لازم برای سربازانمان را که در سخت ‌ترین شرایط مشغول به نبرد با دشمنان هستند تامین کنیم، بدون آن که مجبور به رعایت جداول زمانی اجباری شویم.»

استنزل افزود: «لایحه ارائه‌شده به دولت امکان می‌دهد تا مسئولیت‌ های خود در این امر را بدون نیاز به افزایش مالیات‌ها به انجام رساند.»

طی ماه‌ های گذشته نمایندگان دموکرات در کنگره و سنا بارها کوشیدند تا با تصویب طرح ‌های قانونی، بوش را مکلف به ارائه یک جدول زمانی مشخص برای خروج سربازان آمریکایی از عراق نمایند، امری که با مخالفت نمایندگان جمهوریخواه در سنا و نیز تهدید آشکار رئیس‌جمهور آمریکا به وتوی مصوبات آن ها با شکست مواجه شد.

بودجه سازمان ملل متحد

برای نخستین ‌بار در ۲۰ سال اخیر، بودجه‌ سالانه‌ سازمان ملل متحد، بدون توافق همگانی به تصویب رسید. ایالات متحده‌ آمریکا تنها عضو حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل بود که به این بودجه رای منفی داد.

بودجه سازمان ملل که برای دو سال آینده طراحی شده است، معادل ۴/۱۷ میلیارد دلار است و تنها موضوع اختلاف این بود که کشورهای عضو گروه ۷۷ که چین را نیز در برمی‌گیرد، خواستار بودجه ‌ای معادل ۶/۷ میلیون دلار برای برگزاری کنفرانسی علیه راسیسم بودند. نمانیده دولت آمریکا به بهانه یهودستیزانه، با اختصاص بودجه برای آن از سوی سازمان ملل مخالف بود.

در پی جنجالی در نخستین کنفرانس بین ‌المللی ضدراسیستی در سال ۲۰۰۱، در دوربان آفریقای جنوبی، دولت آمریکا با تامین هزینه‌ کنفرانس بعدی از طریق بودجه‌ سازمان ملل مخالفت کرد. اما گروه ۷۷ که متشکل از ۱۳۲ کشور عضو سازمان ملل متحد است، مایل نبود بودجه‌ این کنفرانس از طریق کمک‌ های داوطلبانه‌ تامین گردد.

بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد با ابراز تاسف از عدم اجماع در تصویب بودجه‌ سازمان ملل، خواستار بازگشت همه‌ طرف‌ ها به پرنسیپ ‌های مورد توافق گردید. بان‌کی مون، با انتشار بیانیه ای تاکید کرد که ‌ همه‌ طرف‌ ها باید از خود انعطاف و آمادگی برای سازش نشان دهند و در برابر مسائل مشترک چندجانبه، فراتر از منافع ملی خود و به نفع بشریت عمل کنند.

زلمای خلیل ‌زاد، سفیر آمریکا در سازمان ملل، روز جمعه ۲۲ دسامبر گفت، به خاطر کنفرانس ضدراسیستی برنامه ‌‌ریزی شده، تایید بودجه‌ سازمان ملل برای ایالات متحده‌ آمریکا غیرممکن بود.

علاوه براین بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل موفق نشد دو خواسته‌ عمده‌ خود را نیز پیش ببرد: یکی ساخت دفتری جدید و امن برای سازمان ملل در بغداد و دیگری، گسترش اختیارات مقام‌ های سازمان ملل در ماموریت‌ های سیاسی. این‌ ها و برخی موضوع‌ های دیگر در روزهای آغازین سال جدید در دستور کار سازمان ملل قرار خواهد گرفت.

کل بودجه‌ درخواستی بان کی‌مون برای دو سال آینده ۴/۲ میلیارد دلار بود که میزان تصویب شده اندکی کم تر از آن است. با این ‌حال، بودجه‌ تصویب شده نسبت به قبل افزایش قابل ‌ملاحظه ‌ای دارد. بودجه‌ سازمان ملل برای دو سال گذشته، ۳/۸ میلیارد دلار بود.

براساس سهمیه ‌‌بندی، ایالات متحده‌ آمریکا تامین ۲۲ درصد هزینه ‌های سازمان ملل متحد را برعهده دارد. بعد از آمریکا، ژاپن با ۱۹/۵ درصد بزرگ ترین تامین‌ کننده‌ بودجه این سازمان است و سهم آلمان ۸/۷ درصد است.

