پویان انصاری     

Pouyan49@yahoo.se

 

و اما ماجرای جشنواره یکی بود، یکی نبود، تو که ... !؟

 

و اما بشنوید از راویان شیرین سخن، که ای: تبعیدیان بیچاره و بدبخت چه نشسته اید که جشنواره ای در تورنتو - کانادا  راه است!؟.....

 

از دو سال پیش! یک بوجه ناقابل650 هزار دلاری، از دست غیب، به 200 نفر گفت، بروید 150 نفر انسان های فریخته در زمینه های گوناگون ِ اهل هنر و ادب  ...... را دور هم جمع کنید!، و چه بهتر که این اهل بیت هنر، از داخل و خارج از کشور با هم ادغام شوند که هم خدا خوشش بیاید هم اهل بیت! که به این خیل عظیم تبعیدیان گریخته شده از وطن اسیر دست چپاولگرانه بی وطن جمهوری اسلامی، بیاموزید:

فرهنگ و ادب ایران باستانی، یعنی چه!

 

حال این 200 نفر، خود چطور دور هم جمع شدند!؟ و آنها کی هستند!؟ اساسأ به ما ربطی ندارد،مهم این است که ما تبعیدیان خارج از کشور در این مدت 30 سال دربدری که از عُمر ننگین حکومت جلادان با عبا و بی عبا میگذرد، شاهد همه چیز های عجیب و غریب بودیم! فقط این قلم جنس را کم داشتیم! که شوربختانه با سعی و کوشش حیرت انگیز 200 آدم مرئی و نامرئی، توسط 150 نفر هنرمند قاطی و پاطی، به من بی فرهنگ و ادب در خارج از کشور،  شعر، سینما، رقص، موسیقی، و .... را بیاموزند!

 

البته نا گفته نماند، جای خوشحالی دارد که طلسم شکسته شد و بعد از30 سال دربدری و دور از وطن، 150 هنرمند مردمی و نامردمی را در رشته های گوناگون هنری آنهم از داخل و خارج کشور دور هم جمع کرد!

 

و مهمتر آن اینکه، این هنرمندان قر و قاطی، به ما می آموزند که "ما که هستیم"!؟ این واقعیتی است که ما باید خود را بشناسیم! پس ای انسان بزور گریخته شده از وطن زندانی در دست غارتگران سرمایه های مردمی،برای تقویت حس اعتماد به نفس و اطمینان به خود،  شتاب کُن! و به "این مرکز درمان پزشکی"، ببخشید به این جشنواره تشریف بیاور !؟

 

مبهوت درمانده با خودم فکر میکردم، که چه به سر ما آمده!؟ ولی ناگهان به این فکر افتادم که نباید زیاد هم ناراضی بود، چرا که باید بقول معروف "خدا" را شُکر کنیم که خاتمی این روباه مکار، برای آموختن ما خارج نشین ها، در باره "اصلاحات"، دعوت نشده! شاید هم این 200 نفر جادوگری که میتوانند چنین اتحاد عجیب و غریب داخل و خارج را بوجود بیاورند،( سازمانهای چپ و راست یاد بگیرند! ) خیلی تلاش کردند یک مُعمم هم زینت بخش این جشنواره کنند که بتواند از سنگسار زنان گرفته تا اعدام، شکنجه، و ... سخنرانی فرماید، ( ناسلامتی دموکراسی هم باید یکجورایی رعایت شود! ) که گویا خاتمی گفته است: من با اکثر این دوستان اشکالی ندارم، ولی یک عده ای از آنها خیلی خیلی دوم خردادی هستند! و به رژیم نخ میدهند

 

یک لحظه تو این فکر رفتم، خودمونیم، این 200 نفر وقتی چنین قدرت باور نکردنی را در بوجود آوردن چنین " اتحادی " را دارند! چه خوب بود تظاهرات با شکوهی را علیه این رژیم فرهنگ کُش ترتیب میداند و چقدر با شکوه ترمیشد که نیلوفر بیضایی عزیز، بدون "آنها" در یکی از خیابانها، "بوف کور" را برای مردم، برای ما انسانهایی که از چنگال این رژیم جنایتکار، علی رغم میل باطنی مان به گوشه ای دیگر این گیتی خاکی پرتاب شده ایم، به نمایش بگذارد. و یا مهشید امیرشاهی گرامی، بدون "آنها" میتوانست از طُرق مختلف، ما را "به واپسین مقصد، زمان حال بی آورد و آینه ای از احوال ما را در برابر ما بگذاردسئوال اینجاست، حتمأ باید در  کنار "آنها" بود و آن کارها را انجام داد !؟

 

ای انسان ِ به معنای واقعی کلمه، ای هنرمند ضد رژیم زن ستیز و فرهنگ کُش جمهوری اسلامی،  کدام زیباتر بود !؟

 

جشنواره یکی بود یکی نبود جز مخدوش کردن مرزها بین دوست و دشمن چیز دیگر نیست، جشنواره یکی بود یکی نبود، جز مشروعیت به این نظام فرهنگ کُش چیز دیگری نیست، جشنواره یکی بود یکی نبود، جز سر فرود  آوردن در مقابل این رژیم جنایتکار چیز دیگر نیست، جشنواره یکی بود یکی نبود، یعنی بیشتر سرارزیر شدن بقیه هنرمندان به ایران ِ اسیر دست جنایتکاران جمهوری اسلامی، چیز دیگری نیست، جشنواره یکی بود یکی نبود جز مخدوش کردن رابطه هنرمند مُتعهد و مسئول با هنرمندان غیر متعهد چیز دیگری نیست، جشنواره یکی بود یکی نبود جز ......

 

انسان آگاه و هنرمند، این کلمه " متعهد" را جایگزین هنر خود در عرصه های مختلف کُن و علاوه بر شرکت نکردن در چنین جشنواره هایی، علیه آن هم اقدام کن .

 

شما که اهل قلم و هنر و بطور کُلی هنرمندان مبارز و متعهد در خارج از کشور هستید به خود آئید و بدون در نظر گرفتن مسائل شخصی و .... دور هم جمع شوید و برای افشاگری و یک اقدام عملی در جهت جلوگیری از این جشنواره، بکوشید،  

 

مسلمأ  سایر آزادیخواهان و مبارزان سیاسی و اجتماعی از شما حمایت خواهند کرد، فقط صرف اطلاعیه دادن، کافی نیست. مانند همیشه به رژیم صدها هزار کُشته نشان دهید که هنوز عُمر طولانی تبعید بر شما اثر نکرده و همچنان هنرمندان متعهد به آرمانهای مردم در بندمان هستید.

 

به امید اینکه اگر عده ای از هنرمندان با ارزش ما اشتباهأ نامشان  جزو این 150 نفر هستند  هر چه زودتر صف خود را از "آنها" جدا کنند و به ما نشان دهند که هنوز هنرمند متعهد و مبارز هستند،  چرا که زنده اند.

 

فراموش نکنیم که آینده ای هم وجود دارد که دیگر این رژیم قرون وسطایی نیست، چرا که بدست مردم تحت ستم میهنمان سرنگون شده اند و این مردم ما هستند که کارهای مارا فراموش نمی کنند و برای دیدن عملکرد ما ، آینه را جلوی ما میگذارند.

درود بر تو هنرمند مبارز و مُتعهد.

                                                              27 ماه مه 2008 -  استکهلم

اینهم لینک ماجرا...

 

http://www.shahrvand.com/?c=120&a=4170