حوادث مرگبار

در سال 2007، حوادثی هم چون آتش سوزی ها در جنگل های یونان، طوفان با سرعت 240 کیلومتر در ساعت در خلیج بنگال، فرو ریختن میلیون ها مترمکعب آب در معادن زغال سنگ در چین و زلزله در پرو و بودند که مرگبارترین حوادث در این سال محسوب می شوند.

* طوفان در خلیج بنگال: طوفانی با سرعت 240 کیلومتر در ساعت که امواجی به ارتفاع شش متر در خلیج بنگال به وجود آورد؛ خون آشام ترین طوفان سال 2007 به شمار می رود.

در پی این طوفان که در روز 15 نوامبر آغاز شد؛ تا پایان ماه یعنی حدود 2 هفته بعد، حدود سه هزار و 256 کشته برجا گذاشت و 880 نفر نیز برای همیشه ناپدید شدند. در این طوفان همچنین تمام خانه های موجود در سواحل بنگلادش از بین رفت و حدود چهار میلیون و 700 هزار نفر از این طوفان خسارت دیدند. این طوفان معروف به «سیدر»، بدترین و مخرب ترین طوفانی است که در 20 سال اخیر بر سواحل کشور فقیر بنگلادش در جنوب آسیا فرود آمده است.

* پر شدن معادن زغال سنگ چین از میلیون ها مترمکعب آب: مقام های چینی سه هفته پس از وقوع حادثه ای دردناک برای خانواده های افرادی که در معدنی در شرق چین مشغول به کار بودند، حاضر به گفتن حقیقت شدند. میلیون ها متر مکعب آب در پی شکسته شدن سدی که بر روی رودخانه «ون» زده شده بود؛ به سوی معادن زغال سنگ در نزدیکی این رودخانه گسیل شد که در پی این حادثه 362 معدنچی که در اعماق زمین مشغول به کار بودند؛ جان خود را از دست دادند.

مطبوعات چین پس از درگیری های بسیار میان خانواده های قربانیان و نیروهای پلیس، مسئولان محلی و مدیریت معادن را مسئول این حادثه معرفی کردند.

معادن چین، خطرناک ترین معادن در جهان به شمار می روند. براساس آمار رسمی 4 هزار و 700 معدنچی در سال 2006، در چین جان خود را از دست داده اند، اما سازمان های مستقل این آمار را 20 هزار نفر اعلام کرده اند.

* زمین لرزه در پرو: فاجعه آمیزترین زلزله در سال 2007 در جهان در ماه اوت در کشور پرو رخ داد. زلزله ای به قدرت 7/7 ریش تر جنوب این کشور را به لرزه درآورد. زمین لرزه که به شهرهای کانت، شینشا و ایکا صدمات مالی بسیاری وارد کرد، جان 595 نفر را نیز گرفت. در این حادثه، 318 نفر نیز ناپدید شدند و 76 هزار خانه تخریب شد.

* یونان در آتش: خشک سالی و گرمای عجیب که در ماه های ژوئیه و اوت سراسر کشور یونان را فراگرفته بود، خسارات بسیاری به این کشور وارد کرد و جان ده ها نفر را نیز گرفت. این آتش سوزی گسترده جان 77 نفر را گرفت و بیش از 645 میلیون یورو خسارت وارد کرد. در این آتش سوزی، 150 هزار هکتار از جنگل های یونان در آتش سوخت و 24 هزار باغ زیتون نیز از بین رفت. مناطق «پلوپنس» و "جزیره «اوبه» بیشترین صدمه را در این آتش سوزی دیدند.

* سقوط هواپیما در برزیل: یک فروند هواپیمای مسافربری «A320» شرکت هواپیمایی برزیلی «تی.ای.ام» با 187 مسافر بر روی ساختمانی در فرودگاه «کونگونهاس» در سائوپولو سقوط کرد. این حادثه که سنگین ترین مصیبت هوایی در سال جاری به شمار می رود، 199 نفر کشته شدند. تمام سرنشینان این هواپیما به همراه 12 نفر که در ساختمان حضور داشتند؛ در دم جان سپردند.

* فرو ریختن پل در ویتنام: پلی در دست ساخت که قرار بود به عنوان بزرگ ترین پل در ویتنام شناخته شود، به قربانگاه دهها کارگر تبدیل شد. این پل در دست ساخت در روز 26 سپتامبر فرو ریخت و جان 54 کارگر ساختمانی را گرفت. مقام های ویتنامی علت این حادثه را ریزش باران های شدید دانستند که ستون های پل را ضعیف کرده و سبب فرو ریختن پل شده است.

* بهمن سهمگین در پاکستان: بهمن کوه های هیمالیا در روزهای 31 مارس و 2 آوریل در پاکستان ده ها خانه را به همراه خود برد. در این حادثه که ده ها روستای منطقه شیترال مورد حمله سنگین بهمن قرار گرفتند؛ دست کم 40 نفر جان خود را از دست دادند.

گرمایش زمین

سال ۲۰۰۷، سالی بود که مسئله تغییرات جوی و گرم شدن کره زمین به طور جدی مورد توجه قرار گرفت. دانشمندان و متخصصین محیط زیست، سالیان سال است که هشدار داده اند جو زمین به طور نگران کننده ای در حال گرم شدن است. با این حال شک گرایان متقاعد نمی شدند.

اما امسال مدارک بدست آمده از تحقیقات علمی به وضوح ثابت کرد که بشر موجب گرم شدن جو کره زمین شده است، و این مسئله می تواند عواقب فاجعه باری را بدنبال داشته باشد.

چهار گزارش انتشار یافته توسط هیئت نمایندگان بین المللی تغییرات جوی سازمان ملل متحد یا «IPCC»، ثابت کرد که گازهای گلخانه ای نظیر کربن دی اکسید، موجب ایجاد خطراتی بی شمار برای انسان ها، گیاهان و حیوانات می شوند.

برندا اکورزل، کارشناس امور آب و هوایی در «اتحادیه دانشمندان نگران» سال ۲۰۰۷ را «سالی تاریخی» نامید. زیرا به گفته او، «در این سال نخستین بار بود که IPCC با اشاره به میانگین دمای هوا، آب اقیانوس ها، آب شدن گسترده کوه های یخی قطب و بالا آمدن آب دریاها اقرار کرد که در گرم شدن کره زمین تردید کمی وجود دارد. همچنین نخستین بار بود که دانشمندان به طور مشخص فعالیت های بشر را مسئول این پدیده ها دانستند.»

دکتر سوزان سولومون، از نویسندگان این گزارش گفت: «ما می توانیم با اطمینان بگوییم که فعالیت های بشر اساسا موجب گرم شدن جو زمین شده است.» برندا اکورزل می گوید: زمانی که IPCC در این رابطه از واژه «اطمینان» استفاده می کند مفهوم آن این است که آن ها بیش از ۹۰ درصد به این موضوع اطمینان دارند.

وی می گوید: این یک بیانیه بسیار قوی از سوی دانشمندان جهان است، که به اتفاق به این نتیجه رسیده اند که اساسا فعالیت های بشر نظیر استفاده از اتومبیل، سوخت فسیلی برای دستیابی به انرژی و الکتریسیته، قطع درختان جنگلی و دیگر اقدامات از این قبیل، که از اواسط قرن بیستم به بعد انجام شده است به طور عمده باعث گرم شدن کره زمین شده است.»

قرارداد کیوتو در سال ۱۹۹۷ ده ها کشور را ملزم به کاهش تولید گازهای گلخانه ای کرد. اما امسال سازمان جهانی هواشناسی وابسته به سازمان ملل متحد، گزارش داد که میزان بالارفتن دی اکسید کربن در جو، ۳۵ درصد شدیدتر از حد انتظار بوده است.

چند واقعه در عرصه فرهنگی و هنری

* جایزه نوبل ادبیات 2007، به دوریس لسینگ، نویسنده بریتانیایی متولد ایران اهدا شد. خانم لسینگ در سال 1919 در کرمانشاه متولد شد و در پنج سالگی به زیمباوه و سپس بریتانیا مهاجرت کرد. معروف ترین آثار این نویسنده بریتانیایی «دفترچه طلایی»، «خاطرات یک نجات یافته» و «تابستان پیش از تاریکی» است.

* در هفتمین روز از هفتمین ماه از هفتمین سال هزاره جدید (هفتم ژوئیه سال 2007) کنسرت هایی با عنوان «زمین زنده» (Live Earth) در هفت قاره جهان برای اطلاع رسانی در مورد گرم شدن دمای زمین برگزار شد. در این کنسرت ها بیش از یک صد و پنجاه هنرمند طی بیست و چهار ساعت هنرنمایی کردند و نزدیک به 2 میلیارد نفر در سراسر جهان این کنسرت ها را تماشا کردند.

* لوچانو پاواروتی، یکی از مشهورترین خوانندگان تنور اپرا در جهان، در سن 71 سالگی درگذشت. طرفداران اپرا از پاوارتی به خاطر صدای شفاف و شورانگیز او به عنوان مناسب ترین اجراکننده اپرای تغزلی ایتالیایی نام برده اند. وی برای آخرین بار در ابتدای سال 2006 در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی تورین برنامه ای عمومی اجرا کرد.

* اینگمار برگمن، کارگردان سرشناس سوئدی روز دوشنبه 30 ژوئیه، در سن 89 سالگی درگذشت. از وی به عنوان یکی از چهره های برجسته دنیای سینما و یکی از اساتید واقعی آن نام برده می شد و ساخته های وی از جمله «توت فرنگی های وحشی» و «سونات پائیزی»، کماکان در میان هواداران هنر هفتم محبوبیت فراوانی دارند.

وی برای سه فیلم، از جمله «فانی و آلکساندر» و «چشمه باکرگی»، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد.

سینمای جهان

هفته نامه «تایم» فهرست بهترین فیلم های سال 2007 سینمای جهان را اعلام کرد. این هفته نامه در شماره جدید خود فهرست ده فیلم برتر سال 2007 را منتشر کرد که در ردیف اول، فیلم «مایکل کلایتون» با نقش آفرینی جورج کلونی قرار دارد.

در رتبه دوم «سرزمینی برای پیرمردها نیست» ایستاده است. در این فیلم «خاویر باردم» اسپانیایی به همراه «جوش برولین» و «تامی لی جونز» بازی کرده اند. این فیلم ساخته برادران «کوئن» و اقتباس از رمان «کورمک مک کارتی» است.

«قبل از آن که شیطان بداند مرده ای»، سومین فیلم این فهرست است. این فیلم کمدی، ساخته «سیدنی لومت» است که «فیلیپ سیمورهافمن» در آن ایفای نقش کرده است.

در رتبه چهارم «پس از ازدواج» ساخته سوزان بیر قرار دارد که در زادگاه او دانمارک فیلمبرداری شده است.

فیلم «کتاب سیاه» ساخته «پائول فرهوفن» که هلند زمان جنگ جهانی دوم را به تصویر کشیده است، رتبه پنجم را در اختیار دارد. (نام فیلم های ردیف شش و هفت در این گزارش نیامده است)

در فهرست برترین فیلم های سال 2007 مجله تایم، فیلم ضدجنگ «در دره الاه» ساخته پائول هگیس هشتم و «خون همه جا را فرا می گیرد» ساخته «پائول توماس اندرسون» در رتبه نهم قرار دارد.

سال گذشته، «مهاجمان دریای کارائیب: انتهای دنیا»، پرفروش ترین فیلم امسال بود. به گزارش سايت باکس آفيس که به آخرين اخبار و ارقام فروش فيلم ها در جهان اختصاص دارد، فيلم دزدان دريایی کارائيب:انتهای دنيا با فروش ۹۶۰ ميليون و ۲۰۰ هزار دلار در سراسر دنيا لقب پرفروش ترين فيلم سال ۲۰۰۷ را از آن خود کرده است. اين فيلم که در داخل آمريکا به فروش ۳۰۹ ميليون دلاری رسيده، سومين قسمت از مجموعه دزدان دریایی کارائيب است که هر دو قسمت قبلی هم جزو پرفروش ترين های سال های قبل بوده اند.

فيلم دوم جدول پرفروش ها هری پاتر و حلقه ققنوس است؛ قسمت پنجم مجموعه پرفروش هری پاتر بر اساس رمان های رکوردشکن جی. کی. رولينگ - که برای خريد آخرين قسمت های آن، صف های طويل شبانه روزی در جلو کتابفروشی های بسياری از کشورها تشکيل شد- از کمپانی برادران وارنر با فروش ۹۲۴ ميليون و ۲۰۰ هزار دلار در جهان و ۲۸۸ ميليون و پانصد هزار در آمريکا، رتبه دومين فيلم پرفروش سال را به خود اختصاص داده است.

قسمت سوم مرد عنکبوتی هم همانند قسمت های قبلی کماکان در رده های بالای پرفروش هاست؛ اين فيلم بر اساس کتاب مصور معروفی درباره مردی که قدرت خارق العاده ای دارد و اين بار با موجود شری از جنس خود به مبارزه می پردازد، ساخته شده است. اين فيلم با فروشی معادل ۸۹۰ ميليون و ۴۰۰ هزار دلار در جهان و ۳۳۶ ميليون و پانصد هزار دلار در آمريکا که نشان می دهد اين فيلم در آمريکا از هری پاتر هم محبوب تر بوده است، اما در جهان اقبال آن فيلم را کسب نکرده که اين نکته شايد از اين امر نشات می گيرد که کتاب مصور مرد عنکبوتی در داخل آمريکا از شهرت بسزايی برخوردار است.

قسمت سوم شرک هم با فروش ۷۷۳ ميليون و ۳۰۰ هزار دلار در جهان، عنوان پرفروش ترين انيميشن سال و چهارمين فيلم پرفروش جهان را به خود اختصاص داده است. انيميشن شرک هم با فروش ۳۲۱ ميليونی در داخل آمريکا نشان می دهد که از فيلم دوم جدول پرفروش ترين های جهانی يعنی هری پاتر، در داخل آمريکا فروش بيش تری داشته است.

فيلم ترنسفورمرز درباره نبرد افسانه ای روبات ها، اولين فيلمی است که بدون قسمت های حساب پس داده قبلی ساخته شده و توانسته است که در فهرست پرفروش ترين های امسال، پس از چهار فيلم دنباله دار قبلی قرار بگيرد. اين فيلم ۶۹۰ ميليون و ۷۰۰ هزار دلار در جهان و ۳۱۱ ميليون و ۶۰۰ هزار دلار در آمريکا فروش داشته است.

کارتون بامزه و ديدنی فيلم سيمپسون ها هم که پس از موفقيت سريال کارتونی اش طی ۲۰ سال گذشته ساخته شد، همان گونه که انتظار می رفت در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفت. فروش اين فيلم انيميشن، ۴۹۰ ميليون و ۴۰۰ هزار دلار در جهان و ۱۸۰ ميليون و ۶۰۰ هزار دلار در آمريکا بوده است که فروش بسیار خوبی برای یک انیمیشن نسبتا کم خرج محسوب می شود.

فيلم «300» با فروش ۴۵۴ ميليون و ۱۰۰ هزار، «کارتون راتاتوی» با ۴۰۳ ميليون و ۶۰۰ هزار، قسمت چهارم «جان سخت» با ۳۶۴ ميليون و ۲۰۰ هزار و «اولتيماتوم برن» با ۳۱۳ ميليون و ۶۰۰ هزار دلار در جهان، به ترتيب مقام های ششم تا دهم جدول پرفروش ترين فيلم های سال را به خود اختصاص داده اند.

در رده دهم تا بيستم جدول پرفروش ترين فيلم های سال، نام فيلم هايی چون دسته سيزده نفره اوشن، تعطيلات آقای بين و ساعت شلوغی ۳ ديده می شود.

اعتصاب فیلمنامه نویسان هالیوود

در حالی که اعتصاب فيلمنامه نويسان هاليوود وارد هفته هشتم خود می شود و مذاکرات با تهيه کنندگان تقريبا به نتيجه ای نرسيده است؛ پايان اين اعتصاب هم چنان در هاله ای از ابهام باقی مانده است.

هر دو طرف اين ماجرا هم چنان مصرانه بر مواضع خود پای می فشارند و در اين ميان، شبکه های تلويزيونی آمريکايی برای جلوگيری از زيان های چندين ميليون دلاری، هر روز برنامه ريزی های تازه ای را اعلام می کنند.

فيلمنامه نويسان که خواهان بازشناسی حقوق مؤلف خود هستند، سيزدهم دسامبر عليه تهيه کنندگان به دادگاه شکايت برده اند. آن ها به دنبال حقوق خود از انتشار ديجيتالی آثاری تصويری هستند.

در حالی که به نظر می رسد، تهيه کنندگان به هيچ وجه حاضر نيستند در برابر خواست نويسندگان تسليم شوند، اتحاديه نويسندگان غرب آمريکا اعلام کرد که در ادامه اعتصاب، درخواست ها برای حضور نويسندگان در مراسم اهدای جوايز گلدن گلوب و اسکار را رد کرده است.

روزنامه نيويورک تایمز، اين موضع گيری تازه اتحاديه نويسندگان را مهم ترين اقدامشان در برابر صنعت سينما توصيف کرده که می تواند «ضربه بزرگی» را به مهم ترين رويدادهای سنمايی سال بزند.

در اين ميان، مراسم گلدن گلوب که قرار است در ماه آينده ميلادی - ۱۳ ژانويه - برگزار شود، با خطر نزديک تری دست و پنجه نرم می کند. اتحاديه نويسندگان غرب آمريکا اعلام کرده که هم زمان با اين مراسم که در بورلی هيلز کاليفرنيا برگزار خواهد شد، در اطراف محل برگزاری مراسم تظاهرات برپا خواهد کرد.

به گفته يکی از سخنگويان اين اتحاديه، آن ها هنوز برای برپايی تظاهراتی در برابر محل برگزاری مراسم اسکار تصميمی نگرفته اند، چرا که هنوز روشن نيست که آيا تا آن روز - ۲۴ فوريه - اعتصاب ادامه خواهد داشت يا نه.

روزنامه لوموند، فرانسه به نقل از مسئولين دو مراسم مهم گلدن گلوب و اسکار نوشته است که آن ها شديدا از وضع موجود نگران هستند. دست اندرکاران اين دو مراسم خواستار قطع اعتصاب فيلمنامه نويسان شده اند اما اعتصابيون اين درخواست را رد کرده اند.

جمع بندی

جهان موجود، واقعا برای اکثریت ساکنان کره زمین غیرقابل تحمل شده است. زیرا نابرابری اقتصادی، جنسی و ملی، رعب و وحشت و ترور، جنگ و کشتار، به حدی عمیق و گسترده است که هر لحظه جان و زندگی انسان های بی شماری را به خطر می اندازد. در بیش تر کشورها اعتراضات اجتماعی بر علیه سیاست های سرکوبگرانه دولت ها، به شدت سرکوب می گردد. در سال گذشته حتی دولت های کشورهای پیشرفته صنعتی هم چون فرانسه، سوئد و... تعرض خود به بیمه های اجتماعی و خدمات سوسیالی و غیره شدت بخشیدند و شرایط پناهنده پذیری را باز هم محدودتر کردند. حکومت های ارتجاعی هم چون حکومت اسلامی ایران، فعالین جنبش های اجتماعی را تهدید و ترور، زندان و شکنجه، سنگسار و اعدام می کنند؛ سانسور و اختناق شدیدی را بر آزادی اندیشه و قلم و تشکل اعمال می نمایند؛ و همچنین نیروی کار را بی رحمانه استثمار می کنند.

ادعاهایی نظیر «برقراری دموکراسی» و «تقویت سکولاریسم و مدرنیسم»، «مبارزه با تروریسم» و... که به عنوان توجیه حمله آمریکا و متحدانش به کشورهای دیگر توسط بلندگوهای تبلیغاتی امپریالیستی عنوان می شد، امروز دیگر تبلیغات پوچ و یاوه گویی هایی بیش نیستند. دخالت های نظامی و سیاسی آمریکا در هیچ نقطه ای از جهان و از جمله افغانستان و عراق، نه تنها امنیت و ثبات را با خود به همراه نیاورده است، بلکه به ترور و کشتار، ناامنی اجتماعی و تضادها و رویارویی های محلی و منطقه ای نیز شدت بیش تری بخشیده است. در عراق، شهرها به جولانگاه ترور و کشتار قومی و مذهبی و فرقه ای تبدیل شده است. حدود 50 درصد مردم این کشور بیکار هستند و 4 میلیون عراقی آواره و جایی برای زندگی ندارند. از هر 3 کودک عراقی یک نفر از درس و مدرسه محروم و سیستم بهداشتی این کشور از کار افتاده است. در آخرین بررسی ها و آمارها تخمین زده می شود که حدود 700000 هزار تن عراقی جان خود را از دست داده اند. در افغانستان نیز عملا یک «جمهوری اسلامی» با ائتلاف قبایل و عشایر و فرقه های مذهبی ارتجاعی بر سر کار است و خطر بازگشت طالبان روز به روز جدی تر می شود. در عراق و افغانستان، به ویژه زنان و کودکان از هیچ گونه حقوقی برخوردار نیستند. با وجود صرف میلیاردها دلار پول، هم جنگ آمریکا در خاورمیانه و هم تروریسم اسلامی زندگی مردم این منطقه را هم چنان در معرض خطرات اقتصادی، سیاسی و امنیتی قرار داده است. همچنین تلاطمات و کشمکش های مختلفی در گوشه و کنار جهان، زندگی را بر ساکنان آن ها مشکل تر کرده است.

سال 2007 در حالی به پايان می ‌رسد كه تركيه مشغول بمباران سنگين روستاهای مرزی کردستان عراق است و تاكنون بيش از 200 هدف را مورد حمله قرار داده است که در اثر آن، ده ها هزار خانوار روستاهای مرزی مجبور به کوچ شده اند. در حملات نیروی هوایی و زمینی ارتش ترکیه، ده ها تن کشته و زخمی شده اند. سومالی و سودان هم چنان درگير جنگ داخلی هستند. وضعیت لبنان بدون رئيس‌ جمهوری و در بحران سياسی است. فلسطين بین حماس و سازمان آزادی بخش فلسطین تقسیم شده است و اسرائیل هم چنان به حملات خود علیه مردم فلسظین ادامه می دهد. درگیری و خشونت در پاکستان به حدی گسترش یافته که بی نظیر بوتو، نخست وزیر سابق این کشور، در یک عملیات انتحاری جان خود را از دست داد و احتمال بروز جنگ داخلی در این کشور بیش تر شد. در 31 دسامبر 2007، خبرگزاری های بین المللی کشته شدن حدود صد نفر از مردم کنیا به دست پلیس این کشور را مخابره کردند.

درآمد متوسط سالانه بانک جهانی، بيش از 31 تريليون دلار است. در حالی که در برخی از كشورها افراد به طور متوسط بيش از 40000 دلار در سال درآمد دارند. در همين دنيا 8/2 ميليارد نفر (بيش از نصف مردم كشورهای در حال توسعه) درآمدی كم تر از 700 دلار در سال دارند كه در بين آن ها 2/1 ميليارد نفر كم تر از يك دلار در روز درآمد دارند. به همين دليل روزانه 33000 نفر در اين كشورها می ‌ميرند و فقر بيش از 100 ميليون كودك را از نعمت سوادآموزی محروم كرده است .در حالی كه جمعيت جهان رو به فزونی است و در پنجاه سال آينده حدود 50 درصد رشد خواهد داشت؛ چالش بزرگی است .

در آخرین روز سال 2007، قیمت هر بشکه نفت به بالای 96 دلار آمریکا رسید، در حالی که در آغاز این سال قیمت هر بشکه نفت در حدود 60 دلار آمریکا بود. پیش بینی می شود که این افزایش قیمت در سال جدید نیز ادامه پیدا کند. این افزایش هیچ تاثیری بر زندگی روزمره شهروندان ایران نداشته است. از جمله در آخرین روز سال 2007، خبر قطع گاز نیمی از شهرهای سه استان مازندران، گلستان و گرگان گزارش شد. در برخی ديگر از شهرهای ایران مانند نور و بندر ترکمن نیز مردم با کمبود گاز روبرو هستند.

در چنین شرایطی، مبارزه برای برقراری یک جامعه آزاد و برابر و عادلانه و انسانی، و تلاش پیگیر و بی وقفه برای برپایی انترناسیونالیست کارگری و همه انسان های آزادی خواه، چپ و سوسیالیست امری ضروری و حیاتی است.

چند ساعتی به پایان سال 2007 باقی نمانده است. با امید این که در این ساعات پایانی سال واقعه دردناک دیگری در جهان روی ندهد و جشن و سرور پایان سال مردم را تلخ نکند. با امید و آرزوی این که اوضاع اقتصادی و اجتماعی جهان در سال آینده به نفع اکثریت شهروندان جهان تغییر کند. و با امید این که سال آینده، سال سقوط دیکتاتورها، سال برآورده شدن آرزوی های آزادی خواهانه و برابری طلبانه انسانی و سال برداشتن گام های مهمی در عرصه های اقتصادی، سیاسی، علمی، اجتماعی، فرهنگی و محیط زیست به نفع اکثریت ساکنان کره زمین باشد.